نمی دانم جناب آقای سید احمد علم الهدی بر طبق کدام قانون تعیین می کند که در استان خراسان رضوی کاری بشود یا نشود،اصلا این قانونی که ایشان برای این استان نوشته و به اجرا گذاشته اند (لغو کنسرت موسیقی) را کجا به تصویب رسانده اند و کدام مرجع قانونی آن را تایید کرده است که این چنین یک گوشه از خاک ایران (استان خراسان رضوی) را از قوانین جاریه کشور مستثنی می کنند و طبق یک قانون خاص و طبق فتوایی به سلیقه خود اداره می کنند؛ مگر می شود دولت مرکزی و مسولین (فرهنگی و...) آن را از حدود مسولیت شان در گوشه ایی از این کشور خلع ید کرد، تا نتوانند آن چیزی را که در نقاط دیگر کشور مجاز و قانونی است در استان خراسان رضوی به اجرا در آورند. و یا می توان شهروندان مشهدی را به این دلیل که در این نقطه از کشور زندگی می کنند از حقوق عمومی اشان محروم کرد؟! البته که خیر، اهالی این استان نیز از شهروندان ایرانند و این استان نیز قسمتی از خاک مقدس ایران، و شامل تمامی قوانین و برخورداری ها که در قانون اساسی و عموی برای شان تعیین شده هستند.

این بهم ریختگی و قانون گریزی و سلیقه ای شدن اداره کشور نشانه بدی از آغاز یک روند اداره ملوک الطوایفی است که هر فردی در حدود خود پادشاهی خاصی بنا کند و قانون وضع، و اجرا نماید، قانون اساسی حدود افراد و موضوعات را معین کرده و قانونگذار و مجری آن را مشخص نموده است، حال نمی دانم چرا الفبای کشورداری و وحدت رویه در این خطه از خاک ایران توسط آقایان زیر سوال می رود و بصورت دلبخواهی، دستوری از یک منبع که مسولیت اجرایی و قانونگذاری ندارد، صادر و به اجرا در می آید، با این روند قانون گریزی، سنگ روی سنگ نخواهد ماند و کشور دچار هرج و مرج می شود و تکرار این وضع آینده کشور و انقلاب را با خطر جدی مواجه خواهد کرد. این که جناب آقای علم الهدی به مجریان قانون و دولت بفرمایند بروید جای دیگر کار کنید و یا به شهروندان مشهدی و... بگوید بروید جای دیگری زندگی کنید، ادبیات بسیار نامناسبی است، و این را به نظرم می توان در حد اعلام خودمختاری از دولت مرکزی نام نهاد که دولت و عواملش نتوانند حقوق شهروندان را در نقطه ایی از کشور به آنان بپردازد. حق داشتن تفریحات از آن جمله می اشد و موسیقی هم یکی از تفریحات سالم و انسان ساز است که باید هر فرد ایرانی از آن برخوردار باشد، چه مشهدی باشد، چه قمی، چه تهرانی و... تفاوتی نمی کند. بنیانگذار این انقلاب عبور از یک چراغ قرمز را حرام می دانست، حال کارمان به جایی رسیده است که ظاهرا عبور از قانون اساسی هم گناهی تلقی نمی شود و رکن اجرایی این کشور را از حقوق و حدود وظایف قانون اش خلع ید می کنیم؟!!

سخنان امام جمعه محترم مشهد و نماینده ولی فقیه در این استان در خطبه های نماز جمعه, ۲۲ مرداد ۱۳۹۵ خطبه دوم: "... اما نکته قابل‌تأمل این است که حرم امام رضا در این حوزه 50 یا 52 هکتاری رواق و صحن خلاصه نمی‌شود، تمام دشت مشهد حرم امام رضا (علیه‌السلام) است، مالک این شهر امام رضا هستند، شهر، شهر امام رضا است، حرم یک ماهیتی دارد، یک هویتی دارد که هویت و ماهیت این حرم باید حفظ شود؛ آن بار فرهنگی که بر مشهد حاکم است و متناسب با ملک امام رضا و حرم حضرت رضا هست، آن مسئله زیارت است، اینجا شهر زیارت است، زیارت بار فرهنگی خودش را دارد، اینجا شهر گردشگری نیست. اصطلاح گردشگری بار فرهنگی خودش را دارد، اصطلاح زیارت بار فرهنگی خودش را؛ اینجا شهر گردشگری نیست که مرتب مرکز تفریحی و عیاشی درست کنند، شهر گردشگری نیست که مردم از اطراف و اکناف بیایند نیم ساعت زیارت امام رضا و همه فسق و فجورشان را برای این شهر بیاورند، این را باید توجه کنیم، اینجا شهر زیارت است، گردشگری نیست. در این مملکت اگر مسئله توریستی و گردشگری لازم است، شمال با این عظمت، این شیراز، اصفهان و این شهرهای بزرگ، گردشگری را آنجا پیاده کنید، چرا هر نوع سلیقه و فکر گردشگری و توریست پروری آن‌هم توریست عیاش خوش‌گذران فاسق و فاجر در مغز یک آقای مدیر به وجود می‌آید در این مملکت و دولت، این را می‌خواهد بیاید در مشهد، شهر امام رضا پیاده کند؟ اینجا شهر زیارت است، شهر گردشگری نیست که ما بخواهیم مراکز تفریحی را در اینجا توسعه دهیم یا مراکز عیاشی را توسعه بدهیم؛ مدیریت این شهر بایستی روی مدیریت زیارت و شهر زیارتی برنامه‌ریزی کنند نه روی مدیریت گردشگری. در همه دنیا هم ما نمونه‌اش را داریم؛ مگر در شهر واتیکان ایتالیا، دارای یک شرایط، حدود و دارای مقیاس‌های فرهنگی نیست؟ در همه دنیا، یک شهر مقدس به‌عنوان شهر زیارت، شرایط قداست خودش را دارد و همه افراد، همه جریان‌ها، هویت قداست آن شهر را حفظ می‌کنند، این شهر هم شهر زیارت است و قداست دارد، مشهدی هم که در این شهر زندگی می‌کند، چه جوان، چه پیر، چه دختر و چه پسر، بداند که در شهر زیارت و شهر امام رضا زندگی می‌کند. کسی که در شهر زیارت و امام رضا زندگی می‌کند باید این شرایط را بپذیرد، دیگر سر یک لغو کنسرت ما نباید چانه‌زنی با برخی مسؤولان بر سر کوته‌فکری‌شان داشته باشیم؛ کنار گنبد امام رضا نمی‌شود کنسرت برگزار شود، این خلاف حیثیت و هویت این شهر است، تو کنسرت می‌خواهی، مشهدی نباش، برو یک شهر دیگر زندگی کن؛ اگر یک آدمی می‌خواهد در یک شهری زندگی کند، در عیاشی‌هایش آزاد باشد، در عملیات فرهنگی‌اش آزاد باشد، در تفریح و خوش‌گذرانی‌اش آزاد باشد، چرا یک شهر زیارتی را انتخاب کرده؟ این شهر را انتخاب کرده که زوار این شهر را بچاپد و همین‌جا عیاشی کند؟ برای این آمده این شهر را انتخاب کرده؟ خب برو جای دیگر زندگی کن، چرا اینجا داد و فریاد راه می‌اندازی و یک چانه‌زنی؟ هرروز یک کمپین راه بیندازی و یک دار و دسته؟ این کمپین‌ها و دار و دسته‌ها، اردوکشی بر ضد امام رضا است، این مقابله با حرم امام هشتم (علیه‌السلام) است، منتها بنده فکر کردم برای یک روز در یک جلسه به نام امام هشتم (علیه‌السلام) تکلیف این شهر باید روشن شود. این شهر هویتش مال امام رضاست و هویتش هم زیارت است، همه مدیران این شهر بدانند، همه طراحان و برنامه ریزان این  شهر و همه ساکنان‌ این شهر بدانند که این شهر آن‌قدر عاشق امام رضا دارد که نمی‌گذارند شما در برنامه‌ریزی‌ها و عیاشی‌هایتان در این شهر آزاد باشید. همان طراحان توریستی و گردشگری برای این کشور که می‌خواهند توریست خارجی جذب کنند و به فکر این هستند که یک جریان فرهنگی ضد دینی برای توریست خارجی راه بی اندازند، دور این شهر خط قرمز بکشند، اینجا مال امام رضا است، حق تجاوز به حریم امام هشتم (علیه‌السلام) ندارند. همان کسانی که می‌خواهند بیایند در این شهر از بعضی مزایای اقتصادی‌اش استفاده کنند و چون ایمان ندارند، اینجا را پایگاه لذایذ نفسانی خود و تفریحاتشان قرار بدهند، آنان هم باید بدانند اینجا جای زندگی‌شان نیست؛ ما شهید دادیم، خون دادیم و انقلاب سرپا کردیم تا اسلام حاکم شود، در خانه امام رضا نتوانیم اسلام را حاکم کنیم؟ در خانه امام رضا از زن بی‌حجاب رنج ببریم؟ در خانه امام رضا چانه‌بزنیم که آیا کنسرت باشد یا نباشد؟ شهدا برای چه رفتند؟ از خود این شهر چقدر شهید داده شد که ما در شهر، خانه و حرم امام رضا برای این مسائل چانه‌بزنیم و با هم بحث کنیم؟ ان شاالله امیدوارم که عزیزان ما در مسؤولیت‌های این شهر و در مدیریت‌های این شهر بدانند قبل از این‌که بخواهند در این شهر استاندار باشند، فرماندار باشند، فرمانده نظامی و مدیرکل باشند، اگر حکم خادمی‌شان را امام رضا امضا نمی‌کردند، این شهر قسمتشان نمی‌شد، کسانی که در این شهر آمدند، اول حکم خادمی‌شان را امام رضا امضا کردند که خادم امام رضا باشند نه خادم جریان دیگر و نه خادم جریان‌های ضد هویت امام رضا. آنان که متولی ساخت‌وساز در این شهر هستند، مشهد یک جزیره کیش نیست که وسطش یک گنبد طلا باشد، مشهد شهر امام رضا است، در ساخت‌وسازها نیایند اینجا فکر کنند که حتماً باید یک تفریح گاه، یک عیاش خانه، یک‌جوری ساخت‌وسازها را تشکیل بدهند که آدم‌ها فقط بیایند فقط خوش بگذرانند و خوب بخوابند، این برای ما رنج‌آور است در یک پیک زیارتی، حداکثر 60 درصد هتل‌های پنج ستاره‌های شهر ما شاغل است درحالی‌که زوار ما در هوای سرد ایام نوروز در پارک‌ها چادر خانوادگی می‌زنند و با زن و بچه زیر باران زندگی می‌کنند و ما جا برای این‌ها نداریم، هتل‌های پنج ستاره هم 40 درصدش خالی است."

منبع: http://alamolhoda.com/post/2321/