و همین انسان جو و طبیعت زمین را چنان در هم و برهم کرده، و منابع هزاران ساله زمین را چنان در معرض چپاول خود قرار داده که همین زمینی که شرایط را برای زندگی او مهیا کرده است، دیگر شرایط مناسبی برای ترمیم خود ندارد، زیرا خسارات انسان به زمین و زمینیان آنقدر زیاد است که سرعت ترمیم زمین از سرعت خرابی ها بسیار عقب مانده، و از جمله روز به روز جو زمین از گازهای خطرناکی که از سوی انسان ها تولید می گردد، اشباع می شود، تا به سوی نابودی جو و در واقع چتر دفاعی اش رفته، و روی زمین هم از مواد شیمیایی، پلاستیک و... رها شده توسط انسان می رود تا تبدیل به زباله دان گردد.
در اثر دست اندازی های این انسان به منابع آب و خاک، طبیعت دیگر توانایی و جایی برای حفظ گونه های گیاهی و جانوری خود ندارد، و هر ساله گونه های بسیاری از جانوران و گیاهان امکان زیستن خود را از دست می دهند، و همین کم شدن گونه های مفید برای زیستن، زمین را برای روزی آماده می کنند که به غیر از انسان هیچکس توانایی ماندن در آن را نداشته باشد، و آن روز دیگر روز نابودی انسان هم خواهد بود،
انسان کسیست که مدعیست، تمام جهان برای او خلق شده، و او با نابودی همه، شرایط را برای نابودی خودش هم فراهم می کند، روند مصرف آب، خاک، مرتع، گیاهان، هوا، گوشت جانوران توسط انسان طوری اسراف انگیز و بی رویه است که امکان و مکان برای زنده ماندن دیگر موجودات را هر لحظه کمتر و کمتر می کند تا روزی فرا رسد که نابودی زمین در اثر مصرف بی رویه منابع محدود آن رقم خورده، و شاید این همان لحظه ایست که ادیان از آن به عنوان پایان جهان و یا قیامت یاد می کنند و زلزله، سیل، آتشفشان و ... چنان قدرتمند رخ می دهد که آب های زمین آتش می گیرد، کوه ها چون پنبه زده شده، خرد و خاک می شوند و...
پس بیاییم از خود شروع کنیم و در روند ضایع کردن آنچه داریم، دقت کرده و با مصرف خوب و بدون اسراف، این روند را کاهش دهیم تا عمر زمین، زمینیان و فرزندان خودمان را تمدید کنیم.
http://mostafa111.ir/neghashteha/articel/505.html#sigProIdefa7d29c30