ماه میهمانی خدا و ملت های دربند

خداوند باری تعالی را شکر که باز میهمان ماه میهمانی خداوند باری تعالی شدیم.

ولی در ماه خدا یاد ملت های دربند و رنج هایی که این مظلومین باید بکشند ذهن را به خود جلب کرده و انسان را رنج می دهد. یاد مبارزینی که در این ماه میهمانی خداوند در کنار خانواده های خود نیستند و در زندان های مخوف ظالمین محبوس افتاده اند و اسیر کینه و غرور مستبدین عصر شده اند و یا یاد شهدایی که جان و مال و عمر خود را در راه آزادی ملت های دربند فدا کرده و می کنند.

انسان به خود شرم دارد که نمی تواند کاری برای آنان بکند و یا از رنج آنان و یا خانواده های آنها بکاهد به جز دعایی در راه استخلاص آنها انگیزه و توانی برای حرکت نیست. باز تاسف بار این که مستبدین عصر ما مغرور از سلاح و قدرت نظامی خود همچنان به حیات سیاسی ننگین خود ادامه می دهند و بر طبل استبداد خود مغرورانه می کوبند و انگار می خواهند بر این غرور جاهلانه خود بمانند تا انشا الله ذلت دامن آنان را بگیرد زیرا در دعای افتتاح در این ماه عزیز می خوانیم که

"الحمد لله قاسم الجبارین و مبیر الظالمین و مدرک هاربین و نکال الظالمین و صریخ المستصرخین"

(حمد ستایش خدایی را که درهم شکننده سرکشان و هلاک کننده ستمکاران و دریابنده گریختگان و به کیفر رساننده ظالمان و فریاد رس فریاد خواهان است)

و همچون قذافی (لیبی) و بن علی (تونس) و علی عبدالله صالح (یمن) و صدام (عراق) و مبارک (مصر) به زباله دان تاریخ پیوسته و استبداد پیشگان باقی مانده نیز به همین وضع گرفتار خواهند شد زیرا از خدا و خلق خدا شرمی ندارند و خداوند بر دل های آنها مهر زده تا به ظلالت خود ادامه دهند تا نابود شوند. آنان از خدا شرم نمی کنند که جان هایی را که خداوند به بندگان خود داده است را یا می گیرند و یا به بند می کشند و بعضا هم دم از اسلام هم می زنند. در این ماه میهمانی خدا خودش را به خودش قسم می دهیم که ملت ها را از بند خود کامگان نجات دهد و اطرافیان آنها را به هوش آورد که عمله ظلم نباشند و بیشتر از این خون ملت های خود را به شیشه نکنند و جماعت و امتی را به بند غرور خود نکشند.

آیا واقعا تاریخ برای این استبداد پیشگان عبرت نیست که چگونه حاکمینی که از ملت های خود جدا شدند و در حالی که در اوج قدرت خود را احساس می کردند به بادی سرنگون شدند و به خاک مذلت افتادند. این عاقبت غرور بندگان خداست و این عاقبتی تخطی ناپذیر و وعده خداوندی است و دامن تمامی آنها را دیر یا زود خواهد گرفت و اگرچه همچون معاویه سال ها با خدعه و نیرنگ و زور بر گرده بندگان خداوند حکومت کنند و لحظه به لحظه به خود آفرین بگویند که "ما چه سیاست مدارانی هستیم که علی (ع) و حسن مجتبی (ع) و مومنین خدا را از میدان به در کردیم و چگونه دیگران را رام خود کرده و خلقی را به بند نا آگاهی اشان برده ایم و..." و به این غرور خود بمانند.

به عنوان مثال واقعا سوال این جاست که حاکمان سعودی و قطر و بحرین تا کی می توانند به ظلم خود ادامه دهند. این احسن گفتن به خود تا به کی ادامه خواهد یافت؟!!

خدایا این استبداد پیشگان در ماه میهمانی تو بندگان تو را به بند ظلم و ستم خود کشیده و رحمی به بندگان تو ندارند پس تو نیز به آنان رحمی نکن و آنان را نیز همچون بزرگ ارتش داران سابق به خاک مذلت بنشان اگر چه بر این جماعت عبرتی نیست و آنان هرگز به افرادی که به تخت های آنان قبلا تکیه زده بودند فکر نمی کنند و تنها همچون ماری بر این تخت ها حلقه زده و نگهبان آن شده اند و برای نگهداری آن از هیچ ظلم و ستمی ابا ندارند.

تو ای برادر مستبد و ظالم من در مورد خودت چی فکر کردی آیا فکر کردی که خداوند به تو عمر جاوید خواهد داد تا ابد بتازی اصلا در مورد ارزش خودت چی فکر کردی؟ فکر می کنی کی هستی که به خودت حق می دهی این چنین بر اسب سرکش قدرت بنشینی بتازی؟ فکر می کنی چند سال می توانی بر این منوال بتازی؟ آیا به عاقبت خود هرگز می اندیشی؟ آیا فکر نمی کنی که سر انجام در پیشگاه عدل مطلق خواهی ایستاد و باید جوابگوی ظلم ها و تعدی هایی که کردی باشی؟ در پاسخ خداوند که خواهد پرسید با بندگان من چه کردی؟ چه پاسخ خواهی داد؟ جواب بچه هایی که یتیم کردی و زنانی که بیوه کردی و خانواده هایی که از هم پاشاندی را چگونه خواهی داد؟ این همه تباهی که به وجود آوردی را چگونه جبران خواهی کرد؟ این حق ها را که به ناحق ستاندی را چطور باز پس خواهی داد؟ عمرت در این دنیا مگر چقدر است که این گونه افسار خود را به هوای نفس سپردی و بدون توجه به بندگان خدا که اکنون در بند قدرت تو هستند ظلم و بی عدالتی می ورزی؟

خدایا به این ماه عزیز و مولد مبارکش (کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی) و به فرق شکافته مولای متقیان (حضرت علی علیه السلام) و به شب های قدرش تو را قسم می دهم که راه نجاتی برای بندگان در بندت در این ماه بگشایی.

+ نوشته شده در شنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۱ ساعت 21:45 شماره پست: 178