گرفتار اندیشه ایی وسواسی شده ایم، که حتی بزرگان اندیشه و عمل این ملک و این قوم هم در آن نمی گنجند، هزار دلم نا دلم کردیم، تا دل هامان راضی شود، یک کوچه ناقابل را به نام مردی به بزرگی استقلال این کشور کنیم، او که صنعت و ثروت نفت ایران را ملی کرد، و به پای این عمل خود جان، ثروت و زندگی اش را فدا نمود، اما آنقدر راحت و بی دغدغه هزاران مدرسه، خیابان را به نام کسی کردیم، که حتی بعد از افتادن طشت رسوایی خیانت ش، نیز از نامش بر نگرداندیم؛ او که دست در دست کودتاچیان و عاملان استبداد و استعمار، شد، تا نهضت و برنامه ملی – میهنی همین مرد بزرگ را ناکام کرده، و به حصر مادام العمرش فرستادند، تا همانجا در تنهایی و بی کسی بمیرد، و درس عبرتی شود، برای هر که با استعمار و سلطه خارجی، در این کشور صادقانه در نبرد اُفتد.
کویر و نائین، علاوه بر فرش های زیبا، گوهرهای دیگری هم دارد، که شهره آفاقند، و گرچه هر وقت نام کویر می آید دلهره و غم نیز سرازیر می شود، اما کویر هم خود نعمتی است بزرگ، که وقتی از آن می گذری دلت هوای آسمان می کند، تا همنشین ماه و ستارگان ش شوی، اما جغد شب خیز این سرزمین، را تحمل نشستن و گفتن و شنیدن با ستارگان نیست، هر دم آرامش مان را بهم می زند تا روی آرامش را نبینیم و همیشه در خوف و خطر غارت این و آن باشیم؛
از خیابان ولیعصر تهران که به سمت پارک لاله می پیچیم، هنوز مردم از "میدان فاطمی" می گویند، زیرا که او سکاندار سیاست خارجی دولت مردمی و ملی دکتر مصدق بود، و به اذعان خود دکتر، اولین پیشنهاد دهنده طرح ملی شدن نفت، و خارج شدن ثروت ایران از تیول خارجی ها؛ اما همین میدان ناقابل و خفیف را هم ما به "میدان جهاد" تغییر نام دادیم، تا از او هم نامی نماند؛ چرا؟! آنها که کرده اند، خود جواب دهند.
دکتر سید حسین فاطمی در سیاست و عمل خود، آنقدر در دل شیفتگان استبداد و استعمار کینه کاشته بود، که کودتاچیان و ساقط کنندگان دولت مردمی و ملی دکتر مصدق، از جان رهبر دکتر فاطمی، گذشتند، و مصدق را به حصر بردند، اما از جان دکتر سید حسین فاطمی نتوانستند، بگذرند و او را در حالی که در تب 40 درجه ناشی از زخم های کودتا می سوخت، و تنها 37 سال بیشتر سن نداشته، چهار روز پیش، در چنین روزهایی (19 آبان 1333) به چوبه ایی بسته و تیرباران ش کردند، در حالی که با همان تن تب دار فریاد می زد "زنده باد ایران"؛ تا به سان دیگر نوابغ این ملک و ملت همچون سهروردی، ابن مقفع و... به سن چهل نرسیده، بهار عمرش خزان شود، و دل های تنگ کودتاچیان با خون او خنک گردد، هر چند فاطمی اگر زنده هم می ماند، باز انسان هایی از این سلک در بین تروریست های سفارشی، بودند که او را سر به نیست کرده، کما این که کردند و موفق نشدند، و حتی هنوز هم از کرده خود نادم و پشیمان نبوده و نیستند، و بر اقدام تروریستی خود پای می فشارند.
