چهل و نه سال پیش در چنین روزهایی، اولین ارتباط دایم ARPANET در 21 نوامبر 1969 بین دانشگاه کالیفرنیا و موسسه تحقیقاتی استنفورد امریکا برقرار، و بدین ترتیب اینترنت (Internet) متولد شد، او که یک سال از من بزرگتر است در بالندگی کامل تمام مرزها جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و... را در نوردیده و حتی سخت ترین دیوارهای ایدئولوژیکی و تفکری استبدادی و دیکتاتوری را هم سوراخ کرده و پشت سر نهاده و اینک در جای جای جهان وسیع، اما بی نهایت کوچک شده، اعلام حضور می کند.

یادم هست سال 1999 وقتی داشت به پایان می رسید و جهان وارد هزاره سوم میلاد مسیح (ع) می شد، همه از وحشت اختلال در شبکه اینترنت خود در ترس وحشتناکی بودند، چرا که پیش بینی ورود به چنین رقمی (2000) در پروتکل های اینترنتی نشده بود و...، آنزمان اگر وابستگی دنیا به اینترنت آنقدر شدید بود، اکنون این وابستگی هزار چندان برابر شده است و اگر اینترنت قطع شود شاید ما آب هم برای خوردن نداشته باشیم، زیرا که تمام سیستم های خدمات جهانی در هوا، زمین، آب و حتی فضا در اختیار این سیستم ارتباطی است، که بستری آماده نموده است تا دنیا با همه عظمت خود به یک دهکده کوچک و مرتبط تبدیل شود.

و به واقع سازندگان این تور (Net)، همه دنیا را داخل (Inter) در یک تور جهانی (Internet) کردند که کسی دوست ندارد از این تور خارج شود، بلکه در آن راحتند می خواهند هرچه بیشتر در آن غرق و در سیستم هایش هضم شوند، و من باید به اینترنت به عنوان برادری که یک سال از من بزرگتر است، بگویم که تو فقط از من یک سال بزرگتری و اکنون تو تمام جهان در نوردیده و جهان نیز تو را پذیرفته اند، و من هیچ نشدم و در همان جای خود درجا می زدم، در حالی که تو در تک تک خانه ها (تلویزیون ها و کامپیوترها)، در میان جیب ها (موبایل ها)، در جاده ها (اتومبیل ها، قطارها)، در هوا (هواپیماها)، در آب (کشتی ها و زیر دریایی ها) و در فضا (ماهواره ها) و در یک کلمه در "همه جا" در دسترسی و دنیا را فتح کرده و خواهی کرد.

چرا؟! زیرا تو بر درد بزرگ انسان (تنهایی اش) انگشت گذاشتی، و انسان هایی را که از یک ریشه اند و اکنون بعد از هزار ها تکثیر و پراکندگی در تمام گوشه و کنار زمین، این ارتباط قطع شده اشان به یک وسیله ارتباطی نیاز داشت که بدون جمع کردن آنها در یک نقطه، به تنهایی اشان خاتمه دهد و آنها را به هم متصل کند، و تو این ماموریت را به خوبی به عهده گرفتی و اینک آنها در خانه خود با همدیگر در ارتباطند و به تبادل احساس و سخن مشغولند؛ و تو توانستی دنیا را به سان دهکده ایی متصل به هم ، نزدیک کرده و ارتباط بین انسان ها را بسیار آسان و سریع توسعه دهی.

خوب درخشیدی، و آینده درخشانی هم برایت می بینم.