ضرغامی در شورای عالی فضای مجازی با "مردمِ مجازی" که از مردمِ او نیند، چه خواهد کرد

جناب برادر عزت الله ضرغامی!

به رسم شباهتِ ریاست به " لُنگی" که هر روز بر پای کسی بسته و بالاخره دیر و یا زود دوره ی تک تک ریاست ها، به پایان خواهد رسید و یا احدی از خَلق پایانش می دهد، و یا خالق خود دست به کار شده و پایانش را رقم خواهد زد؛ که این قانونِ قراردادیِ اوست که مقرر فرمودند چیزی در این جهان به جز او دائم نباشد و در همین راستا، در اکثر مواقع خوشبختانه انسان ها دائم نیستند که اگر بودند چقدر دلگیر و کسل کننده و ملال آور، بودند.
به مصداق همین قانون نانوشته ی نافذ، دوره حکمرانی شما هم بر صدا و سیما بعد از ده سااااال به پایان رسید؛ بر این رفتن و آمدن قصد هیچ واکنشی نداشتم و می خواستم بی اعتنا بگذرم، ولی این جمله شما در مراسم تودیع که "مراقب باشید مردم مجازی که برای ما طراحی و تداعی می کنند را مردم ندانید که این ها مردم ما نیستند"1
 نگذاشت، بر آن بی اعتنا بگذرم.
 اما شما که باید امانت دار بیت المال همین مردم (که بخش های بزرگی از آن را مجازی و فتنه و... می نامید) در بخشِ فرهنگ ساز کشور در دستگاه عریض و طویل صدا و سیما بودید، ولی به سان نماینده ی یک جناح خاص سیاسی، شرایط حاضر شدنِ کسانی بر صحفه تلویزیون و رسانه ی ملی! را فراهم کردید، که از آنان بودید و به حذف و محدود سازی دیگرانی تمام قد ایستادید که از جناح شما نبودند و در "بیست و سی" ، "جهت اطلاع" و هزار برنامه ی خاص دیگر رقبای جناح خود را، بدون توجه به ملاک های اسلامی و اخلاقی، آبروداری و نگاه به سوابق شان، مورد حمله ی بی وقفه و پایان ناپذیر قرار دادید و سعی کردید حتی السابقون این انقلاب و کشور را از چشم مردم بیندازید و کنار خیانت کاران به کشور به تصویر بکشید و ذهن مردم را نسبت به آنان مساله دار کنید، و تمام هنر و هنرمندانِ در دسترس را در این راه به خدمت گرفتید و از هر فرصتی نیز استفاده کردید، و آتش تهیه ی بسیاری از حذف ها از انقلابیون، وفاداران به نظام و السابقون را شدید ریختید تا شرایط را برای دیگر حذف گرانِ از نوع خود برای حذف آنان که دوست شان نداشتید فراهم کنید و...
می خواستم با هیچ واکنشی به بدرقه اتان بنشینم، تا شما بمانید و عملکردتان و حق هایی که ندادید و بسیار کم دادید، و یا ضایع کردید، که باید در پیشگاه خداوند و مردم در این جهان و آن جهان (که برایم بودنش یقینی است)، پاسخگو باشید، چون دوره ی شما در صدا و سیما، همچون دیگرانی که گذشتند، گذشت و شما هم امتحان خود را پس دادید؛ و صدا و سیما به عنوان امکانی عظیم و پرخرج از بیت المال این مردم، که مربوط به تک تکِ
 این مردم و از جمله به مردمی که به قول شما "مجازی" و غیر واقعی و یا فتنه و... نامیدی اشان، تعلق دارد و شما آن را به تمامی به انحصار جناح خود در آوردید.
 اگرچه شما و امثالهم بخش های عظیمی از این مردم را مجازی، فتنه و... می شمارید، اما این مردم همانگونه که خداوند گاه در قرآن به عنوان "یا ایهاالناس" و یا "یا ایها المومنون" و در قانون اساسی بدون هیچ تبعیضی خطاب شان قرار می دهد، واقعیتی اند انکار ناپذیر که چه من و تو بخواهیم و یا نخواهیم هستند و واقعیند و صدا و سیما به عنوان امانتی گرانقدر که با فکر و فرهنگ آنان مرتبط بود، از طرف همین مردم تحویل شما شد، اما این چنین ناشیانه تقسیم شان کردید و عمق قلبت را نسبت به آنان آشکار کردی. امانتی که در دست شما بود، از قبال زحماتِ تک تک همین مردم ظلم دیده، زجر کشیده، شهید داده، و زندان کشیده، محدود شده، تحریم شده، به غارت رفته و... به دست شما افتاد، تا ده ساااال آنچه خود صلاح می دانستید، بکنید که این رسم امانت داری نبود.
فعلا با نمره شما در عملکردت در صدا و سیما کاری ندارم، و این جمله شما در جلسه تودیع، مرا به تامل واداشت که این چند جمله را با شما بازگویم، که اگر با همین تفکر و میزانی که دارید، در مسئولیت جدید در شورای عالی فضای مجازی و انقلاب فرهنگی عمل قرار گیرید، و در حالی که با مردم سازنده یِ این فضا چنین بی اعتقاد و مساله دارید، در آن مسئولیت با آنان چه خواهید کرد؟!! در حالی که آنان را مجازی و غیر واقعی و غیر از مردم خود می دانید و چه ماموریتی را در آن شورا علیه آنان دنبال خواهید کرد، در حالی که بسیار به آنان مشکوکید و به دیگران توصیه به بی توجهی به آنان می کنید که به حرف این قشر از مردم گوش ندهند و بر نصایح آن کر و کور شوند.
آری با چنین نگرشی، نگرانی از شما همچنان باقیست که با این نگاه در شورای عالی فضای مجازی با مردم مجازیِ آن دیار!! چگونه معامله خواهید کرد؟! و حکایت شما در شنای عکسِ جهت، با این مردم، که بدون هیچ هزینه یی از بیت المال، با هزینه ی جیب های کوچک خود به کاری که وظیفه ی خود می دانند، مشغولند، انگار ادامه خواهد داشت. که خدا همه ما را به راه راست هدایت کند.
سردار ضرغامی!
 در حال نوشتن این مطلب بودم که اذان مغرب آن را قطع کرد و در مسجد محل، روی فرشی به نماز قرار گرفتم که تاریخ بافت آن سالِ 1364 را نشان می داد، و ناگهان تفکرات آن سال های نوجوانی خود در جبهه ها به یادم آمد، که در آن زمان تنها کسانی را خوب، خودی، انقلابی، لایق، و... می انگاشتم که در جبهه و دفاع از خاک کشور حاضر می شدند و دیگران را دچار مشکل و غیر خودی می دیدم. ولی ساااال هاست که به اشتباهم پی برده و فهمیده ام که این دید آن روزها، چقدر بی اساس بود و در این فکرم که در حالی که ما در آن زمان در حال جنگ بودیم، کسانی هم بودند که چرخ های دیگر این جامعه را به گردش در می آوردند تا زندگی ادامه یابد و از جمله امروز در این مسجد با زانویی دردناک بر فرشی نرم و راحت زانو بزنم که احتمالا چون از سرِ صدق و صفا بافته شده، بعد از آن همه سال، همچنان استوار و البته نرم و راحت زانوی دردناک ما را در آغوش خود می گیرد تا بدون درد به عبادت خدا بپردازیم. پس همه، چه آنهایی که ما خوششان داریم و چه آنانی که ما خوششان نداریم مردمند و مردمی واقعی و صاحب حق و نه مجازی؛ آنچنان که شما و امثالهم می پندارید.
برادر ضرغامی!
 از این خامی به درآیید که دیگرانی را که با خود همراه نمی بینید (و یا حتی هستند) و در فضای مجازیند، را مجازی و غیر واقعی بدانید که آنان نیز واقعی اند و از همین مردم، و فقط چون شما از تریبون های مفتِ بیت المال بهره یی ندارند، از جیب خود خرج می کنند و تریبونی در فضای مجازی برای گفتن حرف های (حسابی و یا غیر حسابی، منطقی و یا غیر منطقی و...) خود تدارک می بینند و حرف هایی می زنند که ممکن است با خواست شما و امثالهم ناسازگار؛ ولی به دلیل دوست نداشتنِ شان مجازی شان مخوان. البته اگر حرف شما را بپذیریم که حاضرین در فضای مجازی مردمی مجازیند و از مردم ما نیستند، باید گفت که صدا و سیما نیز یکی از حاضرین در همین فضای مجازی است و نتیجتا تو هم در دایره یی، که خارج از دایره اش می خوانی، قرار داری. در دایره یِ خارج از این مردم، خود نیز حاضری.
جناب سردار!
این فتیله را گوش خود بیرون کن که همه همانطور که شما می خواهید، فکر کنند و یکدست شوند که خداوند هم چنین چیزی را که شما و امثالهم می خواهید را به مصلحت خَلق و خِلقت نمی داند و لذا در قرآن می فرماید : "وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدي مَنْ يَشاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ" (و اگر خداوند می خواست شما را به صورت امتی واحد قرار می داد، ولیکن خداوند هرکس را بخواهد گمراه و هرکس را بخواهد هدایت می کند و هرآینه از آنچه انجام می دادید، بازخواست می شوید.)
1-
 http://www.tasnimnews.com/Home/Single/554421 


+  نوشته شده در دوشنبه بیست و ششم آبان 1393ساعت 9:32 AM توسط سید مصطفی مصطفوی

You have no rights to post comments

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.