کاش شامل این نعمت نشده بودم
اگرچه زندگی نعمتی است بزرگ و فرصتی است بی بدیل که نمی توان برایش قیمتی معین کرد، ولی گاهی انسان آرزو می کند کاش هرگز این فرصت را نمی یافت و یا چنین نعمتی شاملش نمی شد تا در نتیجه برخی صحنه ها، بعضی آدم ها و... را نبیند و برخی سخنان را نشنود. قتل و کشتار محاصره امان کرده، ظلم بیداد می کند، بشریت سقوطی بزرگ را تجربه می کند، قصه پر غصه بشریت را انگار پایانی نیست، هرچه پیش می رویم در منجلاب جهل و حیوانیت فرو می رویم و بشر رها شده در بین گرگان درنده که یکی به نام دین و خدا از قافله انسان ها می دَرَد، یکی برای منابع طبیعی و ثروت شان، یکی برای قدرت نمایی و اثبات قدرتش، یکی برای نژاد خود دیگران را به نابودی می برد، یکی برای کشور گشایی و وسعت سرزمینی و... خلاصه، گاه انسان فکر می کند کاش هرگز به دنیا نیامده بود تا این همه نازیبایی را ببیند واقعا زندگی در این جنگل حیوانیت چه آرزویی باطل است.
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۵ ساعت 10:39 AM توسط سید مصطفی مصطفوی | يک نظر
- توضیحات
- زیر مجموعه: مطالب نویسنده
- دسته: دل نوشت ها و نظرداشت ها
- تاریخ ایجاد در 23 خرداد 1395
- بازدید: 6055