جهانی شدن امری در حال وقوع، و ما در حال گذار به دوره ایی هستیم که همه چیز را متحول خواهد کرد، روندی که به حرکت رودخانه ایی آرام می ماند که هر روز بر میزان آب و سرعتش افزوده می شود؛ راهی که برای ملت های در حصار مرزهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و... باقی می ماند، همراهی و تمرین و کسب آمادگی برای تاثیرگذاری و تاثیرپذیری است، و کنترل این روند را راهی جز دخیل شدن فعال در آن نیست.
می توان خود را در محاصره و انزوا تا مدتی نگهداشت، اما سیل بنیانکنی این جزیره ها را روزی چنان غرق خواهد کرد که دیگر اثری از آنها نماند، عدم پیویستن به چنین روندی به سان عدم واکسینه شدن در مقابل شرایطی بسیار خطرناک است، ایستادن در مقابل این روند و دوری از آن نیز باعث خواهد شد که سیلی بنیانکن شده و صد در صد بر بادت دهد.
یکی از مشخصات دوره جدید ایجاد ارتباطات سریع و فراگیر است و شبکه های اجتماعی نیز تمرین و مقدمه شروع دوره ایی است که انسان ها فارغ از نژاد و مذهب و بی توجه به مرزهای جغرافیایی، مذهبی و... با هم در ارتباط موثر خواهند بود.
دوستی می گفت "دنیای مجازی خیلی گسترش یافته، همه چیز مجازی شده است،" گفتم "چیز مجازی وجود ندارد، همه چیز حقیقی است، آنچه گفته می شود، آنچه نوشته می شود، آنچه به تفکر در آید، آنچه ابراز می شود، همه ناشی از یک دنیایی حقیقی است، که تنها توسط دنیای مجازی منتقل می شود، همین و بس،"
حال بگذار آنان که این فضای ارتباطی مردم را دوست ندارند، هی "پا روی سیم بگذارند" و یا این سیم را قطع کنند، با این کار فقط جلوی انتقال واقعیت هایی را می گیرند، که حقیقتی موجودند، واقعیتی که از بین رفتنی نیست.
به عنوان مثال تلگرام نشان داد که این مردم چقدر حرف برای گفتن داشتند، و تا به حال جایی برای بیانش نمی یافتند، تا این که در غیبت دستانی داخلی برای مهیا کردن شرایطی برای گفتن و ابراز (یا همان گفتگو)، دستی از خارج کشور آمد و این امکان را برای مردمی محروم از این امکان مهیا کرد.
حال وقتی به بستن راه های ارتباطی مردم، بستن مطبوعات، انحصاری کردن صدا و سیما در دست عده ایی اقلیت، مال خود کردن تریبون های ملی و مذهبی، انحصاری کردن مراسمات ملی و... فکر می کنم، به چشم خود می بینم که وقتی شما با مردم خود این کردی، دیگری خواهد آمد و خلا موجود را بجای شما پر خواهند کرد؛
لذا به کسی که حکم به بستن این راه های ارتباطی می دهد، باید گفت "خود شکن آینه شکستن خطاست". لذا بعضی که می خواهند با تمسک به این امر که دنیای مجازی، دنیایی غیر واقعی است و با دست آویز قرار دادن این توجیه، به بستن و طردش اقدام کنند، باید گفت این دنیایی است کاملا واقعی و با مابه ازای حقیقی، که تنها با تلگرام و... بستر بروز یافت.
بستن بسترهای بروز، تنها به تاخیر در جوشش این حقیقت می انجامد و همین و بس. بالاخره حقایق موجود خود را تحمیل خواهد کرد و باز راهی برای بروز خواهند یافت. و بستن آن باز همان نادیده گرفتن مساله و پاک کردن صورت مساله ایی خواهد بود که نیاز به حل دارد، نه پاک کردن صورت مساله.
