باز فرصتی دست داد تا بعد از بیش از یک ماه که از آخرین صعود در 26 مهر ماه به توچال می گذرد، با پیمایشی هشت ساعت و نیمی، صعودی دیگر به قله 3964 متری توچال داشته باشم، که به نوعی می توان آن را صعود زمستانی به حساب می آورد، زیرا بارش های چند مدت گذشته در آبانماه، برف نسبتا خوبی را بر دامنه این کوه شکوهمند نشانده، به طوری که در هنگام صعود، از پایین تا بالا با برف دست و پنجه نرم کردیم، و از آنجایی که اولین تیمی بودیم که صعود از ایستگاه 5 را به سمت ایستگاه 7 تله کابین توچال رقم می زد، بیشتر مسیر را خود پاکوب کردیم، اما در آخر ما سومین تیمی دو نفره ایی بودیم که به ایستگاه هفت رسید.

زمانبندی این صعود در مسیر ولنجک به توچال بدین شرح می باشد :

حرکت از زعفرانیه ساعت 4.06 بامداد روز 30 آبان 1398

ساعت 7.04 دقیقه صبح، صعود به قله کماچال

ساعت 7.40 دقیقه بامداد به ایستگاه 5 تله کابین رسیدیم (بعد از سه ساعت و 34 دقیقه حرکت صعودی)

نیم ساعت استراحت و صبحانه و ادامه حرکت به سمت قله در ساعت 8.10 صبح

رسیدن به ایستگاه 7 تله کابین در ساعت 11.39 (بعد از هفت ساعت و 29 دقیقه کوه پیمایی)

رسیدن به قله توچال در ساعت 12.45 دقیقه ظهر ( بعد از هشت ساعت و 33 دقیقه حرکت)

همچنان مشتریان صعود از سمت مسیر دربند، بیشترین مشتاق را دارد و علیرغم خطرات ناشی از دست به سنگ شدن های قسمت پایین پناهگاه شیرپلا، که واقعا ترسناک است، خصوصا که این روزهای برف، و سقوط درجه برودت هوا، به زیر صفر، که باعث یخ زدگی مسیرها شده بود.

امروز صعودی عالی رقم خورد، چرا که هوا کاملا آفتابی، و به رغم پیش بینی هایم، که هوا را ابری می پنداشتم، هوا از همان صبح صاف و ستاره باران، و سپس با طلوع آفتاب صاف و کاملا آفتابی بود، و این باعث شد که با توجه به عدم بردن کلاه آفتابگیر، حسابی صورتم در آفتاب بسوزد.

این روزها به علت قطع اینترنت که همزمان با بروز قیام های جاری در کشور به خاطر سه برابر شدن قیمت بنزین، رخ داد، کوهنوردان نیز از دسترسی به منابع قابل اعتماد پیش بینی هوا، محروم شده و این امر ممکن نبود، و لذا این هفته بدون دانستن وضعیت آب و هوایی قله، مسیر صعود را به امید خدا شروع و طی کردیم.

در برگشت بسیاری از برف هایی را که ما شکافتیم و بالا رفتیم، بر اثر همین آفتاب ذوب شدند.

این خطرناک ترین نوع حضور در کوه است که شما بدون دانستن وضعیت آب و هوایی در کوه، به صعود اقدام کرده و ندانی که چه شرایطی در انتظار شماست، ولی امروز بهترین صعود را در هوایی پاک و صاف و روشن داشتیم، عالی بود،

دوست همنوردم می گفت : ما دو نوع انسان داریم، انسان هایی که غم دیگران را دارند و این نوع انسان ها زود از بین می روند، و انسان هایی که ایشان به آنها "انسان های خوشبخت" اطلاق می کرد، یعنی کسانی که در این دنیا دغدغه ایی به جز سود و زیان خود ندارند، و تنها به آسایش و سود خود می اندیشند، اینان عمرها درازی را در بی توجهی به وضع دیگران می کنند، و انگار مرگ با آنها قهر است.

Click to enlarge image IMG_2564.JPG

مرکز تهران زیر ابر و آلودگی

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.

نظرات کاربران

- یک نظز اضافه کرد در بازی با دکمه های آغاز مجدد جنگ...
تقاطع تنش‌زایی سید مصطفی تاج‌زاده استراتژی باخت - باخت جمهوری اسلامی در منطقه، به‌ویژه در اعزام نی...
- یک نظز اضافه کرد در حجاب، یک عدم تفاهم ملت با قدرت...
فارغ از مغایرت گشت ارشاد با قانون و اخلاق؛ اگر این کارها را برای انزجار مردم از حجاب و اسلام می‌کنند...