روزنامه صنعت مورخ 30/2/93 از قول مقام وزارت خارجه ج.ا.ایران، آقای تخت روانچی خبر از پرداخت غرامت به انگلستان داد که در پی بالارفتن از دیوار سفارت انگلستان در تهران باید کشورمان به طرف انگلیسی بپردازد. معلوم نیست این کشور تا به کی باید هزینه حرکات خودسرانه عده یی را بپردازد و معلوم نیست کی می خواهد قانون بر این کشور حاکم شود. در حالی که برخی در این کشور برای یک تجمع صنفی و یا دانشجویی مجوز دار هم مشکل دارند و موفق نمی شوند، عده یی تجمع دارند و از حساس ترین دیوارها که متعلق به میهمانان خارجی یک کشور است که سفارت خانه ها می باشند بالا می روند و... 

سردمداران و صحنه گردانان ماجرای آذر ماه 1390 که از دیوار سفارت انگلیس بالا می رفتند حتما از عواقب این اقدام غیر اخلاقی، غیر دیپلماتیک، غیر قانونی و عرفی خبر داشتند و باز آنرا انجام دادند و این همه هزینه را به کشور تحمیل کردند، که سال هاست کشور هزینه های معنوی آن را می پردازد و امروز نیز محکوم به پرداخت غرامت مالی خرابی های آن است. رهبران این حرکت باید مورد مواخذه قرار می گرفتند که اگر اعتراضی هم به رفتار دولت انگلیس هست نباید دست به اقدامات محکوم و خلاف این چنینی زد.
از دیوار دیگران بالا رفتن کار انسان های عاقل و درست کردار و درست افکار نیست، حتی اگر این فرد که از دیوارش بالا می روند خود دزدی دیگر همچون بالا رونده ها از دیوار باشد. مگر برای اعتراض به اقدامات کشورها راه های قانونی و عرفی وجود ندارد که از دیوار آنان بالا برویم و نیروهای امنیتی – انتظامی کشور هم این چنین مستاصل در مقابل "دیوار بالا رونده ها" نظاره کننده یا ناتوان باشند و جلوی چشم تمام دوربین ها خلاف مبرهن انجام شود و هم مالی و هم حیثیتی کشور هزینه دهد.
سفارت خانه های خارجی و افراد شاغل در آن در کشورهای دیگر، بی دفاع ترین و در عین حال محترم ترین اماکن و افراد جهان هستند که حرمت قانونی و عرفی شدیدی دارند و نباید در هیچ شرایطی مورد تعدی قرار گیرند، آن هم از سوی افراد بی هویت و شناسنامه که معلوم نیست چه می خواهند و چه می کنند و تحت بنر چه گروهی در جلوی سفارت خانه حاضر شده اند و این همه هزینه به کشور تحمیل نشود.
باید روزی در کشور قانون حاکم شود و بالا رفتن از دیوار سفارت خانه ها برای همیشه خاتمه یابد این رسم مناسبی نیست و وجهه مردم و کشور متمدن و مسلمان ما را در بین جهانیان لکه دار می کند. خشم انقلابی! خود را باید از طریق قانونی و عرفی بیان کرد که محکومیت ندارد که هیچ، افتخارآمیز هم خواهد بود، نه از طریق بالارفتن از دیوارها. بیاییم عبرت گرفته و حرمت دیوار دیگران را به رسمیت بشناسیم و برای همیشه حرمت بداریم. حتی اگر آن طرف دیوار دشمن ماست. زیرا در بسیاری جنگ ها هم از دیوار سفارت دشمن بالا نمی روند و این دیوارها متمدنانه محترم شمرده می شود.

+  نوشته شده توسط سید مصطفی مصطفوی در 5:44 PM | دوشنبه بیست و نهم اردیبهشت 1393