دیروز عرفه و امروز عید قربان بود، این ایام دل را هوایی می کند؛ برای آنانی که به حج مشرف نشده اند شاید آنقدر هم مهم نباشند و درکی از این ایام نداشته باشند؛ همان حالی که من داشتم و موقعی که این ایام می رسید و می شنیدم که عرفه آمده و عید قربان شده، نه حالی به من دست می داد و نه اشکی جاری می شد و نه حتی آمدنش مهم بود، خیلی تفاوتی با ایام دیگر نداشت؛ ولی از آن موقع که عرفه را در عرفات و عید قربان را در مِنی درک کردم دیگر عرفه معنی دیگری دارد و عید قربان مفهوم خود را یافته است. این در مورد تصاویر مکه تکریم شده و مدینه نورانی نیز صدق می کند. قبل از تشرف، تصاویر آنجا مثل دیگر تصاویر بود ولی بعد از تشرف دیگر اینطور نیست، دیگران را که در موسم حج می بینم انگار خود در آنجا هستم حال و هوا می گیرم و با آنان همدل و هم صدا می شوم.

امروز در تهران هم به میمنت این عید باد موافقی وزیدن گرفت و هوایی پاک، به پاکی دل ابراهیم خلیل (ع) آنگاه که اسماعیل (ع) به قربانگاه می برد، فراهم شد. خدایا زیارت خانه ات و حرم پیامبر رحمتت (ص) را نصیب همه ی مومنین کن که یکی از نعمت های کم نظیر این دنیایی حج است که درکش در همان سرزمین وحی محقق می شود.

 +  نوشته شده توسط سید مصطفی مصطفوی در 7:48 PM |  جمعه یازدهم مهر 1393