ایران و هند که تا قبل از 1326 (1947) همسایه دیوار به دیوار بودند، به فاصله نزدیک به سی سال، پیروزی انقلاب های خود را جشن گرفتند، هندی ها در سال 1326، که علاوه بر خلاصی از سلطه بریتانیایی ها بر کشورشان، حاکمیت ملی خود را در بعد داخلی هم کسب کرده و زین پس نه طبقه، و نه فرد خاصی حکمرانی این کشور را در تیول خود نداشت، و دو مجلس عوام (لوک سابها) و خواص (راجیا سابها) که هر 4 سال یک بار توسط رای مستقیم مردم تجدید ساختار، و تصمیم گیرها، می شوند، حاکمیت هند را هفت دهه است که به صورت چرخشی در دست دارند، و دولت را حزب پیروز در پارلمان هند تشکیل می دهد، لذا حاصل انقلاب هند، کسب استقلال و حاکمیت ملی، در دست نمایندگان مردم بود، که با هر انتخاباتی، مردم این توان را دارند که همه حاکمان خود را تعویض، یا ابقا نمایند.

مهاتما گاندی رهبر انقلاب هند

 ایرانیان نیز در همسایگی هند، به سال 1357 بر سیستم حاکمیت فردی، سلسله شاهان موروثی پهلوی تفوق یافتند، و بعد از آخرین قیام دمکراسی و جمهوری خواهانه خود، که در عصر مشروطیّت، و حاکمیت سلسله قاجار، به وقوع پیوسته بود، دوباره خواهان اعاده حاکمیت ایرانیان بر سرنوشت شان از طریق انتخابات، و حاکمیتی از نوع جمهوری، متکی به آرای مستقیم مردم شدند، لذا قیام مردم ایران جمهوری خواهانه، و قیام مردم هند استقلال طلبانه بود، و آنان در نتیجه این قیام هم استقلال و هم جمهوریت را کسب کردند.

هر دو انقلاب، واجد دو رهبر کاریزماتیک بسیار مهم بودند، که مطالعه تفاوت ها، و همپوشانی بین رفتار و منش این دو، در موفقیت مردم ما، و دیگر ملل مبارز، برای آزادی از استبداد داخلی و سلطه خارجی در جهان، موثر و مفید خواهد بود، آنچه مسلم است اینکه امروز، کمتر آزادیخواهی در جهان را می توان یافت که به نوعی در افکار و عمل رهبران انقلاب های دیگر جهان، غور و بررسی نکرده، و حرکات آنان را در الگوگیری برای کسب موفقیت، مد نظر قرار نداده باشد،

لذا وقتی از انقلاب، آزادیخواهی و جمهوریخواهی سخن به میان می آید، همواره رهبرانی همچون مهاتما گاندی [1]، نلسون ماندلا [2] ، پاتریس لومومبا [3] ، چه گورا [4] ، روح الله خمینی و... مد نظر ناظران قرار می گیرند، و در رد یا قبول راهبرد و تاکتیک مبارزاتی و نوع تفکرشان نسبت به مردم خود و حاکمیت بعد از پیروزی، مثال های مورد بررسی و نقد قرار می گیرد.

در سالگرد پیروزی هر انقلابی، در کنار جشن ها، باید به ارزیابی و بررسی دست آوردها، و از کف داده ها نیز پرداخت، از این رو در این نوشته مختصر که در آستانه 22 بهمن ماه، سالروز پیروزی انقلاب 57، و در انتهای این قرن خورشیدی، به رشته نگارش در می آید، به مقایسه رهبران انقلاب ایران و هند خواهد پرداخت، و در حدود آشنایی، نسبت به اتفاق و انفکاک آنان خواهم نوشت؛

یقینا این نوشته و دیگر نظرات از این نوع، خالی از نقص و قوت نخواهند بود، اما برایند جمعی اینگونه اظهار نظرها، روشن کننده راه آینده، و نوری است بر تاریک و روشن های گذشته انقلابی ایران و هند، که تابانده خواهد شد، و سعی می شود به تفاوت ها و تناسب ها در انقلاب هند، و انقلاب ایران، توسط رهبرانی همچون مهاتما گاندی (رهبر انقلاب هند) و روح الله خمینی (رهبر انقلاب ایران) پرداخته شود،

که این دو، در یک نقطه مهم، کم و بیش اشتراک نظر و به نسبت به یک نحو عمل کردند، و آن انتخاب نوع مبارزه مدنی، در زمان مبارزه برای کسب پیروزی بر رقیب بود، که این نوع مبارزه در مقابل مبارزات مسلحانه و خشونت آمیز، قرار می گیرد؛ گذشته از این که در خلال مبارزات این دو، گاهی هواداران آنان دست به سلاح برده و یا تروری و خشونتی را مرتکب شده اند، اما این رهبران برابر گواه تاریخ مبارزه، سعی کردند که از خشونت و خشنونت پیشگان دوری جسته و مهمترین قسمت بدنه گروه مبارزه خود را از حرکات انقلابی (به معنی اقدامات افسار گسیخته، خشن، و آتش به اختیار)، باز دارند، لذا حرکات مبارزاتی آنان بیشتر در حول مبارزات مدنی، و اعتراضات مسالمت جویانه، شکل غالب را به خود می گیرد،

این است که در خلال این دو انقلاب، بر خلاف انقلابات افسارگیسخته چپی و کمونیستی، که غرق در حرکات انقلابی، مسلحانه و خشن در جهان جریان یافته و تاریخی از کشتار را در پس خود نهاده است، و ده ها میلیون کشته از خود بر جای گذاشت، و عموما نیز حرکت چپ، از قضا به دیکتاتوری های مخوف نیز منجر شده است، اما این دو انقلاب در دوره مبارزه، کمترین دست یازیدن به خشونت، ترور و سلاح گرم را در فرهنگ مبارزاتی، و سخن رهبران آن به خود دید.

اما تفاوت ها،

این دو رهبر در دوره مبارزه، واجد تفاوت هایی نیز بوده اند، که این تفاوت در نتیجه انقلاب آنان نیز به صورت بارز انعکاس یافت، و در میزان موفقیت آنان بروز جدی از خود نشان داد، از آن جمله می توان در شیوه سازماندهی و رهبری مبارزات این تفاوت را نگریست، که مهاتما گاندی از همان نخستین آغاز حرکات مبارزاتی خود، با پیوستن به حزب کنگره ملی هند [5] حرکت خود را هماهنگ با دیگر رهبران دخیل در روند مبارزه سراسری این حزب، در خلال یک حرکت منسجم و حزبی شکل داده، که این خود باعث شد، تا گاندی همواره در کش و قوس مبارزات آشکار خود با دشمنِ ملت خود، با تکیه بر مواجهه سیاسی، تبلیغاتی و مشی مبارزه حزبی، اهداف خود را بصورت روشن، مشخص و آشکار دنبال کرده، و همه از دوست و دشمن می دانستند که او و حزبش به دنبال چی هستند، و در این راه با چه کسانی همراه، و از چه مشی و روندی برخوردار و یا به دور است،

اساسنامه حزبی آنان در این مبارزه روشن و مشخص، و روش مبارزاتی آنان در تئوری و عمل، اعلام شده بود، از این رو طی چندین دهه مبارزه با حاکمیت خارجی بریتانیایی ها، که هند را برای مدتی طولانی مستعمره خود کرده بودند، روندی از تمرین دمکراسی، تحمل و رواداری درون حزبی و داخلی بین مبارزین، و انقیاد بر خواست و تصمیم جمعی و... در بین رهبران مبارز نیز، همگام با نبرد سیاسی با دشمن، مستمرا ادامه یافت، از این رو وقتی پیروزی انقلاب شان در سال 1326 (1947) محقق شد، بدون کمترین تردید، قانون اساسی روشنی بر اساس شیوه، اهداف، و منش دوران مبارزه، تدوین و برای مردم و حاکمان جدید، لازم الاجرا گردید،

این بود که در زمان تدوین قانون اساسی جدید هند، بعد از پیروزی که در واقع پیاده کردن شعارهای دوره مبارزه و تبدیل آن به قانون بود، کسی تردیدی در لزوم اعطای حق حاکمیت به مردم هند (پایه های دمکراتیک این قانون)، رسمیت یافتن حق تنوع فکری، مذهبی و ایدئولوژیکی و دوری از تحمیل عقیده به دیگران (سکولاریسم)، رسمیت یافتن تنوع اجتماعی، فرهنگی و...(پلورالیسم و یا تکثر گرایی)، لزوم اعطای اختیار به شوراهای محلی، و حق دخالت مستقیم مردم در اداره جامعه خود، و اقتصادِ مردم محور، و دوری از سرمایه داری (سوسیالیسم) و بسیاری از ارزش های ناب دیگر، که ارکان این قانون بود، مشاهده نشد، و با کمترین مقاومت ها چنین ارزش هایی در قانون و عمل جاری گردید.

و حزب کنگره به عنوان یک حزب پیشرو و مترقی، این روند را به پیروزی رساند، و آن را در قانون اساسی هند، در بعد از پیروزی گنجاند، تضمین کرد و خود به اجرای آن همت کامل نمود، و اکنون هفت دهه بعد از پیروزی انقلاب هند، گرچه با پیروزی فاشسیست های ملیگرای هندویی [6] ، مدت هاست که در تحت تفکر هندوتوا [7] ، که توسط حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) [8] ، به نمایندگی از جامعه تندرو مذهبی – سیاسی هند، می روند تا بنیاد قانون اساسی مذکور را از تفکر مذکور (گاندی – نهرو) در نوع قوانین، و شیوه حکمرانی هند، سست و تهی نمایند، ولی هنوز همان قانون برقرار است، و گرچه حزب مذکور سعی در تهی کردن آن از محتوا در بخش های اساسی همچون سکولاریسم و تکثرگرایی، حول شعار حفظ و صیانت از فرهنگ و مذهب هندو، و احیای فرهنگ هندو را دارند، اما در بخش دمکراتیک و حتی سوسیالیسم آن قانون، هنوز دستکاری های عمده ایی صورت نگرفته است،

حزب BJP که خواهان بازگشت به هندویسم است، به نوعی ناگفته، به سمت احیای جامعه طبقاتی هندو پیش می رود، که در صورت تحقق چنین هدفی، به صورت طبیعی، جامعه برهمنان (یا همان طبقه روحانیت هندو) بر قله سیاست و حکمرانی هند، دوباره خواهند نشست، ولی به نظر نمی رسد که حرکت ملیگرایی هندو، به حاکمیت فردی منجر گردد، و در موفق ترین حالتش، هندی ها دچار حاکمیت طبقاتی خواهند شد.

نارندرا مودی نخست وزیر هند وابسته به حزب BJP

اما رهبری انقلاب ایران، در روند مبارزاتی خود هیچگاه به سوی حرکت منسجم حزبی، رویکردی موثر و مشخص نداشت، و به کار حزبی تن نداده، و مبارزه خود را بر طبقاتی از جامعه، که عمدتا روحانیت بودند، متمرکز کرد، که باقی مردم به عنوان توده های مستضعف و عقب نگهداشته شده، همراه، و در پیروی از روحانیت، کار خیزش را دنبال می کردند، لذاست که به رغم، ذکر آزادی داشتن تشکل ها و احزاب، و قوانینی که تضمین کننده حرکت حزبی، و سندیکایی و گروه های مختلف جامعه، در روند اداره و شکل دهی مسیر حرکت کشور بود، مبارزه منظم حزبی در ایران شکل نگرفت،

و این وجه که در انقلاب هند، هدایت جامعه را کاملا به عهده داشت، و امروز نیز پاسدار قانون، و رعایت آن در جامعه هندی است، و احزاب با گرفتن اذن، از طریق آرای مستقیم مردم، این نمایندگی را برای صیانت از قانون اساسی و حقوق مردم، همواره هر چهارسال یک بار، تجدید و تعقیب می نمایند، ولی در جامعه ایران، احزاب نه در منش رهبری آن جایگاهی داشتند، و نه قوانین موضوعه در این خصوص شکل جدی تحقق به خود گرفت، لذا کار حزبی و منظم و شناسنامه دار احزاب در ایران، نه شکل گرفت و نه عملی شد، و کار حزبی جایگاهی نداشته و ندارد و...، در کل مقتضیات کار حزبی که بزرگترین رکن جاری شدن نمایندگی مردم، در نظام های سیاسی مدرن است، هرگز جایگاه در خور خود را در ایران نیافته، از این رو حرکات سیاسی ایرانیان عقیم، ناتمام و دارای حرکات سینوسی نا منظم و بی بهره بوده و به انحراف می رود.

از این روست، که کار اساسی حزبی و سیاسی، در ایران، در ضعیف ترین حالت ممکن، توسط گروه های بی شناسنامه ایی که در آستانه هر انتخاباتی، نمایندگی طبقات قدرت را در پس پرده به عهده می گیرند، آرای مردم را به سوی خود جلب می کنند، در حالی که این گروه ها، ابزاری برای حرکت قانونی، و قدرتی واقعی برای تحقق شعارها و حتی وعده هایی که در طول دوره زودگذر تبلیغات انتخاباتی می دهند را نیز نداشته، و به دنبال پیروزی نیز، هاج و واج در صدد کسب رضایت قدرت اصلی در کشورند، تا برای اجرایی شدن شعارها و وعده های خود از میان موانع بزرگ راهی بیابند، و عملا حرکت آنان از ابتدا عقیم است، و آنان حتی اگر بخواهند حقوق مردم را دنبال و کسب کنند نیز، قادر به متوقف کردن روندی، و یا ایجاد روند، و یا ایجاد ساختاری جدید نبوده، و چنین پتانسیلی را نداشته و ندارند.

این است که صاحبان آرای مردم، در هر انتخاباتی به ضایع ترین وضع ممکن، مفتضح شده، و بعد از سال ها دست و پنجه نرم کردن برای رسیدن به حقوق قانونی خود، که در قانون اساسی ج.ا.ایران تصریح شده است، از عرصه خدمت حذف، و تمام شخصیت شان نابود می شود، سرنوشت نامساعد و ناپسند نخست وزیران، و ریاست جمهورهای مختلف ایران در این چهار دهه، خود گواه روشنی بر این امر نامطلوب است.

دیگر تفاوت بین رهبر انقلاب هند و ایران را، در تعلق به طبقات اجتماعی می توان اشاره کرد، در این زمینه مهاتما گاندی خود را از فرایند جاری طبقاتی در کشور خود، که ریشه در هزاران سال تفکر طبقاتی هندویی داشت، بیرون کشیده، به عنوان یک شخصی عادی و تحصیلکرده، از جامعه هند، که با اتکا به هوش و ذکاوت و قدرت خانوادگی خود، مدارج علمی را در دانشگاه های بزرگ عصر خویش، طی کرده بود، به عنوان یک حقوقدان، از علم خود برای کسب و احیای حقوق مردم خود سود جسته، و راه های مبارزه مدنی را از مبارزان افریقای جنوبی، و حتی روند حزبی جاری در خود انگلستان و... مطالعه، کسب و گزینش نموده، و در جامعه خود، و روند مبارزاتی هندی ها علیه سلطه بریتانیا، سود جسته و آنرا عملی ساخت،

و به واقع در کیس تربیت مهاتما گاندی، باید اعتراف کرد که دانشگاه های بریتانیا، نیرویی را تربیت کردند، که بساط سلطه آنان را از جنوب آسیا برچید، و امروز بریتانیایی نیز، به قدرت نرم، و درستی حرکت این رهبر تربیت شده در دامن سیستم دانشگاهی خود معترف بوده، و آنان نیز لاجرم بر این پتانسیل و عمل ارج نهاده، و مجسمه این مرد مبارزه با استعمار، حتی توسط خود بریتانیایی ها، که دشمنان او و حرکتش محسوب می شوند، ساخته و در نزدیک ترین مناطق به ساختار حاکمیتی بریتانیا نصب، و رونمایی می شود، این همان تحمیل گاندی و تفکرش بر سلطه گران است، که این چنین خود را حتی بر دشمنانش نیز تحمیل کرده، آنان را به کرنش در مقابل انصاف و منطق مبارزاتی خود، مجبور می کند،

این همان قدرت نرمی است که سلاحی جز سادگی، صداقت، دوری از خشونت، خیرخواهی برای بشر (دوست و دشمن و از جمله ملت خود)، مبارزه مدنی و... ندارد، چرا که در مبارزه منصفانه این رهبر شرقی علیه دشمن، بویی از خواست های شخصی و طبقاتی، و حتی انتقام از دشمن استشمام نمی شود، سراسر حرکت مبارزاتی گاندی خیر عمومی مد نظر است، که او قصد رهایی آنان را دارد، لذا او در حالی که رهبری مبارزه را عهده دار است، خود را از نظام طبقاتی، و تفکر طبقاتی خارج ساخته، از این روست که، گرچه او رهبر قیام هندی هاست، اما برای آزادیخواهان جهانی نیز الگویی از، از خود گذشتگی برای خیر جمعی، در نظر گرفته می شود.

در مقابل، در روند مبارزاتی رهبری انقلاب ایران، تکیه بیش از حد به طبقه روحانیت، بارز است، از این روست که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بعد از پیروزی نیز، با تاسی از این نوع نگرش، بر محور حاکمیت روحانیت، ریخته، و بنای ج.ا.ایران بر حاکمیت بلامنازع آنان نهاده می شود، و حقوق و حق حاکمیت توده مردم و دیگر ارکان مبارزه، در ذیل حقوق اساسی طبقه روحانیت، تعریف و تدوین و اجرا می گردد، از این روست که دوری رهبری انقلاب ایران از حرکت حزبی و با برنامه و اساسنامه مشخص، در دوره مبارزه، نوعی حاکمیت طبقاتی را خواسته و یا ناخواسته احیا نمود، که ده ها قرن قبل، معدوم و منسوخ شده بود،

چرا که با هجوم اعراب و حاکمیت اسلام بر ایران در نزدیک 1400 سال قبل، دوگانه حاکمیت طبقه مغان (روحانیت زرتشتی) و شاهان سلسله های مختلف باستانی حاکم بر ایران، منسوخ شده بود، و دیگر ایرانیان برای سده ها، با پدیده حاکمیت دوگانه طبقه پادشاهی – طبقه برهمنان (رهبران مذهبی) مواجه نبودند، گرچه خلفای عرب و دست نشاندگان آنان، پادشاهی های مقتدر و گسترده باستان ایران را احیا کردند، و امپراتوری های عظیم و موروثی ظالمی را برای قرن ها بر منطقه تحمیل کردند، اما در این دوره، حاکمیت طبقه روحانیون، به نحوی که قبلا بود، احیا نگردید، چیزی که اکنون و بعد از پیروزی انقلاب، این وجه که طبقه ایی از جامعه ایرانی را برجسته، و بر صدر می نشاند، صورت واقع به خود گرفت، و قانون اساسی انقلاب، این وجه منسوخ را دوباره احیا و عملی کرد.

از این رو، به رغم شعارها و اهدافی که از احیای این روش، در نوع حاکمیت ایران بعد از انقلاب مطرح می شود، که همانا "مجد و عظمت اسلام و مسلمین" بعنوان قصد و غرض صاحبان چنین اندیشه ایی باز گو می گردد، اما بر آیند چنین روشی در رهبری جامعه ایران، به حاکمیت طبقه روحانیت، بر دیگر طبقات و اقشار کشور، انجامید و درست یا نادرست، صورت عملی به خود گرفت.

در نتیجه ی نوع و کیفیت وابستگی رهبران انقلاب ایران و هند به طبقات خاص، چنین می شود که گاندی بعد از پیروزی در انقلاب خود، تنها چند ماه بعد از کسب موفقیت، به واسطه دفاع از یک اقلیت مذهبی (مسلمانان) و... توسط گروه افراطی هندو که از طرفداران حاکمیت طبقاتی این مذهب بودند، و او را مخل حرکت خود می دیدند، ترور می شود، ولی رهبری انقلاب ایران گرچه خود از منتقدین پرو پا قرص طبقه روحانیت بود، [9] و حکایت خروش او علیه آنان در سخنانش موج می زند، اما برآیند عملی قیامش، خواسته یا ناخواسته، به حاکمیت یک اقلیت بر اکثریت، در نوع طبقاتی آن منجر شد،

"دوست ندارم خانه ام را دیوارها از هر سو احاطه و پنجره هایم بسته باشند، دوست دارم نسیم فرهنگ تمام سرزمین ها به سوی خانه ام، در آزادانه ترین شکل ممکن بوزد، اما از این که پاهایم از کاری توسط دیگری محروم شوند، گریزانم. ذهن مذهب در یک زندان نیست. اتاقی است برای پذیرایی از مخلوق های جدید خداوند، اما  آن خود گواه و دلیلی است در مقابل وقاحت غرور نژادی، غرور مذهبی و غرور رنگ پوست". مهاتما گاندی.

به همین دلیل است که به نظر می رسد قبل از هر قیامی، رهبران آزادیخواه و انقلابی، در بین ملل جهان، باید خود را از وابستگی های طبقاتی مبرا کنند، تا برآیند قیام شان، به حاکمیت انحصاری طبقات منجر نگردد، و قدرت به صورت سیال، و غیر انحصاری، بر اساس رای مردم، ناشی از شایسته سالاری ها و...، در بین اقشار و افراد جامعه، دست به دست شده، و انحصارها شکسته شود و...،

این همان تجربه ایی است که طبقه کارگر و... را در نظام های کمونیستی و سوسیالیستی، به دیکتاتورهایی تبدیل می کند، که تمام مردم خود را به انقیاد مرام و طبقه ایی (کارگر، کشاورز و...) می کشند، که بر آن، در بین مردم این کشورهای اجماع کافی وجود ندارد، و در نتیجه راه و حق انتخاب، و حق تعیین سرنوشت، و در نتیجه برخورداری از کرامت انسانی نیز، به نفع عده ایی از مردم، تحت حاکمیت این گونه طبقات، از دیگر مردم جامعه سلب گشته، و در راه تثبیت این امر، مجبور به کشتارهای بزرگ می شوند و...، از این روست که گفته می شود، چپی ها (کمونیست ها و...) صد میلیون نفر را طی انقلاب های خود، و بعد از پیروزی قتل عام کردند، تا حاکمیت کمونیستی یا سوسیالیستی خود را تثبیت، گسترده و بلامنازع نمایند.

تفاوت دیگر گاندی و امام خمینی، در روند بعد از پیروزی انقلاب است، مهاتما گاندی با پیروزی انقلاب خود، همچنان در همان ساختار حزب کنگره به نقش آفرینی گذشته خود ادامه داد، و در عین حال به عنوان یک رهبر، با کاریزمای موثر، خود را از مناصب قدرت دور نگه داشت، و همان وجه هدایتی، رهبری و راهنمایی را به سان قبل از پیروزی، ادامه داد، و از قضا نیز، شهید همین نوع عملکرد نیز گردید،

او با کشتار اقلیت ها بعد از پیروزی انقلاب خود، توسط همرزمان دوره مبارزه اش، که اینک مسلمانان داخل هند را، به واسطه و در تلافی جدایی پاکستان و بنگلادش از هند، کشتار می کردند، فاصله گرفت و مخالفت آشکار نمود، و برای نجات آنان در اعتراض به این روند کشتار و غارت، دست به روزه سیاسی زد، و سعی کرد نقش هدایتی و انذار کننده اش را حفظ و ادامه دهد، و نقش اپوزیسیون گرفت و در روند همین مبارزه نیز، به دست مخالفین خود ترور شد،

اما امام خمینی به رغم راه و روشی که پیش از او توسط گاندی در پیش گرفته شده بود، خواسته و یا ناخواسته مستقیما وارد سیستم حکمداری و روند قدرت در کشور بعد از پیروزی شد، و به بخشی از پازل قدرت، در بین انقلابیون جدید، که اینک در روند کسب و توسعه قدرت قرار گرفته بودند، تبدیل گردید، و کم کم او نیز به عنوان بخشی از قدرت، دیگر نتوانست نقش اپوزیسیون را بازی کرده، و از اشتباهات دور بماند، لذا در اشتباهات حرکت حاکمان جدید که، در روند کسب، حفظ و گسترش قدرت فعال شده بودند، و حذف رقبا، و برداشتن موانع آن، به کاری عادی برای شان تبدیل شده بود، شریک گردید، و نقش هدایتی بایسته و لازم از ایشان سلب، و در سایه توجیه این اقدامات، که گاه اجتناب پذیر هم بود، گم شد، و متاسفانه در برخورد با اقلیت ها، خود به یک طرف دعوا تبدیل شد و...، و دیگر چون گاندی نتوانست مدافع اقلیت ها، در بین اکثریت انقلابی دیروز، و حاکم امروز، باشد، در این زمینه می توان به کسانی اشاره کرد که خواهان الغای حجاب اجباری، و یا قانون قصاص و... بودند، که با آنان برخورد شد، و در این زمینه فلش اتهام این برخورد، مستقیم به سمت رهبری انقلاب ایران رفت و...

و لذا چنانچه بر اساس همان فرمایش منتسب به ایشان، که بعد از پیروزی، به قم (مرکز روحانیت ایران) خواهند رفت، و به کار حرفه ایی سابق خود، مطابق با نقش اصلی روحانیت در جامعه، که همان نقش هدایتی و تبلیغی است، ادامه می دهند را، اجرا می کردند، امروزه چهره بسیار بهتری از خود بر جای می گذاشت، و در روند الگوسازی جهانی، برای آزادی و آزادیخواهی، جایگاه بسیار بهتری را برای خود، انقلاب و طبقه روحانیت ایران، به یادگار می گذاشت.

این است که چنانچه آقای خمینی نیز مثل جناب گاندی در روند قدرت گیری بعد از پیروزی، در کنار، و جدای از قدرت، و طبقه حاکم می ایستاد، و به بخشی از قدرت و طبقه حاکم تبدیل نمی شدند، در جایگاه هدایت و راهنمایی، همچنان ملجا محسوب می شدند، می توانستند جایگاه دین و روحانیت را از صدمه حفظ نموده، و اقلیت ها نیز پناهگاهی یافته و کمتر صدمه می دیدند، و قیام های مسلحانه و غیر مسلحانه بعدی، که سال ها بعد از پیروزی انقلاب ادامه یافت، تا حدود زیادی کنترل می شد، و ایشان با فارغ کردن خود از قدرت، دیگر تعهدی به صاحبان و مدعیان قدرت نداشت، و نقش کنترلی بیشتری می توانست بر حرکت آنان داشته باشد و...،

انقلاب 57 مثل تمام انقلاب های دنیا، واجد دو مقطع مهمِ روند قبل از پیروزی، و آنچه بعد از پیروزی گذشت و می گذرد را در خود دارد، و می توان به مطالعه آن دو مقطع نشست، و به آسیب شناسی نقاط ضعف و تضعیف آن پرداخته، و نقاط قوت را شناخت و تقویت کرد، از باب مثال یکی از وجوه تفاوت دوره مبارزه و دوره بعد از پیروزی، از لحاظ شمولیت تمام نیروها در روند کار انقلاب می باشد، که تفاوت معناداری را می توان در این زمینه، در این دو مقطع مشاهده کرد.

در دوره قبل از پیروزی انقلاب 57، می توان چنان تسامح، تساهل و تحملی را در بین رهبران و دست اندرکاران این انقلاب دید، که نیروهای مبارز با تمام تفاوت دیدگاه ها و اهداف، در کنار هم بودند، و شمولیت و تنوع کم نظیری را در بین نیروهای مخالف و انقلابی، می توان دید، لذا یک پیوستار بزرگ و خم نرمال، از مردم ایران در روند آن شریکند، و حتی فردی مثل سید حسین نصر که خود در دفاتر سیستم پادشاهی کار می کند، در کنار مرتضی مطهری، علی شریعتی و.... کاملا جا افتاده، همدیگر را همراهی، و به قدر لزوم همدیگر را تحمل می کنند،

به غیر از آن، از کمونیست های فارغ از مذهب، تا مذهبیون دو آتشه بازار، که روزگاری تیم های ترور آنان اندیشمندان و سیاستمداران دگر اندیش (همچون حسنعلی منصور، احمد کسروی و...) را در جامعه سیاسی و فکری ایران هدف ترور خود قرار می دادند را، در کنار پزشکان، مهندسین، اساتید دانشگاه ها، بی سوادها، و قشر فرهیخته کشور، همه و همه در این مبارزه کم و یا زیاد با هم، و نسبتا متوازن، در حرکت دیده می شوند، و در این اواخر مبارزه، که به آخر سال 1357 نزدیک می شویم، تنوع حضور مردمی، به نظامیان هم حتی سرایت می کند، و به چنان اوجی می رسد که، این حرکت جمعی و واجد شمولیت، انگار تمام ملت را با خود همراه می بیند، و انسان تعجب می کند که انگار این حرکت، هیچ مخالفی نداشته است.

اما از لحظه پاک شدن صورت مساله، و برچیده شدن سیستم پادشاهی پهلوی ها، انگار این پیروزی آتش اختلاف را بر انگیخت، و جدایی ها، درگیری ها، عدم تحمل ها، و... و یک انشقاق همه گیری، آن حرکت منسجم را در هم کوبید، و جامعه بعد از پیروزی، درگیر ترور، قهر، حذف و... گردید، و بدنبال آن روند خالص سازی ها، شدت گرفت و این خالص سازی های و تسویه های خونین از همرزمان دوره مبارزه، ابتدا بر واژه های دوگانه انقلابی و طاغوتی، انقلابی و ضد انقلاب، خط امامی و غیر خط امامی، خودی و غیر خودی، و انقلابی و فتنه، ارزشی و غیر ارزشی، با بصیرت و بی بصیرت، ولایی و ضد ولایت فقیه و... ادامه یافته است. و این روند خالص سازی های مخرب، همچنان غربالگری می کند و به پیش می تازد، و بسیاری را از قطار انقلاب و سپس کشور پیاده می کند، از این رو سیل مهاجرت از کشور بنیانکن ادامه دارد.

اما چرا ما بدین جا رسیدیم، ده ها دلیل می توان بر آن اقامه کرد، در این نوشته مختصری بر موضوع رهبری و مشخصات آن، در مقایسه رهبران انقلاب ایران و هند پرداخته شد، اما بشر در اوج گیجی و ندانستن ها، باید بار دیگر به طبیعت بازگردد، و درس زندگی از آن بیاموزد، طبیعت آموزگاری بزرگ برای اهل حکمت و تدبیر است، که غور در روند آن، برای در راه ماندگان دوران راهگشاست،

طبیعت به ما آموخته است که آب باید خود مسیرش را به سمت دریا بیابد، بستن سد برای انحراف آب ها، به سمتی که ما می خواهیم، آب هایی زیادی را، برای مدت ها معطل خواهد ساخت، تا بلکه روزی این آب در مسیر دلخواه اهل قدرت، کانالیزه گردد، این را نه خدا می خواهد، و نه خلق بدان راضی است، که اگر خدا می خواست، این خاصیت یافتن راه را، به آب نمی آموخت، این سنت خوب و پسندیده رفتن و یافتن ها را، خداوند در قاموس طبیعت که انسان عضو کوچکی از آن است، گذاشته، و ما باید آزادی عمل را به رسمیت شناخته از این درس بزرگ، الهام گرفته سد حرکت جامعه نشویم.

پس انسان ها را باید رها کرد و آزادی داد، تا خود راه خود را به سمت حقیقت (که اهل مذهب آن حقیقت را خدا می دانند و...)، بیابند، و این که ما تصمیم بگیریم عده ایی را  به راهی ببریم، که نیاز به بستن سدهایی بلند است، به سرانجامی شاید هرگز نینجامد، و اگر هم بینجامد، در این بین نسل ها فنا خواهند شد، و چنین حق الناسی را چه کسی جوابگوست، خدا نیز به نظر نمی رسد که چنین حقی به انسانی و یا طبقه اجتماعی داده باشد، که برای نسل ها تصمیم بگیرد، و عمل کند، چرا که فرصت زیستن برای هر نسلی، در این مزرعه بزرگ، تنها یک بار بیشتر نیست، و این حق زیست، و انتخاب آزادانه را، نباید از بشر گرفت.

در این روزهای خاطره انگیز، درودهای خود را به روان تمام مبارزین راه آزادی نثار می کنیم، که در این راه خطیر از جان و مال خود گذشتند، تا آزادی و حق تعیین سرنوشت، در مسیر کسب کرامت انسانی، نصیب دیگرانی شود که دوره مبارزه را زنده طی می کنند، تا شاهد آزادی، عزت و کرامت مردم خود باشند.

[1] - مهانداس کارامچاند گاندی (Mohandas Karamchand Gandhi) زاده ۲ اکتبر ۱۸۶۹ (۱۰ مهر ۱۲۴۸ خورشیدی)  درگذشته ژانویه ۱۹۴۸ (۹ بهمن ۱۳۲۶ خورشیدی) رهبر سیاسی و معنوی هندی‌ها بود که ملت هند را در راه آزادی از استعمار امپراتوری بریتانیا رهبری کرد. او در طول زندگی‌اش استفاده از هر نوع ترور و خشونت را برای رسیدن به مقاصد رد می‌کرد. فلسفه بی‌خشونتی گاندی که خود نام "ساتیاگراها" (در زبان سانسکریت به‌معنای تلاش و کوشش برای رسیدن به حقیقت و تحت‌اللفظی: محکم گرفتن حقیقت) روی بسیاری از جنبش‌های مقاومت بدون خشونت در سراسر جهان تا به امروز تأثیر گذاشته ‌است.

[2] - نِلسون رولیهلاهلا ماندِلا (زاده ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ – درگذشته ۵ دسامبر ۲۰۱۳) نخستین رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی است که در انتخابات دموکراتیک عمومی برگزیده شد. وی از فعالان برجسته مخالف آپارتاید و تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی و رهبر کنگره ملی آفریقا بود. همواره پایبند به عدم توسل به خشونت بود. ماندلا در طول ۲۷ سال زندان، که بیشتر آن را در یک سلول در جزیره روبن سپری کرد. ماندلا پس از آزادی از زندان در سال ۱۹۹۰، سیاست صلح‌طلبی را در پیش گرفت، و این امر منجر به تسهیل انتقال آفریقای جنوبی به سمت دموکراسی‌ای شد که نماینده تمامی قشرها مردم باشد. وی قبل از کار به عنوان وکیل در ژوهانسبورگ، در دانشگاه فورت هار و دانشگاه ویتواترزند تحصیل کرد.

[3] - پاتریس امری لومومبا (زاده ۲ ژوئیه ۱۹۲۵ – درگذشته ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱) سیاست‌مدار و اولین نخست‌وزیر کشور جمهوری دموکراتیک کنگو، و رهبر استقلال این کشور از استعمار بلژیک است. لومومبا با مبارزه‌هایی که از جوانی آغاز کرد، راه را برای استقلال زئیر از بلژیک فراهم کرد، و دست بلژیکی‌ها را از منابع و بانک‌های کنگو کوتاه ساخت؛ ولی پس از مدتی (ده هفته حکومت به عنوان نخست‌وزیر) بر اثر توطئه سازمان اطلاعاتی آمریکا سیا و استعمارگر سابق کنگو، کشور بلژیک، در طی توطئه‌ای توسط رئیس‌جمهور وقت کنگو عزل و متواری گشت و سرانجام دستگیر و قطعه قطعه و پیکرش در اسید سولفوریک انداختند و بقایای پیکرشان را هم سوزاندند.

[4] - ارنستو «چه» گِوارا پزشک، چریک، دیپلمات، نظریه‌پرداز جنگی و انقلابی مارکسیست زاده آرژانتین و یکی از شخصیت‌های اصلی انقلاب کوبا بود. چهره و ظاهر او به‌طور فراگیر به عنوان یکی از نمادهای پادفرهنگ انقلابی و یک نشان حماسی جهانی شناخته‌شده در فرهنگ عامه تبدیل شده‌است. او با مشاهده فقر، گرسنگی و بیماری، روحیه مبارزه گرفت و تمایل رو به فزون او برای نقش‌آفرینی در مبارزه برای سرنگونی آنچه استثمار کاپیتالیستی آمریکای لاتین، توسط ایالات متحده آمریکا می‌دانست، او را ترغیب کرد تا با اصلاحات اجتماعی گواتمالا همراه شود، پس از آن در مکزیکو سیتی با رائول و فیدل کاسترو دیدار کرد و به این جنبش با هدف سرنگونی باتیستا، دیکتاتور کوبا که تحت حمایت ایالات متحده بود، عازم کوبا شد. گوارا بسیار زود میان انقلابیون به چهره‌ای برجسته تبدیل شد و به درجه فرمانده دوم ترفیع یافت. او در دو سال مبارزات چریکی علیه باتیستا که منجر به انقلاب کوبا شد، نقشی کلیدی ایفا کرد. پس از انقلاب، گوارا در دولت جدید عهده‌دار نقش‌های کلیدی متعددی شد؛ از این مناصب می‌توان به بررسی درخواست‌های تجدید نظر و تیرباران افرادی که از سوی دادگاه‌های انقلابی به «جنایت جنگی» محکوم شده بودند، رهبری اصلاحات ارضی کوبا به عنوان وزیر صنایع و نیز رهبری نهضت سوادآموزی موفق کوبا، فعالیت به عنوان رئیس بانک ملی و مدیر آموزشی قوای مسلح کوبا و انجام سفرهای بین‌المللی به عنوان نماینده سوسیالیسم کوبا اشاره کرد.

[5] - India National Congress کنگره ملی هند (حزب کنگره INC) بزرگترین حزب سیاسی هند که در سال ۱۸۸۵ تأسیس شد و با ۱۵ میلیون نفر عضو و بیش از هفتاد میلیون هوادار رهبری جنبش استقلال خواهی هند را علیه بریتانیایی‌ها بر عهده داشت. بعد از استقلال هند در سال ۱۹۴۷ این حزب کنگره توانست با رهبری خانواده نهرو و گاندی به حزبی ملی و سرشناس تبدیل شود. در پانزدهمین مجلس ملی هند (لوک‌سابا) که شروع آن از سال ۲۰۰۹ بوده، اکثریتی ۲۰۶ عضوی از بیش از ۵۴۳ عضو مجلس از اعضای این حزب بوده‌اند. این حزب در حال حاضر ریاست جبهه متحد ترقی خواه را بر عهده دارد. حزب کنگره تنها حزبی است که در سه انتخابات هند طی سال‌های ۱۹۹۹، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۹ بیش از از صد میلیون رأی آورده‌است. رهبر حزب سونیا گاندی (بیوه مرحوم راجیو گاندی) است. شاخه جوانان حزب با نام کنگره جوانان هند معروف است. در انتخابات مجلس ۲۰۰۴ حزب ۱۰۳ ۴۰۵ ۲۷۲ رأی (۲۶٫۷٪، ۱۴۵ کرسی) دریافت کرد.

[6] - ملیگرایان مذهبی هندو که خواهان مجد و عظمت هندویسم و هندوها بودند در دوره مبارزه چندان تلاشی در جهت مبارزه با استعمار بریتانیا نکردند و نیروی های محافظه کاری بودند که درحفظ وضع موجود کوشیدند اما بعد از پیروزی در خلال جدایی پاکستان و بنگلادش از هند کشتارهای ده ها هزار نفری کردند و بعد از پیروزی نیز مبارزه با اقلیت ها را برای پاکسازی جامعه هندو از حرام ها و جاری نمودن شریعت و قوانین مذهبی پی گرفتند و با ویرانی مساجد و نشانه های اسلام و مسیحیت و... سعی در سوار شدن بر احساسات مذهبی هندوان دارند تا قدرت را از آن خود کرده روند خالص سازی جامعه هند را پیش برند و نوعی بازگشت به مذهب که در خلال آن اقلیت ها از بین خواهند رفت را دنبال می کنند. مهمترین حرکت ضد مسلمانان آنان کشتار و ویرانی مسجد بابری بود که به جای آن معبد خدای رام را در حال ساخت دارند، روحانیت هندو از این طریق وارد سیاست شده و منافع طبقاتی خود را دنبال می کند.

[7] - این نوع دکترین در دهه 1930 پیش از پیروزی انقلاب هند، توسط سردمداران گروه بسیج مردمی هند RSS (راشتریا سویاک سنگ) یا سنگ پریوار شکل گرفت که خواهان احیا فرهنگ و شریعت هندویی است و هند را سرزمین هندوها می داند که باید از ناپاکی ها (مذاهب وارداتی) که در نتیجه تجاوز به این سرزمین گسترش یافته است پاک کنند آنان اسلام و مسیحیت و... را ادیان وارداتی و تحمیلی می دانند که باید از جامعه هندی پاکسازی شوند. و مردم هند به دین هندو باز گردند.

[8] - حزب بی جی پی که در واقع شاخه سیاسی گروه های مذهبی مختلف هندوست مدت هاست که با استفاده از پتانسیل دمکراتیک قانون اساسی هند موفق به جلب آرای مردم شده و اکنون به تنهایی در بسیاری از ایالت ها و دولت مرکزی را در دست دارد و رقیب دیرینه خود حزب کنگره را در ضعیف ترین حالت ممکن بعد از پیروزی انقلاب هند قرار داده است. آنها احساسات تحریک شده مذهبی مردم هند را علیه اقلیت ها تبدیل به رای کرده و در کسب و گسترش قدرت خود سود می جویند، اینجا مذهب هندویسم به وسیله ایی برای کسب قدرت روحانیون و طبقات بالای نظام طبقاتی باستانی هند تبدیل شده است.

[9] - "مبادا یک وقت اعمالی صادر بشود از این طایفه... [آنگاه] اشخاص مغرض گفته اند و می گویند که «ما از زیر بار دیکتاتوری رضاخان بیرون آمدیم و زیر بار دیکتاتوری آخوندها واقع شدیم». آخوند دیکتاتور نیست و دیکتاتور آخوند نیست." (صحیفه امام، ج 8، ص 258)

مقدمه مترجم (سایت یادداشت های بی مخاطب) :

احساسات کور مذهبی روز به روز در جامعه شرقی برجسته تر و نقش مذهب در چنین جوامعی بیش از پیش می شود، و این خطری است که جامعه شرقی را در کل و اقلیت ها و یا هر فرد و گروه بخت برگشته ایی را تهدید می کند که توسط رهبران دینی به عنوان دشمن و یا حریف، در چنین جوامعی معرفی شود، چنین فرد و یا جامعه کوچک و یا بزرگی، زآن پس، با  امواج این احساسات کور و مخرب مذهبی، مواجه و به طرز ظالمانه ایی شکنجه و نابود می شود،

لذاست که سازمان ملل متحد طی فرایندهای حفاظت از ارزش های حقوق بشری، باید در راستای حفاظت از اقلیت ها وارد میدان شده، و از آنان در برابر این ظلم حفاظت کند، و آزادگان جهان نیز در مقابل ظلم به اقلیت ها در کشورهای مختلف حساس بوده و منعکس کننده این ظلم شوند، تا شاید از شدت آن کاسته شود، وگرنه دستگاه های امنیت، و قضایی کشورهای فرو رفته در چنین منجلاب ایدئولوژی های تندرو مذهبی و...، توان حرکت مثبت نداشته، و بلکه خود نیز ابزار قدرت برای نابودی اهداف تعیین شده توسط قدرت می شوند.

بعد از جنگ جهانی دوم، با اقدام نابخردانه انگلستان برای طرح ریزی و کمک به برپایی جمهوری یهود، در خاک فلسطین، که در سال 1948 یک حاکمیت و کشور مستقل بر اساس مذهب یهود شکل گرفت، و یکسال پیش از آن، بریتانیایی ها، در یک اقدام مشکوک دیگر، به هنگام اعطای استقلال به شبه قاره هند، دولت دیگری را به نام پاکستان را، در خلال استقلال هند، بر اساس یک جمهوری اسلامی، در دوره مدرن، در منطقه جنوب آسیا شکل دادند، که با این اقدامات خود، جنگ های دامنه دار بسیار بزرگی را باعث شدند، و هم غرب آسیا، و هم جنوب آسیا را با بحرانی بی پایان، از کشتار، جنایت، آوارگی و جنگ های مذهبی بی پایان و آخر الزمانی مواجه کردند، که خروج از آن یا محال و یا بسیار دیرپا خواهد بود.

با این حرکات، در آستانه تغییرات بزرگ در جهان، بریتانیایی ها ایده شکل گیری کشورها و سرزمین های دیگری بر اساس حاکمیت ادیان دیگر را هم قوت دادند، تا آنان نیز با تاسی از این حرکت، خواهان سرزمین های خاص خود و مذهب خود شوند، از این رو ملیگرایی مذهبی در کشورهای زیادی راه اندازی شد، که ملیگرایی مذهبی هندو نیز از آن جمله است، که پایه های آن در دهه 1930، به طرز سوال برانگیزی در گرماگرم مبارزات مردم هند، علیه سلطه بریتانیا بر شبه قاره هند، بنیان گذاشته شد، و بعدها به دنبال شکل گیری پاکستان، جنبش ملیگرای هندو نیز قوت گرفت، و اکنون در خلال ضعف داخلی حزب سکولار، دمکرات و تکثرگرای کنگره هند که اساس آن در خلال نبرد استقلال مردم هند شکل گرفت، و آن را رهبری کرد، اکنون قدرت در هند، قدم به قدم به ملیگرایان هندو محول شده، و ثمره خشت های بنیان نهاده شده در آن روزها، اکنون به بار نشسته است، و گروه های هندوتوا [1] خود را آماده عملیات نظامی علیه 200 میلیون مسلمان، و دیگر اقلیت ها ، برای بازگرداندن آنان به مذهب هندو، یا کشتار، و یا اجبار آنان به مهاجرت از هند می کنند، و برای پاکسازی هند از اغیار به شیوه ی مغول ها، خشونت را به حد اعلا می رسانند، و این جنایتی در حق جهانیان بود که اکثریت علیه اقلیت بر اساس مذهب، شورانده شده، تخم اختلاف و نفاقی کاشته شد، که سال هاست ظلم و جنایت از آن می تراود.

گرچه این حقیقت را نباید از نظر دور داشت که مسیحیت و اسلام در هند در حال رشد است، و به لحاظ جمعیتی به دلایل مختلف هندو خود را مقهور جمعیت در حال رشد آنان می بینند، و هندوها از این امر به خوف و هراس افتاده اند، و به نوعی رشد افراط گرایی مذهبی هندو، به واقع واکنشی بدین امر و عوامل دیگر از جمله تروریسم و جدایی طلبی ها و... است، که این مساله را وجه سیاسی داده و جریانات سیاسی هندو و مسلمان با سو استفاده از احساسات مذهبی مردم، بر این امواج سوار شده، و قدرت خود را در این راه افزایش می دهند،

تنفر افکنی بین اقشار مختلف جامعه هند، چه بین مسلمانان که حاصل آن جدایی طلبی و تروریسم است، و چه هندو ها که حاصل آن کشتار، جنایت، ظلم، تروریسم و ایجاد محدودیت برای جوامع اقلیت می باشد، در این فرایند قابل جستجو و بررسی است، در دست گیری رهبری جوامع اسلامی توسط تندروها، مزید بر علت شده و بر آتش این کوران خانمان بر انداز می افزاید.

ترجمه مقاله ایی که می آید به روندی اشاره دارد که جامعه هندو نیز در حال دچار شدن به همان بلیه ایی است که جوامع اسلامی در آن می سوزد و این گزارش به این روند اشاره دارد.

رهبران هندوتوا در نشست پارلمان مذهبی در رایپور، برای تحقق جمهوری هندو فراخوان برگرفتن سلاح دادند

طی همان فرایند هدفگیری جوامع اقلیت در هند، رهبران هندوتوا در نشست چتیسگر [2]، سخنان مطرح شده در نشست هریدوار را دوباره مطرح کردند؛

توضیح عکس : دو سخنران کلیدی در نشست چتیسگر کالیچاران مهاراج [3] و سادیو ویبهاناند گیری [4]

نویسنده این گزارش : تاروشی آشوانی [5]

دهلی نو : بعد از فراخوان نسل کشی اقلیت ها که در نشست پارلمان مذهبی برگزار شده در تاریخ های 17 تا 19 دسامبر در هریدوار صورت گرفت، حدود بیست تن از رهبران هندوتوا مجددا نشستی دو روزه در شهر رایپور ایالت چتیسگر، در تاریخ های 25 و 26 دسامبر برای اعلام ضرورت اهالی مذهب هندو [6] برای آغاز آمادگی برای تحقق جمهوری هندو [7] برگزار کردند.

  برخی از رهبران هندوتوا، از شرکت کنندگان این پارلمان مذهبی خواستند، که اگر به دنبال تبدیل هند به یک جمهوری هندو هستند، مسلح شوند، یکی از این رهبران که چنین فراخوانی را داد، کالیچاران از ایالت مهاراشترا بود، که از مهاتما گاندی (رهبر انقلاب رهایی بخش ضد استعمار بریتانیایی)، به عنوان یک خائن نام برد و از (هندوی افراطی و تروریست) قاتل او، ناتورام گادس تجلیل کرد، در ویدئوهایی که در شبکه های مجازی منتشر شده است، کالیچاران گاندی را متهم به نابودی ملت هند کرد.

بعدا، در عصر 26 دسامبر، در یک گزارش اطلاعات اولیه وقوع جرم [8]  (FIR)، صادر شده در ذیل قانون "جلوگیری از گسترش دشمنی بین جوامع مختلف و اظهار و انجام منافی عفت عمومی" [9]، توسط پرامود دیوبی [10] از رهبران حزب کنگره که در این نشست حضور داشته، در اداره پلیس ثبت شد، کالیچاران در روز پنج شنبه (9 دیماه 1400) توسط پلیس ایالتی دستگیر گردید.

پارلمان مذهبی چتیسگر، توسط یک سازمان مردم نهاد به نام نلکنتس سوا سامیتی [11] و دودهادهاری متس [12] سازمان داده شد. این نشست همچنین حضور پرامود دیوبی از رهبران ایالتی حزب کنگره هند، و بریجیموهان اگروال [13] و ویشنو دئو سای [14] را در خود داشت. نلکندس تریپاتی [15] از سازمان مردم نهاد نلکندس سوا سامیتی، کمیته سازمان دهنده این نشست مذهبی را با شرکت رهبران برجسته حزب BJP و کنگره سازمان داد.

نقطه مرکزی موضوعیت این نشست، ایجاد جمهوری هندو بود. تریپاتی عنوان داشت که :  "در راستای این امر که هر شخصی از آزادی بیان، در ابراز نظرات خود در نشست این پارلمان برخوردار است، لذا هر سخنرانی نظرات خود را آزادانه بیان داشت. اما من با آنچه در خصوص مهاتما گاندی گفته شد موافق نیستم".

جامعه مسیحی هم در این نشست مورد حمله قرار گرفتند.

 بریجموهان اگروال وزیر سابق در دولت ایالتی چتیسگر از حزب BJP در مصاحبه ایی با رسانه وایر، به کرات انزجار خود را از حمله جاری به هندویسم، که از دید رسانه ها به دور مانده است، که طی آن جامعه قبایلی به زور مجبور به قبول مسیحیت می شوند، بیان داشت. آقای اگروال که در این نشست نیز شرکت کرده بود، عنوان داشت که تعدادی از افراد متعلق به جامعه قبایلی ایالت چتیسگر، فریب خورده، و تحت عناوین ارایه خدمات بهداشتی و آموزشی، به مسیحیت تغییر مذهب داده شده اند. او اعلام داشت که در ایالت های ادیسا، جارکند، میسیونرهای مسیحی، از موقعیت زندگی در فقر این قبایل سو استفاده کرده اند. در حالی که آقای آگروال از به کار بردن خشونت در این رابطه حمایت نمی کند، و مشکلی با برپایی جشن کریسمس ندارد، اما او هنوز بر این باور است که مسیحیان باید کریسمس را به طرزی جشن بگیرند که "موجب رنجش دیگران نشود"، و پیشنهاد کرد که جشن ها باید در مکان های مذهبی انجام پذیرد.

آگروال در توجیه مطالب مطرح شده در این نشست مذهبی عنوان داشت "حمله ایی به مذهب هندو در حال انجام است، و هر شخصی از خدایان هندو سو استفاده کرده و می رود، این مواضع (تند عنوان شده در پارلمان هندو) واکنشی به این هجوم است". و بر این امر متوقف نشده، و در دفاع از تعطیلی مراسم کریسمس در هند عنوان داشت "هندویسم در معرض حمله قرار گرفته است، تغییر مذهب هندوها در حال انجام است، به همین دلیل است که چنین اعتراضی به برگزاری مراسم کریسمس صورت گرفته است".

در واکنشی به مطالب مطرح شده پیرامون خشونت علیه مسیحیان در خلال این نشست، آرون پانلال [16]، رییس شورای مسیحیان چتیسگر به رسانه وایر عنوان داشت، که یک ساختار منظم در خشونت های اعمال شده علیه مسیحیان از سال 2018 می توان مشاهده کرد. پانلال بیان داشت که "مطلب تعجب برانگیزی وجود ندارد. سال گذشته 40 خانواده مسیحی از خانه های خود در منطقه سوکما [17] در جنوب بستار [18] اخراج شدند، و اکنون در زمین های اطراف نگه داشته می شوند، و با شمشیر و نیزه در محاصره و مراقبتند. پس حملات تنها تندتر شده است، این روزها حق تشییع و تدفین جنازه های مان هم قابل مذاکره است".  پانلال ادامه داد "آنها می خواهند تنفر علیه مسیحیان را گسترش دهند، همچنان که این را در حق مسلمانان نیز انجام داده اند، حتی در نشست رایپور هم، آنها علیه مسیحیان راهپیمایی کردند که آنها هم باید بروند".

جرم های ناشی از تنفر علیه مسیحیان در چستیگر در حال افزایش است، مردم محلی بر این اعتقادند که هر دو حزب عمده کشور یعنی احزاب کنگره هند و BJP تلاش می کنند بر احساسات مذهبی سوار شده و از این تفرقه سیاسی سود برند. بر همین اساس است که حضور رهبران حزب کنگره در چنین نشست هایی بر نگرانی ها می افزاید.

دیگر سخنران این نشست سادیو ویبهاناند گیری که در این اجلاس عنوان داشت که پارلمان مذهبی باید برای پایان "جهاد عشق" [19] تحرک داشته باشند، جهاد عشق تئوری مناقشه برانگیزی است که توسط گروه های افراطی راستگرای هندو علیه مسلمانان عنوان می شود. برغم این ادعای اثبات نشده، ویبهاناند گیری عنوان داشت که "مسلمانان زنان هندو را ربوده و به آنان تجاوز می کنند". سادیو افزود که اگر یک دختر هندو با یک مسلمان ملاقات کرد، تمام جوانان هندو باید از او "حفاظت" کنند.

سلیم رضوی، رییس سابق کمیته وقف در ایالت چتیسگر، به مخالفت با این سخنان برخواست و عنوان داشت موضوعاتی مثل تجاوز و تعرض به زنان نباید جنبه فرقه گرایی به خود گیرد.

همزمان که چندین روحانی هندو در نشست پارلمان مذهبی چستیگر، تبلیغات ضد مسیحیت در رایپور را عنوان می داشتند، یک روحانی برجسته هندو به هنگام توهین به مهاتما گاندی (رهبر انقلاب هند)، مجلس را به اعتراض ترک کرد؛ وقتی کالیچاران با چنان ادبیاتی از مهاتما گاندی یاد کرد، ماهانت رام سوندر داس [20]، که از اعضای سابق حزب کنگره در پارلمان ایالت چتیسگر، و رییس سازمان "گو سوا ایوگ چتیسگر" [21] است، صحنه سخنرانی را به اعتراض ترک می نماید. یکی از اعضای اصلی این نشست بعدا عنوان داشت که او خود را از این نشست کنار کشیده است.

داس که از برگزار کنندگان این نشست بود، ضمن کناره گیری از پارلمان مذهبی مذکور، مواضع تندی علیه کالیچاران اتخاذ کرد، و حتی دیگر حاضرین را مورد خطاب قرار داد، وقتی از مهاتما گاندی به عنوان "حرامی" در این نشست، توسط کالیچاران یاد شد.

پانلال که به دیدار آقای داس بعد از این نشست رفته بود، عنوان داشت، "ماهانت رام سوندر داس، حمایت جامعه مسیحی چتیسگر را به نفع خود در این نشست جلب کرد. ما به مردان بیشتری برای دفاع از مسیحیان موقعی که مورد حمله (تندروها) واقع می شوند، نیاز داریم". پانلال همچنین اعلام کرد که جریان سازی در چتیسگر توسط حزب BJP در حال انجام است که همه قبایل هندو هستند. او اضافه کرد که "آنها مدام این نظریه باطل را عنوان می دارند که همه قبایل هندو هستند، و همه بهیل ها [22] و گونداها [23] هندو هستند. این یک تبلیغ نادرست بیش نیست".

جان دایال [24] رییس سابق اتحادیه کاتولیک های سراسر هند [25] عمیقا از فراخوان برای نسل کشی اقلیت ها نگران و ناراحت شده است. دایال عنوان داشت مهمترین نگرانی که وجود دارد این است که چنین نشست هایی با چنین سخنان تبلیغاتی و بی اساس، چگونه می تواند بدون هیچ نگرانی از نتایج آن در نزد قانون، برای طرح کنندگان این حرف ها، برگزار شود. دستگاه های ایالتی، پلیس و همچنین سیستم قضایی و ضد جرم، نسبت به بیان کنندگان چنین حرف هایی مطیع بوده و مخالفتی با بیان کنندگان این نظرات ابراز نمی دارند.

بعد از نشست هریدوار، اشخاص مختلف زیادی برای دستگیری عنوان کنندگان چنین سخنان مجرمانه ایی، که از رهبران شبه نظامیان هندوتوا هستند، و علنا از نسل کشی دیگران می گویند، موضع گیری کردند، در حالی که تعداد کمی از رهبران مذکور توسط قانون متهم شدند، و در مورد عده زیادی که رهبران کلیدی این جریان اقدامی نشد. دایال عنوان داشت "جامعه کوچک مسیحی در حال به قهقرا رفتن است، در ذیل خشونت خشک مغزهای فسیل شده افراط گرایان سنگ پریوار [26] ، کلیساها مورد حمله و خشونت هستند، این است موقعیت مسیحیان، که معمولا خشونت علیه کودکان شان، زنان و مردان شان که عمیقا در حال عبادت هستند اعمال می شود".

 او ادامه داد، حتی اگر این دیوانه ها که برای کشتار نژادی و جمعی مسیحیان فراخوان می دهند، یک درصد از جامعه یک میلیارد نفری هندو را تشکیل دهند، تنها باز صد میلیون آدم را می بینی که تشنه خون جامعه اقلیت کوچک من هستند (و باقی هندوها این چنین نیستند)".

موقعی که رسانه وایر با آجای کمار یادو [27] رییس پلیس رایپور مصاحبه کرد، او گفت که پرونده ایی علیه کالیچاران همان روزی که این گزارش شکایت به پلیس رسید، به ثبت رسیده است ، "این گزارش اولیه جرم او را برای سخنان نابود کننده علیه اقلیت پاسخگو می داند". یادو ادامه داد که شکایت های دیگری علیه رهبران دیگرکه در این نشست، سخنان اینچنینی گفته باشند دریافت نکرده است، لذا این تنها کالیچاران است که با چنین شکایتی روبروست.

منبع : https://thewire.in/communalism/raipur-dharma-sansad-call-for-violence-hindu-rashtra-christian-muslim

[1] - Hindutva (Hinduness) هندوبودن، اصالت هندویی، دیدگاه سیاسی – مذهبی که در دهه 1930 بر اساس ملیگرایی مذهبی هندو توسط آقای هدگوار یکی از رهبران افراطی مذهبی هندو پیش از پیروزی انقلاب هند (در سال 1947) طرح شد که بر خالص سازی و صیانت از فرهنگ و نژاد و سرزمین هندوها تاکید دارد، به همین دلیل ادیان و نژادهای واردادتی به هند را دشمن و بیگانه و خطرناک تلقی و مورد هدف قرار می دهند.

[2] - Chhattisgarh

[3] - Sadhvi Vibhanand Giri

[4] - Kalachakra Maharaj

[5] - Tarushi Aswani

[6] - Sanatani Hindus هندوها خود را به این نام می خوانند

[7] - Hindu Rashtra

[8] - First information report

[9] - promoting enmity between communities and obscene act

[10] - Pramod Dubey

[11] - Neelkanth Seva Samiti

[12] - Doodhadhari Math

[13] - Brijmohan Agrawal

[14] - Vishnu Deo Sai

[15] - Neelkanth Tripathi

[16] - Arun Pannalal

[17] - Sukma

[18] - Bastar

[19] - love jihad و یا جهاد عشق عنوانی است که از سوی هندوها افراطی علیه مسلمانان بیان می شود، که طی این جهاد، جوانان مسلمان متهم می شوند که از طریق ازدواج با دختران هندو آنها را به کیش اسلام در می آورند تا جمعیت هندوها را کاهش دهند.

[20] - Mahant Ram Sundar Das

[21] - Chhattisgarh Gau Seva Ayog

[22] - Bhil

[23] - Gonda

[24] - John Dayal

[25] - All India Catholic Union

[26] - Sangh extremist به مجموعه ایی از گروه های مختلف سیاسی واجد فرهنگ و فلسفه هندوتوا گفته می شود که در شاخه های مختلف سیاسی، مذهبی، شبه نظامی، فرهنگی و... فعالند و مجموعا گروه های Sangh Privar  را تشکیل می دهند. هندوهای افراطی

[27] - Ajay Kumar Yadav

مقدمه مترجم (سایت یادداشت های بی مخاطب) :

چنانچه اهل منطق زندگی اجتماعی در جمع متکثر و متنوع بشری بوده باشیم، قبول خواهیم کرد که ظلم از نابخشودنی ترین اعمال انسان در حق غیر است، و یکی از ظالمانه ترین اعمال، تحمیل عقاید و اعتقادات خود، به دیگران است، اگر به دین اسلام هم اعتقادی داشته باشیم، قرآن مملو از آیاتی است که در پیرامون ظلم و ظالمین و جایگاه آنان در نزد خالق یکتا و آینده دهشتبارشان سخن گفته است، ظلم اکثریت بر اقلیت، ظلم اقلیت بر اکثریت، ظلم فرد بر جمع و... تبلور یکی از نکوهیده ترین وجوه بروز اعمال اجتماعی انسان طاغی، یعنی ظلم است.

این که یک عده احساس تکلیف می کنند که، آنچه خود آنرا حق و حقیقت یافته، و بدان ایمان آورده اند را تمام حق و حقیقت پنداشته، و آن را به جامعه و دیگران به هر نحو ممکن تحمیل کنند، این خود از وجوه بارز ظلم و تجاوز به حقوق دیگران محسوب می شود، و این خصوصیت ظالمانه مرز نمی شناسد، و تاریخ اجتماعی بشر نشان می دهد که تمام ادیان و ایدئولوژی ها بدین ظلم، کم و بیش گرفتارند، چنین انسانی وقتی عزادار است، همه را عزادار می خواهد، وقتی شاد است همه را شاد می خواهد، به گاه عبادت همه را پشت خود ردیف شده، رو به خدایی می طلبد که خود بدان معتقد است و می پرستد و... و غیر آن را به هیچ عنوان نمی پذیرد و با آن به مخالفت و جنگ و جهاد بر می خیزد، حتی غیر خود را لایق نسل کشی هم می بیند.

انقلاب سراسری صدها میلیون هندی علیه استعمار دیرپای بریتانیا بر شرق، در سال 1947 به پیروزی رسید، و نتایج تلاش یک ملت به ثمر نشست، و مردم متمدن، و صاحب فلسفه و منطق فرهنگی خاص هند، که اساس فلسفه زندگی و تفکر اجتماعی آنان بر مدارا، تسامح و تساهل، تحمل غیر، میانه روی و... بنیان نهاده شده بود، این اصل و اساسِ خصلتِ جمعی آنان در قانون اساسی این کشور، بعد از استقلال نیز بروزی قوی یافت، و سیستم حاکمیت هند را جمهوری دمکراتیک، سکولار، تکثرگرا، سوسیالیست و... انتخاب کردند، که بر پایه رای مستقیم مردم هند، در نظام پارلمانی تنظیم شد، لذا چرخش قدرت در این کشور دهه هاست که به نحوی آسان و بدون خشونت و زور، بارها و بارها انجام گرفته است.

اما دهه ها بعد از آن موفقیت انقلابی و شکوهمند، که از نتایج زیبای آن، تک تک مردم هند را بدون در نظر گرفتن، مذهب، فرهنگ، زبان و... شان در برابر قانون مساوی، و با حقوق برابر در نظر گرفته بود، به سوی دگرگونی قرار برد، چرا که عده ایی که اساس سیاست خود را بر ملیگرایی مذهبی، و راستگرایی افراطی هندویسم قرار داده اند، با جلب نظر عده ایی از مردم هند، بر این نوع ملی گرایی مخوف مذهبی، حاکمیت هند را در دست گرفته، و اساس دمکراسی، سکولاریسم و پلورالیسم هندی را در حال جویدن و سست کردن هستند،

و بیش از دو دهه است که حزب مردم (بهارتیا جاناتا پارتی) BJP که در واقع به جای حزب مردم، حزب روحانیت و طبقات بالای جامعه سنتی و باستانی هند هستند، به نمایندگی سیاسی از این تفکر، قدرت را در دست گرفته، به تقویت روز افزون نیرو و ایدئولوژی راستگرایی هندویی و متعصب که گرد فلسفه ملیگرایی مذهبی هندوتوا [1] جمع شده اند، مشغول است، و در این میان دشمن فرضی سازی آنان، اقلیت های هند (از جمله مسلمانان، مسیحیان، یهودیان، پارسیان، سیک ها و...) تعیین شدند که مدت هاست که همواره آنانرا به هر نحو ممکن مورد هدف خود قرار داده، و علاوه بر کشتارهای عجیب و غریب از آنان، به محدودیت های دیگر، علیه اقلیت ها هر دم اضافه می کنند، و تمام این اعمال نیز به نام خدایان، و مذهب هندو (از جمله خدای رام و...) و در راستای مقاصد مذهبی، و به واقع سیاسی انجام می گیرد، که تضمین کننده قدرت اهل مذهب، و طبقه روحانیون هندو می باشد،

مقاله ایی که ترجمه آن می آید، به مصادیق و روند این واقعیت تلخ اشاره دارد، اما باید توجه داشت که گرچه در جامعه هندو و هندوستان، اقلیت مسلمان طعمه این جنایت و ظلمند، اما در همان حال جامعه مسلمان نیز از این ظلم مبرا نبوده، و برخی از اقلیت های حاضر در جامعه اسلامی، به همین طریق و روش ها تحت ظلم قرار دارند، که نمونه های آن در کشورهای مختلف اسلامی، متفاوت است، و به واقع به نظر می رسد که در دنیای امروز، مذهب به وسیله سرکوب و کشتار و جنایت، و ادامه سلطه طبقات خاص بر خلق الله تبدیل شده است.

رهبران هندوتوا در نشست هریدوار هندوها را به نسل کشی مسلمانان فرا خواندند

تحلیل وایر -  فرقه گرایی مذهبی – سیاست  22 دسامبر 2021

برغم درخواست آشکار برای اعمال خشونت علیه دیگر شهروندان هندی، توسط این رهبران، که تعداد زیادی از آنان به حزب BJP وابسته اند، پلیس با وجود قوانین واضح در این خصوص، برای برخورد با چنین پدیده ایی، تا کنون نتوانسته است، تا پرونده ایی علیه این رهبران تنظیم و یا ثبت، و دستگیرشان نماید.

از چپ سوامی پرابوداناند گیری [2] ، سادیو آناندپورنا آکا پوجا شاکون پاندی [3] و سوامی آناندسوارپ [4]

از 17 تا 19 دسامبر جمع بزرگی از رهبران اصلی مذهبی، فعالین راستگرا، شبه نظامیان اصولگرا و رهبران سازمان های هندوتوا در شهر هریدوار، برای شرکت در نشست پارلمان مذهبی [5] حضور یافتند، و در طی سه روز، این نشست شاهد بروز سخنان تنفر پراکن، جهت خیزش خشونتبار (علیه اقلیت مسلمان)، و سخنان ضد مسلمانان و برانگیزاننده احساسات بر ضد مسلمانان بود.

 این نشست با شرکت رهبران حزب حاکم BJP  آشوانی اوپادیا [6] که قبلا در رابطه با نشست دیگری که با کمک او سازمان داده شد، و در آن سخنانی در جهت خیزش خشونتبار علیه مسلمانان، مطرح، و او نیز در همین رابطه دستگیر شده بود، و همچنین رهبر شاخه زنان حزب BJP [7] اودیتا تیاگی [8]،  به این نشست جنبه سیاسی داد، و نشان داد که این نشست (و مطالب مطروحه در آن) مورد حمایت حزب حاکم بر پارلمان و دولت هند نیز می باشد.

دهلی نو : پارلمان مذهبی برگزار شده در هریدوار [9] در ایالت اتارکند، در تاریخ های 17 تا 19 دسامبر شاهد گردهمایی تنوعی از رهبران واجد تفکر اکوسیستم هندوتوا بود که پشت تریبون قرار گرفتند و جملات جدیدی برای برانگیختن احساسات تنفر برانگیز در کشور را بروز دادند.

"ما باید آمادگی سازی کنیم"، این بخشی از سخنان سوامی پرابوداناند گیری، رئیس هندو پاکشا سنا [10] ، که یک سازمان راستگرای هندو و مذهبی با مرکزیت ایالت اتارکند است، می باشد. "و من به شما خواهم گفت چه آمادگی سازی هایی مد نظر است، این را برای خود روشن ساخته ام، که راه حل همین است، و اگر شما این راه حل را دنبال کنید، پس از آن، راه ها به سوی شما باز خواهد شد ... در میانمار، هندوها تار و مار شدند. سیاستمداران، دولت و پلیس تنها ایستادند و تماشا کردند. آنها شروع به کشتار آنها، با قطع کردن گردن های آنها کردند، و به این اکتفا نکردند، و شروع کردند به کشتار آنان در خیابان ها و از گوشت بدن آنها خوردند. مردم تماشا کردند، ما باید برویم و بمیریم، ما نباید به زندگی خود ادامه دهیم.

این شرایط کنونی ماست. شما اینها را در مرزهای دهلی هم دیده اید، آنها هندوها را کشتند و به دار آویختند. زمان دیگری نیست، وظیفه کنونی این است که نه تنها برای مرگ آماده شوید، بلکه آمادگی بگیرید تا بکشید، راه دیگری وجود ندارد. این است که مثل همانکه در میانمار اتفاق افتاد، پلیس اینجاست، سیاستمداران اینجایند، ارتش و هر هندویی باید سلاح به دست گیرد، و ما باید خط حرکت در مسیر پاکسازی [11] را در پیش بگیریم. هیچ راه حل دیگری به غیر از این وجود ندارد."

این بیانات که فراخوانی است برای پاکسازی نژادی و نسل کشی اقلیت مسلمان در هند، و موقعی خصوصا زنگ های خطر را به صدا در می آورد که به وسیله پرابوداناندی بیان می شود که در ارتباط با حزب حاکم BJP در هند است و این مطلب از دهان او عنوان می شود. در دو مناسبت، پرابوداناند عکس هایی از خود منتشر کرد که با سروزیر ایالت آقای یوگی آدیتیانات [12] نشسته است.

از راست سوامی پرابوداناند گیری با یوگی آدیتیانات (سروزیر ایالت اتارپرادش)

منبع عکس فیسبوک

اولین عکس مربوط به ژانویه 2018 می باشد و دومی نزدیک به یکسال قبل در اگوست 2020 که از آن تاریخ تا کنون، به صورت ادامه دار، این عکس بالای صفحه فیسبوک ایشان می باشد.

آدیتیانات تنها رهبر حزب BJP نیست که پرابوداناند در ارتباط است. در 14 سپتامبر 2020، او با نارش شارما [13] ، از رهبر سابق حزب BJP از شهر هردیوار نیز عکس گرفت، این رهبر سابق حزب حاکم، یکسال بعد به حزب عام آدمی [14] پیوست. او همچنین در 12 اگوست 2021 عکسی منتشر کرد که با وزیر آموزش عالی دولت ایالتی اتارکند، و عضو حزب BJP جناب دان سینگ راوات [15] با هم هستند. در ماه جون 2021 هم او با سروزیر سابق ایالت اتارکند و عضو حزب BJP آقای تیریت سینگ راوات همعکس شده است، در حالی که، یک شمیشر به او اعطا می شود.

سوامی پرابوداناند گیری یک شمشیر به سروزیر سابق ایالت اتارکند،

تیریت سینگ راوات اعطا می کند،

عکس از فیس بوک

سخن پراکنی و تنفر پراکنی علیه مسلمانان توسط پرابوداناند یک واقعه جدید نیست، در سال 2017 نیز او یک گزارشی به تعداد زیاد منتشر کرد که در آن از هندوها خواست که هر یک 8 فرزند "در راستای حراست، محافظت حفظ هندتوا و جامعه" بیاروند. او در سخنرانی خود در شاملی [16] در سال 2018 نیز عنوان داشت، این تنها مسلمانان هستند که به زنان هندو تجاوز می کنند، و از ضربات "جهاد عشق" [17] گفت که در کنار دیگر سخنان ضد مسلمانان او، می توان از این موارد یاد کرد.

او همچنین سخن از قتل عام مسلمانان گفت، که در یک ویدئو با یاتی نارسینگاناند ساراسواتی [18] که در ماه جون 2018 منتشر شد، در این ویدئو می گوید : "در مابقی دنیا، اگر حداقل انسانیت رو می خواهیم، نیاز داریم که دنیای خود را از جهادی ها پاک کنیم. این بیماری باید درمان شود، مدیریت جهادی ها در روی زمین. چند روز قبل فردی گفت که در اسلام، متجاوزترین هایی که به دنیا می آیند، جهادی متولد می شوند، من گفته ام این برای موقعی بود، اکنون در هر خانه مسلمانی یک جهادی و یک تروریست هست ... جامعه هندو نیاز دارد تا به پا خیزد، و درمانی برای مساله جهادی ها پیدا کند، در غیر این صورت این جهادی ها هستند که هندوها را درمان خواهند کرد، و جایی برای زندگی هندوها نخواهد بود، ... یکی چیز روشن است، اگر او در محل من وارد شد و من این را فهمیدم، او آنجا را ترک نخواهد کرد. چهارده سال بین جهادی ها زندگی کردم، به این ضعیفی هم نیستم ... آنها نگرانی ندارند که آیا نراسینگاناند یا من کشته شویم، شما باید به شادی زندگی کنی. سپاهی از همدلی خواهد بود، در سراسر کشور شما توده هایی را خواهید دید. روشن است که کسی ما را متوقف نخواهد کرد".  

او تا کار را بدانجا رساند که بگوید که تمام جهادی ها باید به مکتب هندو بازگشته و عذرخواهی کنند.

از چپ یاتی نارسینگاناند و سوامی پرابوداناند گیری.

در همین پارلمان مذهبی چند جانبه در هریدوار، خانم سادیوی آناناپورنا آکا پوجا شاکون پاندی [19] ، یکی از مقامات عالی روحانی نیرانجانی آخارا [20] و دبیرکل سازمان هندو مهاسابها [21] هم همچنین از نیروها خواست و آنان را تهییج به نسل کشی مسلمانان کرد.

بدون هرگونه پوشیدگی او فراخوان مستقیمی برای کشتار جمعی اقلیت مسلمان داد. "هیچ چیزی بدون سلاح ممکن نمی شود. اگر شما می خواهید جمعیت آنان را پاک کنید، بکُشید آنانرا. آماده کشتار، و آماده رفتن به زندان باشید. حتی اگر صد نفر از ما آماده کشتار 20 لک (هر لک در واحد شمارش هند مساوی صد هزار می باشد) از آنها (اقلیت مسلمانان) باشد، آن موقع ما پیروزمندانه به زندان خواهیم رفت ... مثل ناتورام (گادس) [22] ، من حاضرم که در این راه بدنام بشوم، اما من سلاح به دست خواهم گرفت و از هندوتوایم، در برابر هر اهریمنی که تهدیدی برای مذهبم باشد دفاع می کنم".

در یک مصاحبه با یک کانال یوتیوپ به نام "ویشالویوز" که در حاشیه پارلمان مذهب در هردیوار ضبط شده است او گفت :  "امروز زمانی است که نیاز است خانم ها هم شمشیر در یک دست، و وردک در دست دیگر (کار جهاد علیه مسلمانان و کار خانه به طور همزمان) داشته باشند. من از مادرانمان می خواهم که ضعف فرزندان خود نباشند، بلکه به جای آن، قدرت آنان باشند. به آنها بگویید اگر بی دینی در جایی اتفاق می افتد، من با شما خواهم آمد، تا ریشه کنش کنیم. موردهای زیادی نیست، اما تعداد کمی مشکل هم که در این روزها وجود دارد، با ما در تماس باشید، ما با شما خواهیم بود".

وقتی از او در خصوص واکنش نکوهشی نخست وزیر ناراندرا مودی که در سال 2019 به تایید تروریست قاتل مهاتما گاندی توسط سادیو پراگیا از او پرسیدند، این مقام مذهبی هندو عنوان داشت، مودی باید به خاطر این دیدگاه خود، که به واسطه قانون اساسی سکولار (هند) عنوان شده، نادیده گرفته شود، و ادامه داد "مودی و دیگرانی که شبیه مودی هستند" درگذشته به توضیح اینکه گادس و گاندی چه بوده اند، تشریح و تبیین کرده اند.

از چپ به راست پوجا شکون پاندی، سادیو پریاگا و یاتی نارسینگاناند

پاندی یکی از رهبران مهم هندو مهاسابها می باشد، و اغلب سرتیتر سخنان ضد مسلمان به او تعلق دارد. فقط همین اخیرا، تیتر سازی هایی علیه مودی بعد این که نخست وزیر اعلام کرد که دولت سه قانون اخیر التصویب در خصوص کشاورزان را ملغی اعلام کرده، که بعد از یک سال اعتراض به وسیله کشاورزان، در مرزهای دهلی، این الغا صورت پذیرفت، خانم پاندی تصویر مودی (نخست وزیر) را از دفتر علیگره سازمان هندو مهاسابها برداشت و پایین کشید (چراکه به نفع کشاورزان تصمیم گرفت).

در آوریل 2020، پرونده مجرمانه ایی علیه پاندی به دلیل گسترش دشمنی بین گروه های مختلف در پیرامون زمینه های مذهبی، و صدور بیانیه که منجر به انحراف افکار عمومی بعد از انتشار یک ویدئو، برای فریب آنان از طریق اظهارات بر علیه اعضای "جماعت تبلیغی" [23] داشت، و فضای جامعه را ویروسی می کرد. بعدا، در همین رابطه دستگیر شد.

در ماه مارس 2021، بعد از این که یک پسر از اقلیت مسلمان به وسیله شرینگی یادو  از فعالین هندوتوا مورد ضرب و شتم قرار گرفت، چرا که وارد یک معبد در داسنا [24] شده بود، پوجا شوگان از دیگر معابد خواسته بود که مثل معبد داسنا، مرز زمینی خود را روشن کنند، و از ورود مسلمانان به این محوطه جلوگیری نمایند.

در ماه می سال 2019، پوجا شوکان چاقوهایی را بین دختران اقلیت در جشن تولد سوارکار [25] توزیع کرد. در ژانویه 2019 به طرف تندیس مهاتما گاندی شلیک کرد و شعارهایی در حمایت از گادس (تروریست قاتل او) سر داد. او بعدها تصویر مهاتما را نیز به آتش کشید. در حالی که حزب BJP روابطش را با پاندی پوجا شوگان منکر شد، پاندی به صورت منظم با رهبران حزب BJP از جمله عضو پارلمان از این حزب خانم سادیو پراگیا [26] و سروزیر ایالت مادیاپرداش شیواراج سینگ چوهان [27] در ارتباط است.

به رغم اظهارات و درخواست های آشکار وی برای کشتار مسلمانان هنوز پلیس ایالت اتارپرداش به رغم قوانین موجود، اقدام قانونی علیه این روحانی هندو انجام نداده است (این به خاطر نفوذ دولت ایالتی در پلیس و تنظیم رفتار پلیس با خواست سیاسیون است).

پوجا شوکان پاندی، رهبر مهاسابها، در حال شلیک به یک تصویر از مهاتما گاندی.

سومین رهبر مذهبی از این نوع، سوامی آناندزواروپ [28] است که سخنان تنفر افکن و تحریک آمیز وی به وسیله رسانه وایر قبلا مستند سازی شده است، همچنین وی در این اجلاس سخنانی در راستای کشتار نژادی داشت. او عنوان داشت "تصمیم این پارلمان مذهبی، می تواند سخن خدا باشد و دولت باید به آن گوش فرا خواهد دهد. اگر اینطور نباشد، آنگاه ما به یک جنگ خواهیم پرداخت که از قیام سال 1857 [29] هولناک تر خواهد بود".

سپس او اقدام به توضیحات شخصی در خصوص این که چگونه هندوها باید با فروشندگان مسلمان در خیابان ها برخورد کنند، روی آورده و عنوان می دارد : "خیابانی که من در آن زندگی می کنم، هر صبح به یک مُلا (کلمه ایی برای ترور شخصیت مسلمانان) با یک نان بزرگ رو کرده و می گویم این روزها آنها یک نان زعفرانی نگه داشته اند. این هریدوار است، پایتخت (مذهبی). اینجا کسی نیست که از مسلمانان چیزی بخرد، و به این ترتیب او را از محله بیرون می ندازیم".

سوامی آناندرواروپ پیش از این نیز حمایت خود برای کمپین آجندرا آجای [30] علیه آنچه "جهاد زمین" [31] در اتارکند اعلام شده است، اعلام نموده بود. پیش از این نیز او درخواست داشت که غیر هندوان باید از آمدن به اتارکند ممنوع شوند. "اگر ورود غیر هندوان به اتارکند ممنوع نشود، روحانیت هندو به خیابان ها خواهم آورد". این فعال راستگرای تندرو این درخواست را در خلال یک ویدئو در فیس بوک بیان داشت.

او عنوان داشت که : "مسلمانان هیاهو به راه می اندازند و جنجال به پا می کند و گوشتخواری را در جامعه ترویج می کنند، گوشت و گوشت گاو را به رودخانه مقدس گنگ می ریزند و آن را نجس و بیمار می کنند. اگر ما تذکر ندهیم، اتارکند هم کشمیر خواهد شد. حداقل یک ایالت باید باشد که فقط مختص هندوها باشد. اگر عنوانی مناسب و هم خط آیودیا [32] لایق جنگیدن باشد این همان اتارکند است، و هندوها آن را برای خود خواهند برد".

وقتی خبرنگار رسانه وایر از آناندزسواروپ نظرش را در رابطه با طرح عضو مجلس اتارکند، آقای اجندرا آجای مبنی بر ممنوع کردن ورود غیر هندوها برای ورود به اتارکند، و جهاد زمین، پرسید، او در پاسخ گفت:  "من با او کاملا موافق هستم، دو دلیل هم برای این وجود دارد، اول اینکه این موضوع خود مساله امنیت ملی مرتبط است، چرا که ما یک ایالت مرزی هستیم، و باید ورود غیر به این ایالت برای امنیت مرزی ممنوع گردد. دوم این که اتارکند یک مکان مقدس برای هندوهاست، چرا ما نباید بتوانیم یک مکان مقدس خاص هندوها داشته باشیم؟"

سخنان سوامی آناندزسواروپ در ژانویه 2021، در خلال یک سخنرانی در جمع "شورای هندو" [33] در میروت [34] تیتر ساز شد، وقتی او دلایل منطقی این کمپین را با واژه های روشن بیان داشت : "مدعای من این است که اگر شما (مسلمانان) می خواهید در ارتباط با ما باشید، ابتدا باید تلاوت قرآن و خواندن نماز را متوقف کنید". او این سخنان را در خلال بیان یک راه حل برای هندوها عنوان داشت. "شما باید تصمیم بگیرید که از مسلمانان چیزی نخرید، اگر شما آنان را در وجوه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نابود کنید، آنها شروع به تغییر مذهب از اسلام به هندویسم خواهند کرد" [35] 

منبع این مقاله : The wire  می باشد

[1] - Hindutva (Hinduness) هندوبودن، اصالت هندویی، دیدگاه سیاسی – مذهبی که در دهه 1930 بر اساس ملیگرایی مذهبی هندو توسط آقای هدگوار یکی از رهبران افراطی مذهبی هندو پیش از پیروزی انقلاب هند (در سال 1947) طرح شد که بر خالص سازی و صیانت از فرهنگ و نژاد و سرزمین هندوها تاکید دارد، به همین دلیل ادیان و نژادهای واردادتی به هند را دشمن و بیگانه و خطرناک تلقی و مورد هدف قرار می دهند.

[2] - Swami Prabodhanand Giri

[3] - Sadhvi Annapurna aka Pooja Shakun Pandey

[4] - Swami Anandswaroop

[5] - Dharma Sansad دارما سانساد Religious Parliament

[6] - Ashwini Upadhyay

[7] - BJP Mahila Morcha

[8] - Udita Tyagi

[9] - Haridwar از شهرهای مهم مذهبی هندو، در ایالت اتارکند هند می باشد که هر ساله شاهد حضور زائرین هندوست که برای درک معنویت حضور در اماکن مهم مذهبی هندو، راهی این شهر می شوند، و مشرف به غسل در کرانه های زایش رود مقدس گنگ، و رودی می شوند که از نظر هندوها آبش مقدس و تبرک است، و انجام اعمال مذهبی در آنجا واجد ثواب دینی و مذهبی، و موثر در زندگی این دنیایی و... می باشد.

[10] - Hindu Raksha Sena

[11] - cleanliness drive (safai abhiyan)

[12] - Yogi Adityanath

[13] - Naresh Sharma

[14] - the Aam Aadmi Party حزب جدیدی که در کنار احزاب مهم دوگانه کنگره و بی جی پی این روزها در هند توانسته است آرای مردم را به خود جذب کند، این حزب روی اصلاحات اجتماعی و طرفداری از خواست های مردمی سرمایه گذاری کرده است.

[15] - Shri Dhan Singh Rawat

[16] - Shamli بخش شاملی از ایالت اتارپرداش است که در سال 2011 از شهر مظفرنگر جدا شد و به منطقه کنترل پایتخت هند، دهلی پیوست

[17] - love jihad و یا جهاد عشق عنوانی است که از سوی هندوها افراطی علیه مسلمانان بیان می شود، که طی این جهاد، جوانان مسلمان متهم می شوند که از طریق ازدواج با دختران هندو آنها را به کیش اسلام در می آورند تا جمعیت هندوها را کاهش دهند.

[18] - Yati Narsinghanand Saraswati

[19] - Sadhvi Annapurna aka Pooja Shakun Pandey

[20] - the Niranjana Akhara

[21] - the Hindu Mahasabha

[22] - Nathuram Godse هنوز چند ماهی از پیروزی انقلاب هند در سال 1947 نگذشته بود که مهاتما گاندی رهبر این انقلاب زیبا با مفاهیم و روش عدم خشونتبارش، توسط یک هندوی متعصب دو آتشه به نام ناتورام گادس، در یک مراسم دعا ترور و با تیرهای شلیک شده از یک تپانچه کشته شد، این ترور بیشتر به خاطر مواضع گاندی در دفاع از اقلیت ها صورت می گرفت که در آن هنگامه کشتار اقلیت ها در آن روزها بعد از انقلاب، با روزه اعتراضی و حرکات مدنی مخالفت خود را رسما و علنا ابراز می کرد. ناتورام گادس به دنبال این جنایت اعدام نشد، و فقط به زندان محکوم شد.

[23] - جماعت تبلیغی به گروهی از روحانیون مسلمان گفته می شود که برای تبلیغ در ماه هایی خاص، عازم مناطق مختلف هند می شوند. این ها گروه های سازمان یافته ایی هستند که هر ساله به روش خاص خود عمل می کنند.

[24] - Dasna

[25] - Savarkar از رهبران گروه RSS

[26] - Sadhvi Pragya ایشان از روحانیون مذهبی هندوست که در فعالیت های تروریستی متهم و تحت تعقیب قضایی بودند، که با روی کار آمدن حزب BJP از این پرونده مبرا شد و وارد پارلمان هند گردید و اکنون یکی از اعضای لوک سابها مجلس ملی هند است

[27] - Shivraj Singh Chauhan

[28] - Swami Anandswaroop

[29] - این قیام عظیم در زمان حاکمیت بریتانیا بر هند صورت گرفت و آن زمانی بود که سربازان هندی احساس کردند که مقدسات مذهبی آنان توسط بریتانیایی ها مورد خدشه و بی احترامی واقع شده، و لذا دست به شورش عظیمی علیه بریتانیا زدند، که این قیام ادامه یافت تا به اخراج بریتانیا از هند انجامید.

[30] - Ajendra Ajay

[31] - land jihad اصطلاحی که از سال 2021 توسط دولت تحت حاکمیت ایالت اتارکند هند بر سر زبان ها افتاد، که در این جهاد اقلیت مسلمان متهم می شوند که در اماکنی که برای هندوها خیلی مقدس است، اقدام به خرید زمین می کنند و...، و در واقع هندوهای افراطی خواهان کنترل خرید و فروش زمین بر پایه اعتقادات مذهبی فروشنده و خریدار هستند.

[32] - آیودیا مکانی مذهبی است که مسجد بابری را هندوها در آن منطقه ویران کردند و به جای آن معبد رام را ساختند. کشتار عظیمی در این رابطه صورت گرفت و یکی از دلایل موفقیت حزب BJP در انتخابات سوار شدن بر موج احساسات مذهبی هندوها در این رابطه بود که پیروزی آنان را تضمین و اکنون حکومتی یکدست در هند، برای خود تشکیل داده اند.

[33] - Hindu Panchayat

[34]-  Meerut

[35] - یکی از اهداف مهم جنبش هندوتوا بازگشت جامعه به اصل فرهنگی خود یعنی هندویسم است لذا آنان ادیان وارداتی (مسلمانان، مسیحیان، یهودیان، پارسیان، سیک ها و...) به جامعه هند را ناخالص کننده و ناپاک کننده جامعه هندو می دانند و برای بازگشت هندوهای به این آیین ها گرویده، تلاش دارند، و لذا اقلیت ها، و مذهب شان را بیگانه تلقی کرده و به صورت سیستماتیک مورد تهدید و فشار قرار می دهند.

مقدمه مترجم (سایت یادداشت های بی مخاطب) :

اکنون در کنار مرزهای شرقی ما در پاکستان، بنیادگرایی مذهبی اسلامی، هم در داخل پاکستان جنایت می آفریند و هم در افغانستان سیل افراد وابسته به گروه طالبان و دیگر گروه های تروریستی بین المللی از این نوع، را به جان مردم این منطقه انداخته، و ریشه صلح و امنیت در آسیای میانه و افغانستان را مورد هدف، و خطر جدی قرار می دهد،

بنیادگرایی هندویی نیز کمی آنطرف تر در هند، ریشه های خود را هر روز محکم تر می کند، و در نتیجه آن صلح منطقه ایی و البته همزیستی جهانی را با خطر مواجه خوهد کرد.

ایالت گجرات نمونه خوبی برای ارزیابی شرایط سیاسی و رویکرد هند در این ارتباط باشد، همانگونه که مهاتما گاندی رهبر بزرگ انقلاب هند و الگوی مبارزه مسالمت جویانه در جهان، اهل این ایالت بود و حرکت سیاسی خود را از آنجا آغاز کرد، و حزب کنگره را با ارزش های انسانی بر هند مسلط نمود، اکنون رقیب فکری و سیاسی گاندی بزرگ، آقای نارندرا مودی نیز در این ایالت سروزیر شد، و در ادامه، خیزش خود را برای به قدرت رساندن حزب BJP در کل کشور از آنجا استارت زد، و هر دوT در این حرکت خود موفق بودند!

تفکر هندوتوا به عنوان دکترین مسلط بر جریان بنیادگرایی هندوی افراطی، که چند سالی است، قدرت را زیر پرچم حزب BJP در هند به دست گرفته اند، به سمت سست نمودن قواعد و قوانین اساسی حاصل از انقلاب 1947 هند به رهبری مهاتما گاندی و دیگر رهبران برجسته حزب کنگره همچون جواهر لعل نهرو، حرکت نموده و این حزب با تهی کردن جامعه هند از دستاوردهای اصلی انقلاب هند، همچون دمکراسی، سکولاریسم، تکثرگرایی و... را که حاصل زحمت انقلاب و مردم هند علیه استبداد داخلی و سلطه خارجی بریتانیا بر هند بود را، که در قانون اساسی این کشور به طرز مناسبی جایگذاری شده بود، و بعد از استقلال حضوری پررنگ داشت، را در حال کمرنگ نمودن، و نابودی است، و علنا رهبران این حزب اعلام داشته اند که وقتی اکثریت مردم هندو هستند چرا باید کشور سکولار و تکثرگرا باشد. [1]

تقابل این حزب در ایالت گجرات، با دیگر مخالفین خود، نمونه ایی از وزن کنونی این حرکت خطرناک ملی گرایی مذهبی است که عرصه را بر دیگران تنگ می کند و می رود تا اژدهایی از خشنونت و تحمیل را بر قریب به یک هفتم مردم جهان که در هند زندگی می کنند، فراگیر و مستحکم نماید. اقلیت های زیادی در این کشور در این روند کشته، بی خانمان و آواره شده اند و یا اکنون به لحاظ فکری و عملی تحت فشار تفکر هندویی متعصب قرار دارند.

این گزارش به آخرین نشست رهبران حزب بی جی پی در ایالت گجرات اشاره دارد که برای ما نیز درس آموز خواهد بود.

گجرات : نشست هسته سخت هندوتوا، در زمانی که حزب BJP حس انتخاباتی به خود گرفته است [2]

بیانیه حزب BJP اقدام به محکومیت همه "طرفداران دروغین سکولاریسم که از فرایند ساخت معبد رام حمایت نمی کنند" پرداخت و اعلام کرده که حزب کنگره [3] در زبان چینی ها و پاکستانی ها سخن می گوید.

وزیر دفاع هند آقای راجنات سیگ [4] ، سروزیر ایالت گجرات ویجای روپانی [5]

و دیگر رهبران حزب  بی.جی.پی  در نشست این حزب در شهر کوادیا [6] به تاریخ دوم سپتامبر 2021 

احمدآباد: هندوتوای [7] مهاجم با بازوانی بیشتر به ایالت گجرات [8] باز گشتند. که این به دلیل اولین روز نشست اعضای اجرایی حزب بی جی پی [9] است، که وزیر دفاع هند آقای راجنات سینگ روز پنج شنبه در شهر کوادیا در آن شرکت کرد.

از آنجا که تا انتخابات مجلس تنها 16 ماه باقی است، روشن بود که حزب بی جی پی نیز شروع به کسب آمادگی نماید، تا در ایالت گجرات بهتر ظاهر شود، مشی این حزب بر این امر قرار گرفته که بهتر از گذشته در گجرات ظاهر شوند، چرا که این ایالت هند به نوعی به عنوان، قلمرو انحصاری حزب بی جی پی تعریف می شود.

در کوادیا، شهری که مجسمه وحدت هند، در آن ایستاده است، هر سخنرانی بارانی از تشکر را بر نخست وزیر هند نارندرا مودی سرازیر خواهد کرد – که از او بعنوان برادر نارندارا یاد می شود - ، تشکر برای همه چیز از "ریشه کنی تروریسم" [10] تا "احیای اعتماد به نفس هند، و احیای غرور ملی در سطح کشور"، و البته برداشتن بند 370 قانون اساسی [11] ، پایه گذاری راهی که به ساخت معبد خدای رام در آیودیا [12] منتهی خواهد شد.

این ها شواهدی است که نشان می دهد حزب بی جی پی همچون سابق و در انتخابات سال 2017، به همان شعارهای سابق همچون توسعه و پیشرفت [13] و روزهای خوش [14] تکیه خواهد کرد، و از همان شعارها برای تجدید حرکت خط هندوتوا در انتخابات آینده به شدت استفاده خواهد کرد.

هفتم سپتامبر رییس حزب بی جی پی در ایالت گجرات آقای سی.آر. پاتیل، عنوان داشت که به مناسبت هفتاد و یکمین سالروز تولد نخست وزیر مودی، مراسم نیایش [15] خاصی در هفت هزار و یک معبد خدای رام، در تمام نقاط ایالت گجرات برگزار می شود. پاتیل ادامه داد اگر معبد رام نتوانستید بیابید، تنها تصویری از خدای رام را مقابل خود قرار داده و این نیایش را بجای آورید.

مودی ریشه تروریسم را خشکاند : راجنات

راجنات سینگ عنوان داشت :"نه تنها مودی عزیز ریشه تروریسم را خشکاند (در کشور)، بلکه اکنون هند در مسیری است که به یکی از صادر کنندگان سلاح تبدیل شود. در حقیقت امسال هفده هزار کرور [16] ارزش صادرات نظامی داشتیم". او اعلام کرد که در حقیقت حزب بی جی پی نزدیک به 26 سال است که در ایالت گجرات در قدرت است – تنها با یک وقفه کوتاه در بین آن – و این خود موید علاقه مندی به این حزب است، "آنچنان که دیگران می گویند، ما بهره مدیریت [17] خود را نبردیم، ما انتخابات را بردیم به این دلیل که مردم ما را می خواهند، و مردم به ما اعتماد دارند". راجنات سینگ وزیر دفاع هند این مطلب را در میان تشویق شدید حضار بیان داشت.

حزب کنگره به چینی و پاکستانی سخن می گوید

شاخه ایالتی حزب بی.جی.پی قطعنامه ایی در این نشست صادر کرد که : "تحت دینامیک قدرتمند و توسعه ایی رهبری آقای نارندرا مودی، حزب بی جی پی به پیش می رود تا یک هند امن و امان، مملو از اعتماد به نفس و با غرور ملی بنیاد نماید".

این بیانیه از نخست وزیر برای برداشتن تمام این قدم ها برای ساختن هند به عنوان الگو و یک رهبر جهانی، تقدیر شد؛ و نسبت به برجسته سازی تمام اقداماتی که توسط حزب بی جی پی، برای قدرتمند سازی زنان انجام شده است، اشاره گردید، [18] به خصوص آن اقداماتی که در رابطه با قدرتمند سازی زنان مسلمان در هند انجام شد که اشاره دارد به قوانینی که دولت هند علیه قانون اسلامی "سه طلاقه کردن" زنان تصویب کرده است.

این بیانیه به صورت رسمی از "نخست وزیر برادر نارندرا" به خاطر "به حقیقت پیوند دادن آرزوی سراسری هندی ها که همانا ساختن معبد بر جایگاه تولد خدای رام است، تشکر و قدردانی نمود".

شاخه اجرایی حزب بی جی پی در ایالت گجرات در بیانیه خود "همه سکولار نمایانی که از ساخت معبد رام در آیودیا حمایت نمی کنند و در این مورد دروغ پراکنی می کنند" را محکوم کرد؛ این بیانیه اعلام داشت که احزاب اپوزیسیون به شدت سعی می کنند "هندی ها را اغوا کرده" و علیه دولت مودی به خاطر حذف قانون 370 که به جامو و کشمیر موقعیت خاص می داد، برانگیزاند.

بیانیه مذکور نوشت که حزب کنگره "به زبان چینی ها و پاکستانی ها" سخن می گوید،

به نظر می رسد که این بیانیه قرار است توسط شاخه های حزب بی.جی.چی در سراسر هند به نوعی بعنوان یک متن حزبی منعکس شود.

اعضای حزب بی جی پی در نشست شاخه های اجرایی حزب در ایالت گجرات

نشست کوادیا دوم سپتامبر 2021

Photo: Twitter/@Bhupender Yadav

ارابه قدرتمند انتخابات به حرکت در آمده است

در کنار حرکت گروه های هندوتوا، شواهدی موجود است که حزب بی جی پی ماشین قدرتمند انتخاباتی خود را برای یک بمباران تبلیغات انتخاباتی در ایالت گجرات به حرکت در آورده است؛ رییس حزب بی جی پی در ایالت گجرات آقای سی.آر. پاتیل که خود بهترین عملکرد را در سطح ملی، در جریان انتخابات مجلس ملی هند (لوک سابها) گذشته داشته، و به عنوان "پدر اتاق مدیریت" در ایالت گجرات محسوب می شود، عنوان داشت که اعضای اجرایی حزب باید به سمتی هدایت شوند که خود هر یک فعال باشند و در شبکه های مجازی اجتماعی و در نشست ها با مردم مسایل آنان را حل کنند.

او عنوان داشت که : "ما آماده مبارزه انتخاباتی در هر انتخاباتی هستیم، حتی در انتخابات بخش صنعت، ما در زیر پرچم حزب، مبارزه انتخاباتی خواهیم کرد، و همچنین از همانجا دستورات انتخاباتی را صادر خواهیم کرد. از این جهت است که ما متعهد و متضمن برای پیروزی همه شما هستیم".

 در تبلت هایی که به فعالین حزب بی جی پی در این اجلاس داده شد، حزب برنامه و نحوه اجرایش را ارایه داد. در محتویات این تبلت همچنین گذری به تاریخ گروه RSS و حزب BJP ارایه زده بود، داده های دیگر موجود در این تبلت، شامل متن سخنرانی نمایندگان حزب بی جی پی در مجلس ملی هند، و مجلس ایالتی گجرات نیز بود، و پاتیل قول داد که ده هزار تبلت دیگر نیز بین اعضای حزب تقسیم نماید.

یکی از رهبران حزب کنگره (رقیب اصلی بی جی پی در هند) برای وایر [19] روشن ساخت که حزب بی جی پی برای انتخابات سال 2022 وارد آمادگی انتخاباتی شده است، در حالی که "ما حتی رییس حزب در سطح ایالت و ملی نداریم و حتی کنگره دبیرکل نیز ندارد".

حزب بی جی پی درست شبیه انتخابات گذشته، که بزرگترین حزب تاریخی هند (کنگره)، در حالی وارد جنگ انتخاباتی شد که دچار تفرقه و تصمیمات ناپخته سیاسی شده بود، احساس خطری از ناحیه حزب کنگره نمی کند.

یکی از وزرای ارشد حزب بی جی پی به وایر عنوان داشت که :  "حزب کنگره انتشار یادداشت های مطبوعاتی خود را کاهش داده است. آنان حضوری در گجرات ندارند و چیز چشمگیری در آنجا به جای نگذاشته اند. آنها حتی روزنه تنفسی هم در گجرات ندارند. حضور حزب کنگره در ایالت گجرات، از قبال ایتالیایی ها و امریکایی هاست تا اهالی گجرات".

حضور حزب مردم عادی [20] به نظر می رسد نزد مردم گجرات پیشرو تر از حزب کنگره در این ایالت هست، چه در بین مردم دهات و چه شهر. بنابراین به نظر می رسد این حزب در ایالت گجرات به چالش با حزب BJP برخیزد، تا حزب کنگره.

رییس حزب بی جی پی و دیگر رهبران ارشد در زمان مبارزات انتخاباتی

برای انتخاب اعضای بدنه انتخاباتی در احمد آباد مرکز ایالت گجرات هند

بازگشت به ریشه ها

بوق حرکت برای بازگشت تهاجمی و راهبردی هندوتوا به صدا در آمده است. ایالت گجرات همواره لابراتواری برای تمامی تمرینات و تجربیات تمام گروه های وابسته به گروه های هندویی افراطی موسوم به جبهه هندتوا که به گروه های "زعفرانی" در کل کشور مشهورند، بوده است.

به استثنای فساد اداری، حوادث دردناکی که مسبب آن انسان بود یا طبیعت، و مورد اخیر آن کاهش ارزش پول، بحث ارزاق عمومی، و اختلاس خرید سلاح های کمپانی رافائل، همه گیری کرونا، ایالت گجرات از سال 1995 تا کنون به نفع حزب بی جی پی رای داده است،و آن موقعی بود که کشابای پاتیل [21] دولت اکثریت را در این ایالت تشکیل داد. یک وقفه کوتاه نیز وجود داشت آن هم موقعی که شنکر سینگ واگلا [22] به حزب خود یعنی بی جی پی معترض شد. حزب بی جی پی با حمایت خارج حزبی، از حزب کنگره بر گجرات حاکمیت خود را در سال 1997 ادامه داد. بعد از آن کشابایی پاتیل دوباره با یک اکثریت به عنوان سروزیر ایالت گجرات انتخاب شد.

فراموش شده ها و بخشیده شده ها :

به نظر می رسد که تصویر ویجای روپانی سروزیر ایالت گجرات در خلال مدیریت موج دوم بحران کرونا مخدوش گردید. بر حسب مطالعات صورت گرفته شده توسط محققان دانشکده چان دانشگاه هاروارد [23]، و بخش سلامت عمومی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، که در خصوص 54 بخش شهری در گجرات انجام شد، نشان از شانزده هزار مرگ دارد که بین مارس 2020 و آوریل 2021 در مقایسه با ژانویه 2019 تا فوریه 2020 اتفاق افتاد. گزارشی از بررسی این یافته ها، به وسیله وایر منتشر شد، نشان می دهد که مرگ های ناشی از کرونا در این دوره 27 برابر قبل بوده است.

به نظر می رسد که گجرات فراموش و بخشیده شده است.  

 وایر با 65 نفر از افراد بعد از صدور این بیانیه صحبت کرده است که 61 نفر از آنان معتقد به وقوع "اشتباه بزرگ" در این زمینه بودند که باید از آن در شرایط همه گیری صرف نظر می شد، حزب بی جی پی به صورت استثنا خوب عمل کرد و تمام اقدامات خود را انجام داد تا مطمئن گردد که از شرایط و اثرات سخت کرونا به سرعت بازیابی و خلاص شود.

در حقیقت حزب بی جی پی نیاز دارد تا این تضمین را از توانایی خود در ساخت این تصویر موفقیت آمیز را ارایه دهد. مدیریت دیدگاه ها، به خصوص در پیرامون شاخه حزب بی جی پی در گجرات به صورت ادامه داری از سال 2001 ادامه داشته است. بنابراین گزارشات ملی و بین المللی این توجه را داشته اند که آنچه دولت ایالتی در خصوص آمار فوتی ها، بیمارستان ها، دستگاه های تنفسی و مدیریت سیستم آمبولانس اعلام می نماید، چگونه است. گزارش این نشست حزب بی جی پی نیز به تشویق دولت آقای روپانی در مدیریت کرونا پرداخت، و آن را یک ایالت نمونه در این زمینه معرفی کرد.

خانواده ها و بعنوان کارکنان بخش سلامت در حال هل دادن حمل کننده بدن کسی هستند

که در به واسطه بیماری کرونا در بخش مرده سوزانی در احمدآباد به تاریخ 8 ماه می 2021 نشان می دهد

Photo: Reuters/Amit Dave

انگشت اتهام به سمت راهول و مامتا

راجنات سینگ از راهول گاندی به عنوان یک "هم معنی با اعتراض" یاد کرد، "هرچه در کشور اتفاق می افتد، او شغلی برای خود انتخاب کرده که آن اعتراض است". راجنات سینگ به حزب کنگره توصیه کرد تا که سخت کار کنند به جای اینکه در پناهگاه های خود در مراکز حزب در سراسر کشور محفوظ بنشینند. "حزب کنگره باید همواره تحمل را به حزب خود تزریق کند، در حالی که ترسی از تحمل در حزب بی جی پی نیست".  البته آقای راجنات سینگ اشاره ایی به تعداد زیادی از سروزیرها نکرد که از حزب کنگره به حزب بی جی پی تزریق شدند، و یا نمایندگان مجلس ملی و ایالتی که از وظیفه خود اعراض کرده اند.  

این همچنین امر روشنی است که حزب بی جی پی هنوز در حال سوختن است که ایالت بنگال غربی را در انتخابات مجلس ایالتی جدید، به خانم مامتا بانرجی باخته است. بیانیه بخش اجرایی حزب بی جی پی در ایالت گجرات، حزب کنگره ترینامول [24] وابسته به خانم مامتا بانرجی را به دلیل "حوادث خشونت باری که با تحریک حزب کنگره در بنگال" رخ داده است محکوم کرد. "آنها به اموال کسانی که به حزب بی جی پی رای داده بودند، صدمه زدند." در بیانیه خوانده شده حزب تاکید شده است که "بیشترین کشته شده ها در ایالت بنگال غربی، کسانی بودند که به قبایل جامعه عقب مانده هند تعلق داشتند".

[1] -  معاون سروزیر ایالت گجرات آقای نیتین پاتل در سخنانی که در یک برنامه با حضور مدافعین ارشد قانون اساسی هند ایراد گردید، ضمن شرم آور خواندن حرکت گروه های اجتماعی مدنی، از آنان خواست که واقف باشند که دمکراسی و سکولاریسم در هند فقط موقعی می تواند وجود داشته باشد که اکثریت ملت هندو باشند، اگر هندوها به اقلیت کاهش یابند، یا در حقیقت جمعیت مسلمانان فقط افزایش یابد، چنین سخنانی جمع خواهد شد و باید جمع شود و هیچ چیز باقی نخواهد ماند.

[2] -  Gujarat: Hard Hindutva Takes Centre Stage at Executive Meet as BJP Gets Into Election Mode به قلم خانم Deepal Trivedi

[3] - حزب کنگره هند قدیمی ترین حزب و راهبر این کشور در روند مبازه، انقلاب و هدایت کشور بعداز پیروزی بر انگستان بوده است اکنون مدتی است که حکومت مرکزی و ایالتی را  به حزب بی جی پی واگذار کرده است.

[4] - Rajnath Singh

[5] - Vijay Rupani

[6] -  Kevadia شهری که در آن حزب بی جی پی بزرگتری مجسمه سردار پاتیل وزیر کشور هند با تفکرات هندویسم افراطی را در آن اخیرا ساخته اند او که در تحرکات بعد از تقسیم هند در سال 1947 و اقدامات علیه اقلیت ها سهیم بود و او را مرد آهنین می نامند.

[7] - Hindutva واژه ایی که اولین بار توسط رهبر و بنیانگذار گروه بنیادگرای هندویی RSS به کار برده شد که حاوی فلسفه بنیادگرا و ملی گرای خشن هندویسم است که اکنون به فاشیسم هندویی تبدیل شده است و گروه های زیادی را تاسیس و فعالند که شاخه سیاسی آنان حزب بهاراتیا جاناتا پارتی یا BJP است که عناصر سیاسی این دکترین را در خود جای داده است.

[8] - ایالت گجرات مدت زیادی است که توسط حزب بی جی پی کنترل و راهبری می شود و آقای نارندرا مودی (نخست وزیر هند) سابق بر این سروزیر این ایالت بود و در اثر اقدامات او در این ایالت قدرت در دست این حزب ماندگار شد و به پاس خدماتش اکنون نخست وزیری را دو دور است که در این کشور از آن خود کرده است، او خود از اعضای گروه RSS است که تندروی ها و کشتار اقلیت ها در کجرات در زمان سروزیری او مشهور است.

[9] - حزب حاکم بر هند به نخست وزیری آقای نارندرا مودی که شاخه سیاسی گروه RSS  یعنی گروه مادر بین هندوهای افراطی است

[10] - در ادبیات این گروه از سیاست مداران هندویی، تروریسم به حرکت اقلیت مسلمان عموما اطلاق می شود

[11] - بندی در قانون اساسی هند در خصوص ایالت کشمیر، که بر اساس توافق طرفین درگیر در این رابطه، از جمله مردم کشمیر، به مجلس کشمیر این حق را می داد که با استفاده از این بند، برای خود تعیین سرنوشت کنند. حزب بی.جی. پی این بند را از قانون اساسی حذف کرد، و این حق داده شده را از آنان سلب نمود.

[12] - ساخت معبد رام بر خرابه های مسجد بابری که در دهه نود توسط هندوهای افراطی ویران شد و اکنون با روی کار امدن دولت حزب بی جی پی ساخت معبد بر آن آغاز می شود.

[13] - vikas

[14] - acchhe din

[15] - aarti

[16] - هر کرور معادل 10 میلیون می باشد

[17] - Earned Value Management (EVMs)

[18] -  بر خلاف رقیب پاکستانی و مسلمانان منطقه، که زنان را از عرصه اجتماع به گوشه خانه ها هل می دهند، هند و هندوهای افراطی سعی می کنند از ظرفیت زنان برای آبادی کشور و فعالیت حزبی و اجتماعی استفاده حداکثری نمایند، این است که به رغم جامعه مردسالار فرهنگ هندی، که هندوهای افراطی نیز قاعدتا باید مثل رقیب مسلمان خود زنان را محدود کند، اما در سطوح مختلف حزبی و دولتی، از زنان به وفور استفاده شده و می شود.

[19] - The Wire

[20] - the Aam Aadmi Party

[21] -  Keshubhai Patel

[22] - Shankersinh Vaghela

[23] - Harvard TH Chan School

[24] - Trinamool Congress

مقدمه سایت یادداشت های بی مخاطب بر این ترجمه :

تاریخ اعتقادات بشری رویه ایی را روایتگر است که معتقدان هر مسلک و مرامی، همواره خود، و اعتقاد خود را مرکز و هسته حقیقی، تام و تمام حق و حقیقت موجود در جهان تلقی، و دیگران را که از مدار آنان خارجند را نجس دانسته، حتی لایق زیست بر زمین هایی نمی دانند، که آنرا متعلق به اکثریت همچون خود، می شمارند،

طبق این منش، هر ایدئولوژی، سرزمینی را "خاک مقدس"، و خاص و متعلق به پیروان دین خود تلقی کرده، و فارغ از خلق انسان در شعبه ها، قبایل و... مختلف توسط خداوند، خواهان پاکسازی دگر اندیشان از این سرزمین متعلق به خود می شوند، آنچه در کشورهای مختلف از پاکسازی های ظالمانه و جنایتبار نژادی و مذهبی صورت گرفته، و می گیرد، در منطق همین تفکر جای دارد.

 مثال آن در کلیه مذاهب، در تاریخ معاصر به وفور دیده می شود، پاکسازی و قتل عام میلیون ها ارامنه از خانه، کاشانه و سرزمین شان در ترکیه فعلی، پاکسازی مسلمانان از سرزمین فلسطین توسط اسراییل، پاکسازی مسلمانان از هند در زمان تقسیم در خلال استقلال، و متقابلا پاکسازی پاکستان و بنگلادش از هندوها همزمان، پاکسازی برمه از مسلمانان، پاکسازی ایغورها از منطقه سین کیانگ در چین و... از آن جمله اند.

اما حقیقت دیگری را هم باید در نظر داشت، و آن این است که تمام این ایدئولوژی ها، مدعی انسان، و ساختن جهانی انسانی اند، حال آنکه در عمل جهان را برای انسان تنگ، و یا غیر قابل زیست کرده اند، به طوری که زیستن بر خاک سرزمین ها را بر اهل دگر اندیش آن حرام، ناممکن نموده، و حرکت خود را برای تنگ کردن عرصه بر اقلیت ها با این اهداف ظالمانه تعقیب می کنند، و البته باعث تاسف است که در این جهان، نه دستی از آسمان به یاری مظلومان دیده می شود، و نه در زمین، اراده انسانی مصممی می توان دید که مقابل این طغیان خودخواهان و تمامیت خواهان بایستد.

در میانه دنیایی اینچنینی عده ایی از هندوها هم همچون همیاران، هفکران و هماندیشان مسلمان، یهودی، بودایی، چپ و سوسیالیست و... برای صیانت از دین، فرهنگ و مذهب هندو، مدت هاست که حرکت های ملیگرایی مذهبی هندو را تحت دکترین هندوتوا (Hindutva) گسترش داده، و به هر طریق ممکن، زندگی را بر اقلیت ها در هند، بخصوص مسلمانان تنگ می کنند، تا "پاکستان" هندو مذهب خود را شکل حقیقی دهند، و "هندوستان" را از لوث وجود "دگران" پاک کرده آنرا به "هندوستان" واقعی تبدیل کنند!!

این است که به قول امام موسی صدر هرگز گفته و ادعای رهبران مذهبی، ملاک درستی و نادرستی دین و مرام آنان نیست، آنچه میزان درستی و نادرستی هر کسی را تعیین می کند، عمل و برونده عمل آنان در جوامع تحت سیطره آنان است، که آیا به حقوق انسان، فارغ از عقیده و مذهبی که دارد، همانگونه خداوند فارغ از این، در شمول رحمت و نعمت خود، و صاحب حق دانسته، احترام می گذارد یانه؟!

که اگر احترام گذاشت که درست، اگر نگذاشت حکم به بطلان آن باید داد، هر چند او خود را حق مطلق بداند، ترک اعتقاد و عمل به حقوق دیگران برای زیست بر زمین، آنگونه که خداوند آنان را آزاد آفریده است، و عدم تجاوز به حقوق اقلیت ها، یکی از دروغ سنج های مهم، در میزان پایبندی مدعیان انسانیت، و مدعیان نجات انسان خواهد بود؛ چرا که برای مدعیان نجات بخشی هندو، سوسیالیسم، یهود، مسیحی و... این برونداد عملی آنان است که روشنگر اعتقاد درست آنان است، نه آنچه در متون و مدعا نوشته شده است، اگر دین و یا مرامی انسان ساز است، این انسان سازی در عمل پیروانش به رعایت حق الناس دیگران است که تبلور عینی و عملی می یابد، نه در ادعاهای غیر قابل محاسبه.

میزان رشد یافتگی و فرهیختگی مردم هر جامعه ایی نیز به میزان حساسیت آنان نسبت به حق الناسی است که در این جهان ساری و جاری است، و یکی از میزان سنج های این حساسیت، واکنش آنان بر سرنوشت اقلیت هایی است که در ذیل هیمنه اکثریتی آنان زندگی می کنند، و اینکه آنان نسبت به مظلومین تحت سیطره خود چقدر مراقبت و مداقه دارند، مردمی زنده و سعادتمند خواهند بود که بدین امر فعال و کوشایند، ورنه خود نیز در انتها در باتلاق ظلمی فرو خواهد رفت که مدت ها شاهد و بی اثر در مقابل آن، بودند و دیر یا زود این ظلم فراگیر بر اقلیت، دامنگیر اکثریت نیز خواهد شد.

مطلب ذیل ترجمه گزارشی است از حرکت گروه های بنیادگرای هندو است، که سعی می کنند "شهر مقدس ماتورا" را از وجود اقلیت مسلمان از طریق اذیت و آزار آنان پاکسازی کنند.

بعد از حمله فرقه ایی به یک دکه فروش دوسا، کارکنان مسلمان از بیکاری خود نگرانند [1]

پلیس محلی روز شنبه به وایر اعلام داشت که متهمین به این حمله شناسایی شده اند و در خلال جستجوها بالاخره دستگیر خواهند شد.

دهلی نو :  یک روز بعد از شکایت و ثبت اولین گزارش جرم [2] علیه چند ناشناس به جرم ویرانی محل کسب یک عرضه کننده فست فود دوسا  [3] واقع در ویکاس مارکت در شهر ماتورا [4] در 18 اگوست 2021، پلیس اعلام کرد که  هویت متهمین اصلی این جریان را کشف و شناسایی کرده است.

وارون کومار، افسر پلیس مرتبط با این پرونده به وایر عنوان داشته است که : "متهمین را شناسایی کرده ایم و در اولین فرصت که بتوانیم، آنانرا دستگیر خواهیم کرد". این افسر پلیس از اعلام نام متهم اصلی این پرونده که یکی از آنان فعال هندوتوا، به نام دیوراج پاندیت (پراکاش شارما) است، خودداری کرد؛ این فرد در روز انجام این حمله، ویدئویی را در حساب فیس بوکی خود، در این رابطه منتشر کرده بود. 

در زمان ثبت این شکایت در پاسگاه پلیس کاتوالی شهر ماتورا، این ویدئو نیز ضمیمه پرونده مذکور شد و در گزارش پلیس نیز ثبت گردید. در این ویدئو که در شبکه های مجازی اجتماعی منتشر شد، گروهی از طرفداران هندوتوا را می توان دید که به عرفان، از فروشندگان این فست فود اعتراض و فریاد دارند. سخنان یکی از این ها را می توان شنید که به قربانیان این حمله عنوان می دارد که به خاطر این که نام دکه خود را مرکز دوسا شرینات [5] نامگذاری کرده اند، هندوها به این غذا فروشی برای خوردن غذا می آیند، و بدین وسیله آنان را فریب می دهید، که این غذاها توسط هندوها پخته می شود.

عرفان در این رابطه به وایر عنوان داشته است که ده مرد ناگهان بر من وارد شده و شروع به اعتراض کردند و "عنوان داشتند که شری نات نام یکی از خدایان هندوست، شما باید نام مسلمانی برای دکه خود انتخاب کنید." من به آنها گفتم که "الله" و "بهاگوان" [6] دو سوی یک سکه اند، و من به تمام خدایان ایمان دارم. 

در کنار این ویدئو دیوراج پاندیت نوشت که : "امروز رفتیم و درسی به برخی از تندرو های وابسته ملاها (کلمه ایی که برای مردم مسلمان بکار برده می شود) [7] دادیم، کسانی که یک مرکز تولید غذا را به نام یکی از خدایان هندو در ویکاس مارکت ماتورا اداره می کنند، از همه شما تقاضا می کنم، که هرگز به اینگونه غذا فروشی ها نروید، اگر بروید سریعا با واکنش مواجه می شوید. ما با شما هستیم. اگر شما از ملاها هستید، مراکز غذایی خود را با نام های مسلمانی برگردانید، چرا شما فرهنگ مذهبی ما را برای سود خود، بهره می گیرید؟"

روز بعد، در 19 اگوست، پاندیت ویدئوی را از یک فعال هندوتوای دیگر منتشر کرد که یک عرضه کننده برنج و مرغ پخته را تهدید می کند. روز یکشنبه نیز پاندیت بدون توجه به شرایط به وجود آمده در خلال ثبت این شکایت، در فیس بوک خود نوشت که او اجازه نخواهد داد که حتی یک مغازه مرغ فروشی در "شهر مقدس ماتورا" وجود داشته باشد. "آنچه ما نیاز داریم، حمایت برادران دینی و کارکنان پلیس است". 

عرفان به وایر عنوان داشت که در این دکه برای سال ها کار می کرده است، و صاحب کنونی آن، آقای راهول، این مکان را از برادر بزرگترش چند سال قبل خریده است،" و من اکنون برای کسب 400 روپیه حقوق روزانه، اینجا کار می کنم".

"گرچه مهاجمین به من صدمه نزدند، اما آنان محل فروش دوسای مرا را ویران کردند، خیلی ترسیدم، و نام دکه خود را به مرکز دوسای امریکا [8] تغییر نام دادیم. حمله کنندگان با من مشکل دارند، یک مسلمان، که در یک دکه با یک نام هندو کار می کنم. دو نفر دیگر هم در این دکه کار می کنند، اما حمله کنندگان به خاطر من به این دکه حمله کردند. ممکن است من این شغل را از دست بدهم. او عنوان داشت که نگران است "که چطور او و برادر بزرگترش محل ارتزاق خود و خانواده خود را از از دست می دهند و چگونه خواهند توانست زنده بمانند".

عرفان گفت که او می خواهد که مجرمین با عقوبت عمل خود مواجه شوند، و آرزو کرد که صلح و آرامش برگردد، تا او بتواند به شغل خود یعنی فروش دوسا در این دکه، در آرامش ادامه دهد.

صفحه فیس بوکی دیوراج پاندیت حامل بنری از گروه "راشترایا یاوا هندو واهینی" [9] است، که به صورت آشکاری بخشی از سیستم جریانات مذهبی افراطی گروه هندوتوا در غرب ایالت اتارپردادش است که از گروه های فرعی این گروه می باشد، که در مقایسه با گروه های سنگ پرویوار [10] و حزب حاکم BJP [11] (وابستگان دیگر به فرهنگ هندوتوا)، کمتر شناخته شده اند. روند پست های حساب کاربری او در فیسبوک نیز نشان از حمایت ایشان از "یاتی ناراسینهاناند ساراسواتی"  [12] از سیاستمدار مسلح شناخته شده وابسته به "کاپیل میشرا" [13] از رهبران حزب BJP می باشد. 

روز یک شنبه این اکوسیستم هندوتوایی دفاعیه خود را در دفاع از اعمال پاندیت در بیانیه گروه راشترایا بجرانگ دال [14] اعلام داشت. گزارش شکایت تحت ماده 427 (صدمه منجر به خسارت به اموال 50 روپیه) و ماده 506 (خشونت مجرمانه) قانون (IPC) علیه افراد ناشناخته اشاره دارد. در گزارش پلیس عرفان ساکن "صددر بازار"  در ماتورا می باشد که کارگزار شری نات دوسا در ویکاس مارکت را بر عهده دارد، دکه نیز متعلق به فردی به نام راهول تاکور است که به عرفان 400 روپیه روزانه می پردازد.

در این شکایت آمده است که طبق اظهارات عرفان،" 18 اگوست در حدود ساعت 2 و 30 دقیقه عصر، موقعی که در حال فروش دوسا بودم، ناگهان تعدادی از افراد ناشناس آمدند و نامم را پرسیدند، وقتی نامم را گفتم، آنها عنوان داشتند چرا در بنر دکه نام "شری نات" آمده است. آنها مرا تهدید کردند و خواستند که نام عوض شود و همچنین بنر دکه را پاره کردند".  

وقتی خبرنگار ما وارون کمار را با این سوال مواجهه کرد که، آیا پلیس صاحب این پست فیسبوکی را شناسایی کرده است یا خیر، او عنوان داشت که آنها در موقعیتی نیستند که نام متهمین را اکنون فاش کنند، اما افراد مرتبط با این جرم به زودی دستگیر خواهند شد.

سمت راست تصویر، دیوراج پاندیت، متهم حمله به دکه فروش دوسا،

که یک مسلمان در آن پخت می کند،

و آن دیگری یاتی ناراسینگاناند سارسواتی

عکس از فیس بوک دیوراج پاندیت

 [1] - نویسنده این مقاله خانم عصمت آرا (Ismat Ara) خبرنگار وایر می باشند که این پست را دو روز پیش در تاریخ 29/AUG/2021 در سایت وایر منتشر کرده است.

[2] -   First Information Report (FIR

[3] - Dosa یکی از غذاهای مربوط به جامعه جنوبی هند است که به تمام این کشور رواج یافته، با آرد برنج نان آن پخته، و مخلوطی از سیب زمینی و ادویه جات هم در آن ساندویچ شده و محبوب ذائقه بسیاری از هندی هاست.

[4] - Mathura از شهرهای مهم و حساس ایالت اتارپرادش هند که به لحاظ مذهبی از مراکز حساسیت زای هندوهاست و درگیری های مذهبی در آن مثل آتش زیر خاکستر بوده و هندوهای افراطی بعد از ویرانی مسجد بابری در دهه 1990، به دنبال ویرانی مسجد تاریخی ماتورا نیز می باشند، و هدف بعدی خود را ویرانی این مسجد اعلام کرده اند. از این لحاظ آبستن حوادث فرقه ایی است.

[5] - Srinath Dosa Corner

[6] -  هندوها به جای خداوند، به الله و یا همان خالق جهان بهاگوان می گویند  Bhagwan

[7] - कठमुल्ला تندروها وابسته به ملاها،

[8] - America Dosa Corner

[9] - Rashtriya Yuva Hindu Vahini

[10] - Sangh parivar

[11] - Bharatiya Janata Party

[12] - Yati Narsinghanand Saraswati

[13] - Kapil Mishra

[14] - Rashtriya Bajrang Dal