14 سپتامبر 2020 دخترک 19 ساله ایی از یک خانواده متعلق به طبقه نجس ها، یا همان دالیت ها [1] در سیستم طبقاتی هندو [2] ، اهل بخش هترس [3] در ایالت اتارپرادش هند، جهت انجام کارها کشاورزی و دامداری، به مزرعه مراجعه می کند، که متاسفانه مورد تعدی، تجاوز و ضرب و جرح چهار جوان از طبقات بالای [4] جامعه هندویی روستای خود قرار می گیرد، که بعد از نجات توسط مادرش از دست این جنایتکاران، دو هفته با جراحات و ضایعات ایجاد شده در بدنش دست و پنجه نرم می کند، و نهایتا نیز در بیمارستانی در شهر دهلی جان می سپارد.

تا این جا ممکن است چنین حوادثی برای هر جامعه ایی رخ دهد و... اما مطلب وقتی بغرنج می شود که  سیستم حاکمیت دولت ایالتی اتارپرادش (محل وقوع جرم) که اکنون در دست یک روحانی مذهبی [5] هندو وابسته به حزب افراط گرای هندو BJP قرار دارد، حتی در ده روز اولیه وقوع این جنایت، تمام دادخواهی های این خانواده مظلوم را نادیده گرفته، و حتی از دستگیری جنایتکاران نیز خودداری می کند، و با مرگ این قربانیِ نیز، پلیس ایالتی جسد او را به زور تحت اختیار خود گرفته، و بدون اجازه خانواده اش، و بدون انجام تشریفات دفن و کفن در فرهنگ هندو، در ساعت 2 و 40 دقیقه پس از نیمه شب، این سند جنایت را سوزانده، [6] و اکنون روندی را از کتمان تجاوز و قتل، در محاکم قضایی و پلیس شروع کرده اند.

به دنبال درز خبر این جنایت به جامعه رسانه های مجازی و سپس مطبوعات، رکن چهارم دمکراسی هند یعنی رسانه های مجازی،  مطبوعات و رادیو تلویزیون ها، دست به کار شده و به کمک این خانواده مظلوم شتافتند، و با نشر این خبر و تمرکز بر آن، موجی از همراهی و در نتیجه برملا شدن روند به وجود آمده ایجاد، و تجمع های اعتراضی بزرگی در دهلی و دیگر نقاط کشور در حمایت از آنها، برپا گردید، و دولت ایالتی نیز که با مسدود کردن راه های منطقه هترس از دسترسی و رسیدگی رهبران احزاب و نهاد های مدنی، به دادخواهی این خانواده جلوگیری کرده بود، مجبور شدند، راه را برای دیدار آنان با خانواده مقتول باز نمایند، و بدین صورت این پرونده از سرنوشت هزاران پرونده از این دست که در سایه تسلط طبقات بالای هندو در ارکان سیاست و قضاوت هند، گم می شد، رهایی یافت و حداقل تاکنون صدای مظلومیت آنان در کشور شنیده شده، و فریاد دادخواهی آنان با جسد آن مظلوم، سوزانده و دفن نگردید.

تبعات ناشی از تسلط حزب حاکم ملی گرای مذهبی هندویی BJP در هند وجدان های بشری و سازمان های حقوق بشری را به لرزه در آورده است. بیش از هفتاد سال پیش هنگامی که نهضت و انقلاب مردمی و غیر خشونت آمیز مردم مبارز هند به رهبری مهاتما گاندی، جواهر لعل نهرو و... به پیروزی رسید، و نظام اداره این کشور بر پایه مردم سالاری (دمکراسی) و تکثرگرایی (پلورالیسم)، جدایی ارکان حاکمیت از مذهب (یعنی سکولاریسم) تعریف، و در مفاد قانون اساسی مترقی این بزرگترین دمکراسی جهان، و قوانین حاکم بر این مردم آزاد شده از استعمار بریتانیا گنجانده شد، شاید بنیانگذاران این بنای مترقی هرگز فکر نمی کردند روزگاری نه چندان دور عده ایی مدار مردم سالاری این کشور را به سوی ناسیونالیسم مذهبی و فرهنگی و قومی منحرف کرده، و با کنار گذاشتن مبناهایی ارزشی و پایه، همچون سکولاریسم و تکثرگرایی، به سوی حاکمیت فرهنگی و مذهبی هندوهای افراطی پیش روند.

اما واقعیت های تلخ حاکمیت هندوهای افراطی زمانی چهره نشان داد که معتقدان بر ادامه فرهنگ و سیستم طبقاتی ظالمانه باستانی، ناشی از تسلط فرهنگ و مذهب هندوها که در طول هزاره های تاریخی، اولویت و آقایی مذهبی هندوها در کل، و بر دیگر خرده فرهنگ ها (خروج از سکولاریسم) و اقلیت ها را تصریح می کرد، و در بعد طبقات داخلی جامعه هندو نیز، آقایی طبقات بالای جامعه از جمله روحانیون و برهمنان و... را بر دیگران به رسمیت شناخته و به صورت دوفاکتو این روند را در طبقات باستانی آن احیا، و چهره خشن و جنایت بار خود را دوباره نشان می داد.

هندوها که طبق یک اعتقاد باستانی، طبقات مختلف جامعه خود را به ترتیب اولویت هر طبقه در مدارج اهمیت، در خلقت نیز متفاوت دیده، و معتقدند که هر طبقه در زمان آفرینش از قسمت های متفاوت بدن خداوند، آفریده شده و در فرمانبرداری و سلطه طبقات، این جدایی در آفرینش، سرنوشتی محتوم را برای هر طبقه در جامعه رقم می زند، و حرکت در این طبقات اجتماعی نیز محال است، تا اینکه مرگ اتفاق افتاده و بعد از آن رهایی، شاید در زندگی بعدی میسر شود...، اکنون دوباره در آن کلاف در می غلتند.

به غیر از ظلم مترتب، ناشی از این طبقه بندی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی، که بین طبقات مختلف به وجود می آید، این ظلم تئوریزه شده، قانونی و شرعی و محتوم نیز تشخیص داده می شود، و بدین ترتیب عده ایی حتی در خلقت برده طبقات دیگر می شوند، و تا موقع مرگ در این ظلم طبقاتی برقرار خواهد بود. طبق این دیدگاه عده زیادی از جامعه هند، که مشهور به دالیت ها هستند، حتی از طبقات جامعه فرهنگی و نژادی هندو نیز خارجند، و ارزش های انسانی نیز برای آنان قایل نشده، و آنها را جامعه نجس ها ملحق، که بی ارزش ترین انسان های جامعه خود می باشند.

آنان که در زمان خلقت، از هیچ کجای بدن خداوند سرچشمه خلقت نگرفته اند، [7] ظلم مضاعفی را در جامعه طبقاتی و مذهبی هندو متحمل می شوند که آنها را حتی از حق ورود به معابد و عبادت در آن هم محروم و به لحاظ ارزش انسانی در ردیف حیوانات و بلکه پایین تر قرار می گیرند، از این رو در جامعه مذهبی هندو، ظلم و تعدی به آنها تئوریزه و توجیه شده است.

انقلاب اجتماعی گاندی کبیر نیز که ریشه این تفکر را سوزاند، و افکار مترقی سکولار، دمکرات، پلورال خود را در قالب اصول برابری انسان ها، آزادی، و حق تعیین سرنوشت، در قانون اساسی هند جای داد، نیز با روی کار آمدن هندوهای افراطی به رهبری حزب BJP می رود تا انحرافی بزرگ را تجربه کرده، و ارکان این قانون مترقی سست شده، و بازگشتی به دوره پیش از انقلاب و آزادی ملت هند، داشته و ارزش های منحط مذهبی و طبقاتی را که ریشه در نابرابری های نژادی، فرهنگی، مذهبی و حتی خلقت انسان دارد را، بر این جامعه مظلوم حاکم نماید.

در چنین جامعه ایی دادخواهی مظلومان، به نفع حاکمیت طبقات بالا از جمله روحانیون و... نادیده گرفته شده، به محاق رفته، و در قالب فرهنگی و مذهبی، این ظلم و جنایات مترتب، مصونیت متجاوزین و خلاف کاران وابسته به طبقه خودی ها، تئوریزه و مباح می گردد، دیگر قتل و جنایت و شکنجه و اعمال نفوذ برای رد اثر جنایات خودی ها عادی شده و...انحراف پشت انحراف دامن آنان را گرفته، جامعه انقلاب کرده و آزاد شده هند را تهدید به نابودی و بازگشت به دوران شر می کند.

Click to enlarge image Hathras.PNG

قطع کردن فریاد مظلومیت و عدالت خواهی مردم و قربانیان با استفاده از ابزارهای حاکمیتی و قانونی

[1] - بخش قابل توجهی از مردم هند که در طبقات اجتماعی جامعه هندو قرار نگرفته و خارج از طبقه یا Avarn تلقی شده و از حقوق اجتماعی و احترام برخوردار نبوده و به جامعه نجس ها (Untouchable) معرف هستند.

[2] - به طور کلی جامعه مذهبی نژادی و طبقاتی هندو به دو طبقه کلی الف) جامعه افراد داخل طبقات هندو و یا Varna   ب) جامعه خارج از طبقات هندو یا Avarna که شامل دالیت ها و جامعه قبیله ایی هند هستند، تقسیم می شود، جامعه داخل طبقات هندو که به نسل پاک و غیر آلوده آریایی و اصیل هندو تعلق دارند، خود به چهار طبقه تقسیم می شوند که از پایین به بالا عبارتند از : 1- شودراها یا همان کارگران و سرویس دهندگان هستند،  2- ویشیاها یا طبقه کشاورزان و مغازه داران     3- کشاتریاها یا همان حاکمان، جنگجویان و کارگزاران دولتی هستند   4- برهمن ها یا همان طبقه روحانیون، اندیشمندان و معلمین مذهبی هستند

[3] - Hathras ناحیه ایی در غرب ایالت اتارپرادش هند

[4] - طبقه تاکور Thakur از طبقات بالای هندویی و شاخه مهمی از راجپوت ها هستند که به طبقه جنگجویان تعلق دارند، که حضور در این طبقات مصونیتی فرهنگی و اجتماعی به آنان می دهد و بسیاری از ظلم ها در قالب این سیستم طبقاتی توجیه شده و مجاز و مباح می شود

[5] - Yogi Adityanath سروزیر ایالت اتارپرادش هند که از پر جمعیت ترین ایالت های هند می باشد، و بعد از حاکمیت حزب BJP در دولت مرکزی، اکنون حاکمیت ایالتی را در این ایالت را نیز کسب کرده اند. مسجد بابری که توسط هندوهای افراطی ویران شد، و معبد رام در جای آن در حال احداث است در این ایالت قرار دارد، نظام قضایی هند در دو حکم کاملا جانبدارانه نسبت به هندوهای افراطی، چندی قبل ابتدا حکم به دادن زمین مسجد ویران شده به هندوها را داد و در دومین حرکت تکمیل کننده این روند ظالمانه قضایی، چند روز پیش نیز طی حکمی متهمین به خراب کردن مسجد بابری را که از دهه ها قبل در ویرانی آن دخیل شناخته شده بودند را به تمامی تبرئه کرد، و بدین ترتیب یک پروند اتهامی که سه دهه طول کشید را به صورت کاملا جانبدارانه به نفع هندوهای افراطی خاتمه داد.

[6] - هندی ها اجساد خود را می سوزانند و دفن نمی کنند، گرچه این مراسم نیز مفصلتر از مراسمی است که ما جهت دفن اجساد خود داریم، شامل کفن کردن و مالیدن انواع عطرها، عصاره ها، به همراه خواندن اوراد و دعاهای مذهبی و غسل دادن در آب مقدس رود گنگ و... است اما در این فقره پلیس ایالتی بدون حضور خانواده و تشریفات معمول، جسد این قربانی را قبل از ارسال به پزشکی قانونی و جرم شناسی، شبانه سوزاندند.

[7] - هندوها خداوند را به مثال یک بدن انسان تصور کرده معتقدند که برهمنان یعنی روحانیت هندو از قسمت سر خداوند خلق شدند، و در تقسیم بندی های زیرین این بدن، دست را جامعه جنگجویان و طبقه حاکمیت و شاهان، بدنه که هیکل تا ناف خداوند را کشاورزان و پیشه وران و آخرین طبقه که از پاهای خداوند خلق شدند شودراها هستند که خدمتکاران و سرویس دهندگان هستند، دالیت ها و یا نجس ها جایی در بدن خداوند ندارند و از دایره طبقات چهارگانه هندو خارجند.

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.

نظرات کاربران

- یک نظز اضافه کرد در انتخابات اسفند 1402، دامی برای...
داوود حشمتی - روزنامه‌نگار نزدیک به دو ماه از برگزاری انتخابات سال 1402 گذشته و ایران در حوزه‌های م...
- یک نظز اضافه کرد در حجاب، یک عدم تفاهم ملت با قدرت...
اعتراض شدید آذر منصوری به بازگشت گشت ارشاد: صحنه‌های زشت برخورد خشن با زنان با شدت بیشتر در حال تکرا...