نوجوانی می گفت "پنجاه و سه روز عزاداری و حسین حسین کردن؛ خسته شدیم؟!! اربعین که گذشت حداقل کمی از پیامبر اکرم (ص) بگویند، کمی از امام حسن مجتبی (ع) بگویند، کمی هم از امام رضا (ع) بگویند." ولی تجربه من نشان می دهد که حتی روز 28 صفر روز شهادت اولین نوه پیامبر و دومین امام شیعه و نیز رحلت آخرین پیام آور آسمانی (ص) نیز وقتی صاحبان منبر و تریبون می خواهند از مصائب ایشان بگویند باز مصیبت عاشورا و حسین (ع) را چاشنی کار خود می کنند و از حسین (ع) و عاشورا می خوانند؛ و این شرایط و رویه به نظر منطقی به نظر نمی آید. 

یادم هست امام خمینی (ره) حداقل فضای رسانه ایی کشور را کنترل می کرد و پخش عزاداری ها در این رسانه را فقط به عاشورا و تاسوعا محدود کرده بود و صدا و سیما را در خارج از این زمان از زیاده روی در این خصوص و تبدیل تلویزیون و رادیو به محل عزاداری حسینه ایی منع کرده بودند ولی اکنون این امر به هیچ وجه رعایت نمی شود و شرایط به وضعی در آمده است که حتی نوجوانان مسجدی و معتقد هم از این وضع به سخن آمده اند چه برسد به مردم عادی. به نظر می رسد این خود اثر عکس داشته و ضد تبلیغ برای شیعه و نهضت حسینی باشد. زیاده روی حتی در عبادت هم توصیه نمی شود، چه برسد به عزاداری، که برخی را می بینی که از هر مجلس گریه و غم گریزانند، حتی اگر عزای آل لله (ع) باشد.

+ نوشته شده در دوشنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۴ ساعت 6:58 شماره پست: 844