گاه شنیده می شود که فلانی از حیوان پست تر، درنده تر، بی رحم تر و... است، ولی شاید لازم باشد گاهی برخی انسان ها انسانیت، جوانمردی، وفا، نجابت و... را از حیوانات یاد بگیرند، وقتی به صحنه نبردِ کسبِ قدرت توسط حیوانات نگاه می کنی، این نبرد تنها در دوره زمانی کوتاهی و بین دو نر قدرتمند در جریان است و این دو حیوان نر شخصا تا حد کُشت با هم مبارزه می کنند تا جایگاه رهبری و ریاست خود را بر دیگران حفظ کنند، و یا قلمرو یکدیگر را تصاحب کنند، در چنین نبردی در حالی که دو حیوان نر در حال جنگی شدید با هم اند، مردمان شان در امانند، و آرام به زندگی خود مشغولند تا برنده این نبرد قدرت مشخص شود.

انسان است و آزادی، و شرف و عزت انسان تنها با آزادیست که معنی خواهد یافت، انسان های در بند همان بردگانند، که بردگان را عزت و شرفی نخواهد بود. آزادی انسان را هرکه و هرچه سلب کند، انسان را از ردیف انسانیتش نزول داده به ذیل فرو خواهد کشید، حال این بند می تواند سلول زندانی باشد، سلول مذهب و یا ایدئولوژی و تفکری، که خروج از آن ممکن نباشد، سلول حسد، مقام، ثروت، و یا قانون مخوفی که تغییر آن از دست مردم (و به قول امام خمینی ولی نعمتانِ هر حاکمی هستند) خارج باشد و... 

کاش برخی نعمت های خداوند تجدید و تکرار پذیر بود، و چه خوشبخت مردمی که شامل این لطف شدند و یا هستند، و اینک ما داستان این برخورداری ها را می خوانیم و غبطه می خوریم، وقتی در قرآن به داستان مردمی می نگریم که شامل این مواهب خاص و نعمت هایی رشک بر انگیز خداوند شدند، آه از محرومیت مان به آسمان می رود، به خصوص فرزندان اسراییل (یعقوب ع) که تاریخی مملو از عنایت خداوند را پشت سر گذاشتند و انگار خداوند آقایی دنیا را به این ها داده و پیام آورانی بزرگ را اختصاصی برای راهنمایی آنان قرار داد، و هرچه این مردم در گمراهی فرو رفتند باز بزرگی از بین شان از راه رسید و هدایت شان کرد تا آنجا که موعودی چون عیسی برای شان اعزام کرد که در دنیا و آخرت چهره اش مشعشع و از مقربان است، [1] عده ایی از آنانرا سلیمان بخشید که پادشاهی دادگر، حکیم، قدرتمند و... بود، تا آنان را به اوج عزت و خوشبختی رهنمون کند، در این میان خوش شانس ترین ها کسانی بودند که خداوند مقرر کرد تا در غاری بخوابند تا دوران ظلم و استبداد زمانه اشان بگذرد و وقتی از خواب شان بیدار کرد که پیروزی حاصل شده بود و مردم به مقصود رسیده بودند و همه ابرهای تیره نامردمی ها به کناری رفته بود، و مبارزه علیه ظالم وقت به پایان رسیده بود و روزی از خواب طولانی بیدار شدند که دیگر اثری از ظلم و ظالمِ مستبد وقت نبود، و صبح آزادی مدت ها بود که دمیده بود؛  [2] این ها شاید از خوش شانس ترین بندگان خدا بودند که دوران تباهی را در خواب گذراندند و آنچه از ظلم بود و بر دیگران گذشت را ندیدند؛ وقتی دوستی نوشت  "دلم خواب می خواهد طولانی تر از خواب اصحاب کهف"  با پوست و استخوانم حس کردم که چقدر باید شامل لطف خداوند شوی که دوره ایی که دیگران باید ببینند و بکشند، تو در خوابی خدادادی باشی و نبینی بسیاری از حوادث و ناکامی های پیر و فرتوت کننده را.

دورود خداوند بر معلم بزرگ بشریت حضرت رسول اکرم که سلام و تحیت خداوند نثار روح بزرگوارش باد

سلام خدمت شما،  سرکار خانم عرب

اقا کیومرث

              ببخشید از این که دیر پاسخ می دهم. اینجانب نیز از صمیم قلب اعیاد ماه شعبان المعظم را خدمت شما و همه خانواده عزیزتان تبریک می گویم. امیدوارم زنده باشم و خدمتتان مجدد برسم. دیدار با شما ملاقات شیرینی بعد از سال ها برای من بود امید به ادامه این بهره معنوی دارم. خداوند فضل خود را شامل شما کرده و سایه ذیقدر شما را از سر ما کم نکند و سالها زنده و سرزنده و پاینده و پیروز باشید. ماه شعبان در اول و وسطش برای من که خبرهای خوبی داشت و بی معرفت نسبت به ان، هدایای خوبی دریافت داشتم. امید دارم که در این ماه شما هم شامل لطف و عنایت حضرت باری تعالی قرار داشته و عیدی خود را دریافت دارید. این شکسته نفسی نیست فی الواقع بی معرفت بوده و هستم لیکن نمی دانم دعای خیر چه فردی این عنایات را به بسویم ساری و جاری می کند. از خداوند سبحان به خاطر تمامی لطف و کرمش به این بنده ی خود شکر گذارم. دعاگوی وجود شریف شما نیز می باشم. سلامتی ، ان وجود ذیجود را از خداوند خواستارم

 مصطفوی – دهلی نو -  12/5/89 

+ نوشته شده در سه شنبه دوازدهم مرداد ۱۳۸۹ ساعت 14:17 شماره پست: 66