با این قافیه ها، زندگی باز خواهد ایستاد
  •  

24 تیر 1397
Author :   سید مصطفی مصطفوی
با این قافیه ها، زندگی باز خواهد ایستاد با این قافیه ها، زندگی باز خواهد ایستاد

آه ای قافیه باخته ها!

غم قافیه های باخته را مخورید،

چرا که قافیه ها سر انجام باختنی است

و همه، روزی قافیه را خواهند باخت

قافیه ها را باید باخت تا عبور کرد

و از قافیه های بسته و اسارت بار گریخت و خلاص شد

با این قافیه های موجود، زندگی باز خواهد ایستاد،

زندگی روزی بی قافیه خواهد شد

و تا نشود، زندگی زندگی نخواهد شد

این قافیه های یکنواخت و خسته کننده اگر نشکند

در این قافیه خواهیم ماند و خواهیم سوخت و خواهیم پوسید

این قافیه ها اگر نشکست هم، تو خود آنرا بکشن

باید شکست و گریخت،

از این قافیه های تنگ و تاریک

زندان قافیه های تنگ را گریختنی است

ورنه باید ماند و نظاره گر نابودی خود شد

بشکنید ای بندهای قافیه ایی

بشکنید ای حصارهای زیبانمای قافیه ایی

بشکنید ای زندان های بی منتهای نظم اسارت بار

بشکنید تا آزاد شوید، ورنه در تنگی اش خفه خواهید شد.

و ای قافیه های باخته شده!

شاید خلاص، و زین پس دیگر در پس شما به اسارت نباشم

شاید!

به اشتراک بگذارید

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.