نقش زیبای پاییز در پایین، و زمستان در بالای قله ها
  •  

19 آبان 1397
Author :  

جمعه (18 آبان) سعی کردیم دوباره قله توچال را در میانه های پاییز1397 لمس کنیم، ولی شدت باد و مه بسیار زیاد نگذاشت تا مسیر جمشیدیه، کلکچال، پیازچال، خط الراس و... را تا آخر، به قله توچال پایان دهیم و در گردنه کلکچال به علت مه بسیار زیاد و برف شدید که پاکوب هار را ناپدید می کرد، و دید را بسیار کاهش می دهد، از رفتن به قله باز مانده و با تاکید بر "ابتدا ایمنی، بعد تفریح و ورزش"، راه بازگشت را در پیش گرفتیم،

البته طبیعت نیز در صورت بی توجهی شما گاهی چنان بی رحم می شود که بی درنگ جان می ستاند، و در این دو سه روزه تعطیلات، که عده بسیاری عازم کوه ها شدند، کوهنوردانی هم بوده اند که در کوه یخ زدند و... لذا به قول یکی از دوستان کوهنورد، گم شدن و پرت شدن از شیب های تند و صخره ها، برای کسانی که تهور از خود به خرج می دهند، دور از ذهن نیست و کسانی که به شرایط آب و هوایی بی توجه اند، جان باختن، دور از ذهن نیست و برای چنین افرادی، نباید هورا کشید و...

طبیعت همین مسیری را هم که موفق به پیمایش شدیم، چنان زیبا و دلنواز بود که دوربین به دست ها را بسیار وسوسه می کرد، که صحنه ها را ثبت کنند، و من هم مکرر دست به دوربین شدم، و تصاویر زیر از میان این عکس ها انتخاب شده است؛ که تبلور زیبایی های پاییز در پایین دست ها، و سختی های زمستان را در بالاترها جلوه گر است.

Click to enlarge image IMG_5889.JPG

پاییز مزار شهدای گمنام کلکچال

به اشتراک بگذارید

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 مصطفی مصطفوی

پست الکترونیکی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

نظرات (0)

Rated 0 out of 5 based on 0 voters
هنوز نظری ثبت نشده است

نظر خود را اضافه کنید.

  1. ثبت نظر به عنوان مهمان.
Rate this post:
پیوست ها (0 / 3)
Share Your Location
عبارت تصویر زیر را بازنویسی کنید. واضح نیست؟

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.

نظرات کاربران

- یک نظز اضافه کرد در بازی با دکمه های آغاز مجدد جنگ...
محکومیت به خواندن کتاب شهید مطهری در کنار مجازات زندان! محمد مطهری یک قاضی محترم، شروین حاجی‌پور ...
- یک نظز اضافه کرد در مطهری و اقبال، ایدئولوگ و مصلح...
در آغوش قاتل پدر! محمد مطهری خاطراتی درباره شهید مطهری (بخش اول) بهمن ۱۳۵۸ قاتل استاد مطهری (از ...