حلول ماه ربیع اول مبارک

بالاخره ماه صفر با آن همه حادثه که برای اسلام داشت به پایان رسید. حوادثی همچون رحلت جانگداز انسانی تکرار نشدنی همچون رسول گرامی اسلام حضرت محمد عبدالله (که دورود خداوند بر او خاندان پاکش باد) که نمونه کامل انسان خلق شده و منظور خداوند و جانشین او بر زمین بود. ایشان نمونه کامل اخلاق (که انسانیت از نبود آن قرن هاست که در رنج است) بود و فقط از فقدانش می توان به خداوند شکایت کرد. یا شهادت سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی (ع) که بسیار به جد بزرگوارش حضرت رسول (ص) شباهت داشت و مظلومانه به شهادتش ختم کردند و بوسفیانیان که شام را مرکز توطئه خود علیه نهضت محمدی (ص) قرار داده بودند شرایط روزگار را طوری هدایت کردند این ارشدترین نوه رسول خدا (ص) که با آمدنش پیامبر (ص) غرق شادی شد این چنین بی یاور شده و از صحنه با شهادت خارج شود و یا حادثه دیگر این که حضرت رضا (ع) با کیاست عباسیان به ایران منتقل و در جلوی چشم دوستدارانش در خدغه و نیرنگی عجیب باز به خیل امامان شهید بپیوندد. البته حوادث خوبی هم در ماه صفر هست ولی نمی دانم چه سری در این ماه و ماه محرم است که می گویند پیامبر اسلام (ص) فرموده اند هر کس حلول ماه ربیع را به من مژده دهد باعث شادی من شده است. آیا می شود به این امر باور داشت که ماه صفر و محرم نحس است؟ نمی دانم ؟!!! با این که این روزها پیام های کوتاهی در این رابطه دست به دست می شود من کمی در درستی این روایت شک دارم.