نوروز است و رسم و رسومات آن، که حتی در این ساعتِ تحویل سال اموات نیز مد نظرند، دیروز پنج شنبه آخر سال بود و روز اموات یا "روز اَلِفِه" که مردم به زیارت گذشتگان شتافتند و با خیراتی و یا گذاردن سبزه ایی بر قبرهای شان و با خواندن فاتحه ایی از آنان و جای خالی اشان یاد کردند.

اگرچه گذاشتن سبزه بر قبرها شاید منطقی به نظر نرسد که نمی رسد ولی آیا همه کارهای ما منطقی است که بر این کار خرده گرفت، این هم رسمی است از رسوم، که ما ریشه اش را نمی دانیم و طبق عادت انجامش می دهیم. خلاصه سال 1394 که دیگر سال کهنه اش می نامند ساعاتی بیش از عمرش نمانده و می رود تا این ساعات نیز به اتمام رسد.

در این ساعات بسیاری التماس دعا می گویند و این نشان از اعتقاد به استجابت دعا در این لحظات است، پس از ایزد توانا باید خواست تا این روزها و این ساعات را بر مردمی که به امید شادی شُگُونِ ساعتِ تحویل سال به انتظار نشسته اند، امن و امان قرار دهد، سفر مسافرین را بی خطر و سالی پر نعمت تر از سال کهنه را برای ملت رنج دیده ایران و همسایگان در خون تپیده مان تقدیر نماید. سال جدید را سال سزا دیدن ظالمین قرار دهد و مظلومین را از زیر یوغ خودکامگان خلاصی عنایت فرماید؛ برکت و سلامتی را افزون، جنگ افروزان را نابودی و صلح طلبان را زیادت نماید، آمین رب العالمین. 

+ نوشته شده در جمعه بیست و هشتم اسفند ۱۳۹۴ ساعت 20:16 شماره پست: 909 توسط سید مصطفی مصطفوی  |