کاش عده ایی فراموش مان می کردند و یا بتوان فراموششان کرد
کاش دیگر صدایی از شما نشنوم، خبری از جانب شما نیاید، خاطره ایی از شما تازه نشود و بی خبرِ بی خبر از شما در پیله تنهایی خود تبدیل شوم. ولی افسوس که هر از چندگاهی باید از شما شنید و نمی خواهید ما را در کُنج خلوت خود رها کنید، تا مدتی در بیخبری، کمی آسود و تجدید قوا کرد. کاش می شد بدانسوی اقیانوس ها پرواز کرد، رنگ های دیگری دید، صداهای دیگری شنید، سرفصل بحث ها تغییر می کرد، رنگ و رخ انسان هایی از نوع دیگر و انسانیتی متفاوت رخ می نمودو دید.
کاش می شد زندگی را دوباره چید و برگشت و برخی از خاطره ها را پاک کرد، کاش ذهن خالی از صورت هایی می شد که دیدنش و یا یادآوری اشان رنج را به ارمغان می آورد، کاش می شد زندگی را از سر نوشت. ولی افسوس که یا هستید و اگر نیستید، خاطره اتان تازه می شود، خبرتان دیوارهای خلوتم را گاه و بیگاه می لرزاند و همچون خوابی بد همواره تکرار می شوید.
- توضیحات
- زیر مجموعه: مطالب نویسنده
- دسته: دل نوشت ها و نظرداشت ها
- تاریخ ایجاد در 11 مرداد 1395
- بازدید: 6410
