رجب و بانک الرحیل رجبیون

خداوند متعال ایامی را برای عبادت و گاهی توصیه به زمانی برای گشت و گذار و دیدن عاقبت گذشتگان و گاه هم به لحظاتی برای استراحت و تجدید قوا و... توصیه می فرمایند، ولی از مجموع سنت رسول اکرم (ص) و ائمه دین (ع) چنین بر می آید که رجب، شعبان و در نهایت رمضان ماه هایی است که باید دل در گرو عبادت خدا داد و در این مسیر سیر و سلوکی فصلی و سالانه داشت. این ماه ها ایام بندگی کردن است و مومنین نیز از قدیم بدان کوشا دقیق بوده اند.

آستانه ورود به ماه رجب برای من یاد آور آمادگی مرحوم مادرم (که رحمت و رضوان خداوند نصیب روحش باد) می باشد که تمام اقدامات و مناسک لازم را تهیه و تدارک دیده بود تا وارد ماه رجب شود و دوره یی دیگر از عبادت پروردگارم را آغاز نماید و به رسم "مفاتیح الجنان" خوانان و مانوس شدگان با ادعیه و اوراد آن به انجام رساند؛ ولی مجال معمول نیافت و راهی منزلگاه آخر بیماران شد تا اذکار رجب را روی تخت بیمارستان زمزمه کند و نهایتا هم سفر آخر را از آن سکو آغاز نماید؛ ایشان اعمال ورود به این ماه را هر ساله و در این سال آخر به انجام رساند و بسیار بدان کوشا و دقیق بود ولی در آخرین سال عمر با برکتش (که ای کاش تمام نمی شد)، تنها به انجام مقدمات این ورود موفق و بیماری او را راهی بیمارستان امام حسین (ع) کرد تا چند روز اول رجب و آخر عمرش را در بخش ویژه مشمول پذیرایی پرستاران مهربان آن بخش، چشم به راه بانک رحیل دوست بماند و سفر آخر را تجربه کند سفری که برای همه ما نوشته شده و دیر یا زود ما را نیز به خود فرا خواهد خواند. بانک رحیلی که قافله سالار قافله انسان ها برای تک تک ما "نفر به نفر" و یا "گروه گروه" خواهد نواخت و ای کاش در زمان نواختن آن آمادگی حرکت داشته باشیم و هزار کار نکرده و یا نیمه کاره نداشته که لحظه های دل کندن از این دنیا را سخت نماید.
خدایا روح مادرم را قرین آرامش و در جوار "رجبیون" قرار ده و از من راضی و خشنود فرما. به برکت دعای "یامن ارجو..." مرقدش را حفره ایی از حفره های بهشت قرار ده. از گناهانم در عدم رسیدگی کافی به ایشان درگذر و واسطه رضایت او از من باش، که قطعا در وظیفه فرزندی کوشا و ساعی نبودم و به گناه خود معترف و مقر بوده و صد البته پشیمانم (اگرچه حتما دیر است). خداوندا مرا هم در زمره اهالی طاعت در این ماه های نورانی قرار ده و روح تمامی مومنین را به برکت این ایام شاد و قبور گذشتگان ما را از برکات این ماه متنعم گردان. خداوندا خود معترف به کم کاری در حق والدین خود می باشم و غفو این نقصان را (اگرچه حق الناس می باشد) نیز به واسطه گری ات نیازمند و امید به تو دارم، خدایا اکنون که والدینم به سوی تو پر کشیده اند و از دسترس من دورند و در جوارت روزی خور نعمت تو هستند، وسایل رضایت شان از من را فراهم فرما. خدایا اکنون که شدیدا محتاج دعای آن دو بزرگوارم ، روح منورشان را از این نیاز مطلع فرما و ما را مشمول دعای خیرشان گردان.