در میانه درگیری بشر با ویروس کرونا، که اکنون یک سال است جان انسان ها را در مسیر توفان کُشنده خود قرار داده است، و در صورت ادامه رشد و جهش هایش، موجودیت بشریت را در معرض خطر قرار خواهد داد، در چنین شرایطی چشم انسان به علم، و آنانیست، که نام علما برازنده وجود شان است، تا راه حلی علمی بیابند و بشر را از این وضع تاسفبار نجات دهند، این است که این روزها نام دانش، دانشمندان و دانشجویان در صدر لیست توجه حاکمیت ها هم قرار گرفته است، حاکمیت هایی که دغدغه جان شهروندان خود را دارند، تا راهی یافته و تقدیر گردانی کنند.

رییس جمهور هند آقای رام نات کویند [1] 28 آبان ماه 1399 (18 نوامبر 2020) طی سخنانی که در خلال چهارمین گردهمایی سالانه دانشگاه جواهر لعل نهرو (JNU) توجه رهبران هند به آنان را نشان داد، و باز هم چشم بشر را متوجه جایی کرد که در طول تاریخ با تولید تفکر، علم و راه زندگی، راهنمای بشر بودند، آنان که با زمینی کردن علم، نیاز بشر زمینی را هدف گرفته و دنیایی بهتر و قابل زیست برای او تامین می کنند، از همه مهمتر خاطره خوب رییس جمهور هند، از فضای فعال دانشجویی است، لذا ایشان از جمله سیاسیونی هست که از فعال بودن دانشجو و دانشگاه در قبال مسائل جامعه خود لذت می برد، و دانشگاه مرده و دانشجوی سر به زیر را نمی پسندد و می خواهد که دانشگاه نسبت به مسایل جامعه خود حساس، و همچنان مرکز "گفتگوهای تکان دهنده" [2] باشد، اینک ترجمه بخش هایی از این سخنان را می آورم :

تبریک صمیمانه خود را به همه دانشجویانی که مفتخر به دریافت درجه دکترا از این دانشگاه پر آوازه شده اند تقدیم می دارم، [3] همچنین تبریکات خود را به اساتید راهنمای تحقیقاتی آنان و والدین شان، در این لحظه که برای همه آنان خاص است، ابراز می دارم.

دانشجویان از تمام نقاط هند و از تمام لایه های اجتماعی، در یک اتمسفر برابر برای رسیدن به درجات عالی و در یک شرایط برابر در JNU درس می خوانند. دانشجویان مشتاق که برای طی مسیرهای متفاوت شغلی در این دانشگاه گردهم آمدند. JNU شرایطی فراهم کرده که دارای خصوصیت های شمولگرایی (مقابل تبعیض و به حاشیه رانی ها)، تکثر گرایی و تعالی است. سایه تمام فرهنگ های مختلف هند در این دانشگاه منعکس است. نام ساختمان ها، خوابگاه ها، خیابان ها، امکانات در پردیس های دانشگاهی آن از روی میراث هند انتخاب شده است. این نشانگر یک فرهنگ و تصویر جغرافیایی از هند به بهترین نحو می باشد. از این رو "هندی بودن" [4] میراث دانشگاه JNU است و تقویت آن هم وظیفه این دانشگاه.

دانشکده های بسیار عالی این دانشگاه، مشوق گفتگوی های آزاد و احترام به تفاوت و تکثر نظر و عقیده هستند. دانشجویان به عنوان همکار در روند آموزش، یاد می گیرند که در مدارج بالای تحصیلی چگونه باشند. JNU به عنوان یک مرکز گفتگوهای تکان دهنده و جدی شناخته می شود، که در داخل حتی این بحث های جدی در خارج از کلاس ها، کافه تریاها، غذاخوری های کنارخیابانی در تمام ساعات ادامه دارد.

برای تعامل با چالش های دوره زمانه خود، می توانیم اتمسفر دانشگاه های باستانی تکسیلا، [5] نالندا، [6] ویکرامشیلا [7] و ولابهایی [8] که استاندارد بالایی از تدریس و تحقیق را تدارک دیده بودند، را احیا کنیم. اندیشمندان و دانشجویان از سراسر جهان به این مراکز آموزشی باستانی می آمدند، تا در روند برخورداری از دانش خاصی قرار گیرند که در این دانشگاه ها جاری بود. سیستم تحصیل باستانی که تعداد زیادی از شاخصه های مدرنیته را در خود داشت، و اندیشمندان بزرگی همچون چاراکا، [9] آریابهاتا، [10] چاناکیا، [11] پانینی، [12] گارگی، [13] پاتانجالی، [14] میتریه [15] و تریووالووار [16] را در خود تولید کردند. که این دانشمندان کمک شایانی به علم پزشکی، ریاضی، ستاره شناسی، ادبیات و توسعه و پیشرفت اجتماع نمودند. ملل دیگر جهان نیز کار علمی این دانشمندان هندی را به زبان های دیگر جهانی ترجمه کردند، و برای پیشبرد دانش از آن سود جستند. اندیشمندان هندی امروز باید سعی کند چنین بدنه اساسی دانش را تدارک دیده، تا در روند چالش های جهانی در عصر حاضر بتوانند موثر باشند.  JNU در میان آن دسته از موسسات آموزشی است که می تواند به ارایه چنین یادگیری هایی اقدام کند، و با دانشگاه های مشابه خارجی در این زمینه قابل رقابت باشد.

این روزها جهان در شرایط بحران همه گیری جهانی ویروس کروناست. در سناریوی مبنا همه گیری و جهانگیری، سیاست ملی آموزشی 2020 بیان می دارد که برای موسسات آموزشی رده بالا ضروری است تا تحقیقات لازم را در محدوده بیماری های واگیر دار داشته باشند، واگیری شناسی، ویروس شناسی، علوم تشخیصی، ابزار پزشکی، واکسن شناسی و دیگر موارد مرتبط.

در خصوص مطالعات اجتماعی مرتبط نیز نیاز به کار است، ترجیحا یک رویکرد همه جانبه را باید در نظر داشت. در این تلاش دانشگاه هایی همچون JNU باید در پیشانی کار قرار گیرند، تا عوامل خاصی را توسعه دهند که مکانیسم کار را در دست گیرند، و نو آوری در بین جوامع دانشجویی گسترش یابد.

[1] - RAM NATH KOVIND

[2] - رییس جمهور هند از واژه Vibrant در این خصوص استفاده کردند، این دانشگاه به عنوان یک مرکز فعالیت سیاسی – اجتماعی دانشجویی در هند شهره است، و طرفداران نحله های مختلف فکری و سیاسی در آن تشکل های خود را داشته، و رقابت تنگاتنگی دارند، و در این زمینه دانشجویان پیش از پیوستن به بدنه جامعه خود، مشق سیاست و فعالیت سیاسی و اجتماعی می کنند، فعالیت های دانشجویی چنان در این دانشگاه موج می زند که از این نظر رشک برانگیز است. و رئیس جمهور هند که ظاهرا مدتی در این دانشگاه بودند، یاد و خاطره آن روزهای خوش خود را زنده کرده، و به تشویق دانشجویان برای زنده نگه داشتن این شرایط اقدام می کند، و دانشگاه را مقید می کند تا در مسیر وطن پرستی دانشجویان حساس و فعال باشد.

[3] - 603 دانشجو از دانشکده های مختلف این دانشگاه، در این مراسم مفتخر به دریافت درجه PhD یا دکترا در زمینه های مختلف شدند.

[4] - Indianness روح هندی بودن داشتن

[5] - Takshashila  یکی از دانشگاه های مهم باستانی شبه قاره هند بوده، که در 32 کیلومتری شمال غربی شهر اسلام آباد و راولپندی، که اکنون در کشور پاکستان قرار دارد، این دانشگاه مربوط به قرن 6 پیش از میلاد است، که در نقطه ایی بین ایران باستان و هند و مناطق حوزه تمدنی ایران در آسیای میانه قرار دارد، و برخی از شاهزاده های ایرانی نیز در این دانشگاه به فراگیری علوم مختلف اعزام شده و در آن حضور داشتند.

[6] - Nalanda دانشگاهی در دوره باستان هند، بین قرن 5 میلادی تا سال 1200 فعال بوده است، که در مکانی که اکنون ایالت بیهار هند قرار دارد، واقع شده بود، ابتدا یک مرکز بودایی بود که در زمان امپراتوری گوپتاها به اوج بالندگی خود رسید.

[7] - Vikramshila در کنار دانشگاه نالندا در بیهار دومین دانشگاه از این نوع است که در ایالت بیهار کنونی قرار دارد و در دوره امپراتوری پالاها تاسیس شدند، که این دانشگاه در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم به وجود آمد.

[8] - Vallabhi یکی از مراکز آموزشی بوداییان است که اکنون بازمانده های این سایت باستانی، در بخش بهاواناگر ایالت گجرات هند قرار دارد و بین سال های 600 تا 1200 میلادی فعال بوده است.

[9] - Charaka از دانشمندان هند باستان است که در دانشگاه تکسیلا دانش آموخت و در همان جا به تدریس مشغول شد.

[10] - Aryabhata بین سال های 476 تا 550 میلادی می زیسته، که از دانشمندان ریاضی و نجوم هند بوده، وی اهل پتنا مرکز ایالت بیهار بود.

[11] - Chanakya یکی از استاتید استراتژیست دانشگاه تکسیلا که در تاسیس سلسله مائوری ها به چاندارا گوپتا موسس آن کمک رساند، کتاب او تحت نام آرتاشاسترا که همان دانش اقتصاد می باشد، در همین دانشگاه نوشته شده است.

[12] - Panini که گرامر زبان سانسکریت را نوشت و کد گذاری کرد عضو جامعه دانش آموختگان دانشگاه تکسیلا است.

[13] - Gargi از فلاسفه هندی که بین قرن 9 تا 7 قبل از میلاد زندگی می کرده است

[14] - Patanjali گفته می شود که نویسنده متون هندویی مثل یوگا سوترا است

[15] - Maitreyi یکی از فلاسفه که بین 1100 تا 500 قبل از میلاد در اواخر دوره ودایی زندگی می کرده است

[16] - Thiruvalluvar فیلسوف و شاعر تامیلی نویسنده کتاب تیروکورال که مجموعه ایی از مباحث سیاسی و اقتصادی است و در ادبیات تامیلی مهم است.