چاپ کردن این صفحه

بزن باران، ببار ای ابر

13 آبان 1401
Author :  

بزن باران!

که شانه های خم شده زیر هزار خروار آتش،

به نوازشت سخت محتاجند،

خیابان های آتشناک ، به پاکی ات، برای شستشوی سنگفرش خود از خون های ریخته، تشنه اند،

حتی دست های آلوده به خون هم،

برای شستشو،

به تو نظر دارند،

 

بزن باران!

ببار بر آن صورت های خالی از اشک،

که تو خود، اشکی شوی، بر چهره های سخت شده، از سِتبری و سَنگدلی،

با تو،

تَباکی های، دل های سخت هم، شکل حقیقت به خود خواهند گرفت،

 

بزن باران!

بزن، بر تن های نحیف کَبود از شلاق،

بزن، بر تنِ برگ های بر زمین ریخته و تل انبار شده، به زیر پا،

 

بزن باران!

بزن بر لب های خشکیده و ترک برداشته از فریاد،

تَر کُن،

گَلوهای مملو از فریاد را،

که صدای شان در گلو مانده، می روند، تا دل بِترکانند،

 

بزن باران!

بزن بر سینه های سِتَبر،

که سینه به سینه روزگار می رَزمَند،

بزن بر کوه های استوار،

تا نرمی و لطافت تو را هم، در سختی پهنه خویش حس کنند.

 

بزن باران!

بزن بر خاک گورهای گم شده،

تا جای خالی اشک بر خاک نرم و تازه ریخته را،

قطراتِ تو پُر کنند.

بر این برگریزانِ پائیزِ برگ های سبز،

تو ببار،

 

بزن باران!

بزن که دیدگان از اشک خشکند،

بزن! تر کن گونه های طالب اشک های تازه را،

 

بزن باران!

بزن بر میله های آهن و فولاد،

که چشم های نگران از پسش،

در افق گم می شوند.

بزن بر گوش های منتظر،

که برای شنیدن دوباره آواز چکاوکان،

روی در نسیم سحری دارند،

بزن باران!

بزن باران و سیلی شو، بِبَر داغَ جوانان، از دلِ غم دیدگانِ این شب تاریک و بی پایان،

 

بزن باران!

بزن بر سفره های خالی از نان شبُ، مملو از آه،

بزن بر شَرم، تا برخیزد،

بزن بر قلب های مملو از کینه،

بباران بر تکبر،

بشکن این، برج عداوت را،

 

بزن باران!

بزن بر ماندگان از این قطار مرگ،

مرگانِ ایستاده بر مزار خویش،

منتظر از بهر مردن!

که مرگی کی رسد از راه؟!

 

بزن باران!

بزن تا چشمه ها را باز، آبی جاری از امید، پدید آید،

بزن بر حفره های خالی از آتش،

بزن بر داغِ دل، آتش،

روان گردد از آن اشکی، به سان سیل، بُرَّنده،

 

بزن باران!

بزن بر دیدگانم چنگ،

تو بِشکن، آهنین زنجیر،

بزن بر سینه ام این تیر،

رهایم ساز زین زنجیر،

منم دِلخسته از نخجیر،

شکاری در میان این چکاوک ها،

رهایم ساز زین تکبیر،

 

بزن باران!

من از این خون و خونریزی، شُدم دلگیر،

رهایم ساز زین شمشیر،

بزن باران!

ببار ای ابر!

بر این افسردگان مرده ی، بنشسته بر این گور،

بزن باران!

ببار این ابر!

به نظم در آمده در : 12 آبان 1401

به اشتراک بگذارید

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 مصطفی مصطفوی

پست الکترونیکی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آخرین‌ها از  مصطفی مصطفوی

موارد مرتبط