دنیا باید تعریف جدیدی از حقوق بشر داشته، و در کنار حقوق اولیه دیگری که برای انسان ها تعریف کرده، و بر دفاع از آن برخاسته، به حق ارتباطات اجتماعی او نیز تاکید چندباره دیگری نماید، و سرمایه بیشتری را روی برخورداری انسان ها از این حق بگذارد، چرا که انسان امروزی بدون ارتباطات، حتی بخش زیادی از هویت خود را، در کنار آزادی و کرامت انسانی اش، از دست خواهد داد، و هویت زدایی از انسان ها، جرم بزرگی است، که متجاوزین بزرگ به حقوق انسان ها، گاه آنرا از طریق "نسل کشی" دنبال می کنند، چرا که می دانند انسان بدون هویت را، به زودی مرگ و نیستی فرا خواهد گرفت.

در دنیای امروزی حق ارتباطات را باید حقی در کنار حقوق اولیه ایی، همچون حق زیست قرار داد، چرا که انسان بدون داشتن حق ارتباط، انسانی مرده و منزوی در گوشه ای از زندانی بزرگ خواهد بود، که ممکن است دیوارهای آن فیزیکی نباشند، اما چنان بلند است که انسان را به یک زندانی به ظاهر آزاد، و البته بی هویت، و نابود شده، تبدیل خواهد کرد،

حق ارتباطات در کنار حقوق دیگر، این روزها خود را بالا کشیده، و در ردیف های بالاتری در لیست اولویت های اول انسان قرار گرفته، و بدون آن "حفظ کرامت انسانی" دیگر معنی ندارد، ارتباطات بخش زیادی از هزینه ی خانوارها را، به درستی، به خود اختصاص داده، و این ارتباط اجتماعی که عمدتا "تحت وب" قرار دارد، چنان نقشی یافته که به سان نفس هایی ضروری برای جامعه ایی زنده، خود را نشان می دهد.

امروزه ارتباطات اجتماعی بر بستر فضای وب، به مهمترین و وسیعترین نوع ارتباطات اجتماعی تبدیل، و از این رو سطح موجودیت ملت ها را، بر میزان و سطح پیشرفت حضور آنان در چنین فضایی تعریف و شاخص سازی و بازیابی می کنند، از این روست که وقتی پادشاه قطر آن عبای عربی را، بعد از مسابقات نفسگیر جام قهرمانی فوتبال جهان، بر تن اسطوره آرژانتینی، لیونل مسی نهاد، شاید سیاستمدارانه به تصویری می اندیشید، که مسی با عبای عربی بر تن، در عکس هایی خاطره انگیز و ماندگار، به همراه "جام قهرمانی"، مخابره خواهد کرد، که این تصاویر بر بستر وب، در کل جهان پراکنده، و بر آستانِ چشمان بیشماری میهمان خواهد شد،

قطری ها، ده ها میلیارد دلار هزینه کردند، تا نام و فرهنگ خود را، سوار بر دوش های لیونل مسی و...، از طریق مدیا و رسانه های تحت وب جهانی، صادر و ماندگار کنند. این معجزه فضای وب و مدیاست، که نقش اساسی در دنیای ارتباطات انسانی بازی می کند، و به مرجع تحقیقات علمی، اخبار، فرهنگ، و ارتباطات جهانی، وسعت و وسیله کسب و کار، و در آمد، کسب فرصت های اقتصادی، علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده، و انسانِ تنها، در دوره جهانی شدن، از این دریچه است که با دنیای پیرامون و دیگر جهانیان ارتباط گرفته، و بده و بستان دارد.

اما در چنین روزهایی فضای وب، و اینترنت کشور در وضعیت افتضاحی قرار دارد، و به نظر می رسد کلیدداران این ارتباطات، هر روز پا را بر خرخره و گلوی این گذرگاه ارتباطی ایرانیان با جهان، و البته خودشان، محکمتر می فشارند، و تو گویی تمرین می کنند تا این راه ارتباطی ایرانیان را با دنیا، محدود و محدودتر کنند، چنین عملی چنانچه در دستور کار تصمیم سازان قرار گرفته باشد، خیانتی اشکار، به مردمی است که باید وکیل و مدافع حقوق آنان در حاکمیت باشند، چرا که قطع این ارتباط، به واقع حکم گرفتن نفسگاه این مردم است، که آنان را از اقیانوس انسان ها، در جهان قطع ارتباط کرده، که در نتیجه چنین عملی، از کشور و این مردم موجود در آن، مردابی خواهند ساخت، که طی آن، یک ملت از نفسگاه هایی که در آن هوای تازه ی اندیشه و تبادلات بشری جاریست، محروم، و در یک جزیره تنهایی، منزوی و گندیده و نابود می شوند، و در انزوایی خودساخته گرفتار، در تحریمی خود تحمیلی، غوطه خواهند خورد.

زندان بعنوان وسیله ایی تنبیهی، همواره از سوی محاکم قضایی استفاده شده و می شود، و کارکرد اصلی چنین تنبیهی، در واقع قرنطینه کردن مجرم و قطع ارتباط او با جهان پیرامون است، و قطع ارتباط اینترنتی ایرانیان با جهانیان و بین خودشان، به ساخت زندانی در مقیاس ایران بزرگ منتج می شود، و ایرانیان را از تنفسگاه ارتباطی اشان، با جهان و جهانیان محروم خواهد کرد، و ایران و ملت گرفتار آمده در آن را تنبیه خواهد کرد.

این روزها گاهی "وای فای" روشن است، اما ارتباط اینترنتی وجود ندارد، تو گویی اینترنت کاملا خاموش است، و به قول معروف انگار "اینترنت شات داون" [1] شده ایم، چرا که گاهی حتی از چک ایمیل خود نیز ناتوان و محروم می شویم، خدا کند تصمیم سازان صحنه کشور، چراغ خاموش مشغول اجرای "طرح صیانت" [2] کذایی نباشند، که در این صورت، به عنوان یک اقدام ضد ملی، در کارنامه تصمیم سازان و مجریان چنین عملی درج، و نام آنان در لیست تاریخی متجاوزین، و تجاوز به حقوق جمعی این مردم، ثبت خواهد شد.

[1] - Internet Shutdown  اصطلاحی است که طبق تعریف سازمان ملل به "اقدامات متخذه توسط دولت، یا به نیابت از دولت ها اشاره دارد که در نتیجه آن ارتباطات سیستم آنلاین، قطع می شود و دسترسی به اطلاعات و این سیستم مختل می گرددد". و بر زندگی مردم اثر منفی داشته، و آثارش بر گروه های مختلفی از مردم دیده خواهد شد، که از جمله شامل دانشجویان، اهل تجارت و اهالی بخش رسانه ها را به خصوص شامل می شود. کسانی که سیستم پرداخت ها، آموزش و... خود را بر این شیوه نهاده اند. گرچه این قطع ارتباط گاه به بهانه های امنیتی انجام می شود، اما در روند کنترل اعتراضات هم نقش منفی داشته، و به خشونتبار شدن آن ختم خواهد شد و باعث می گردد اخبار گمراه کننده و نادرست و صدمه زننده بیشتر پخش شوند.

[2]- طرح نظام تنظیم مقررات خدمات فضای مجازی نام طرحی است که توسط نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی ایران در حال بررسی است. این طرح، یکی از خبرسازترین و پرحاشیه‌ترین طرح‌های مطرح شده در مجلس شورای اسلامی‌ست که با خود، انتقادات وسیعی را به همراه آورد. با اینکه کلیات این طرح با ۱۸ رای موافق و ۱ رای مخالف در تاریخ ۳ اسفند ۱۴۰۰ در کمیسیون مشترک مجلس شورای اسلامی تصویب شد ولی یک روز بعد هیات رئیسه این مجلس تصمیم کمیسیون مشترک در تصویب این طرح را به دلیل ایرادات شکلی در چگونگی بررسی طرح لغو کرد. بر اساس پیش‌نویس این طرح، کارگروه مدیریت گذرگاه مرزی متشکل از رئیس مرکز ملی فضای مجازی (ریاست کارگروه) و نمایندگان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان پدافند غیر عامل، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، قوه قضائیه، ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان اطلاعات سپاه سازمان کارگروه تعیین محتوای مصادیق مجرمانه ایجاد می‌شود تا نسبت به امنیت ارتباطات و اطلاعات و مدیریت ترافیک ورودی و خروجی ایران در گذرگاه‌های ایمن مرزی تصمیمات لازم را اتخاذ کند.