و خداوند معلم را فرستاد تا به ما راه کسب دانش و چگونه زیستن آموزد، او حامل درس انسانیت برای ماست. تاریخ را که می نگرم، هر گاه علم و معلم، هنر و هنرمند ارج نهاده شدند، قدر دیدند و بر صدر نشستند، همان روز و روزگار عصر شکوفایی، خوشبختی، توسعه، و روزگار رشد اخلاق بود، و از قضا در همان عصر زنجیر های ظلم و استبداد نیز شل تر از هر زمانی می باشد، زیرا حاکم و جامعه ایی که قدر علم و عالم، هنر و هنرمند را بداند، چنین جامعه و حاکمی به این مرحله از فهم هم رسیده است، که قدر مردم خود را نیز بداند.
رابطه علم و معلم، هنر و هنرمند، و قدرت در هر جامعه ایی میزانسنج، رشد عمومی آن جامعه نیز خواهد بود، و فروپاشی اخلاق و بنیادهای مدنی، در بی توجهی به علم و عالم، هنر و هنرمند، تجلی می یابد.
به هر اندازه ایی که این قشر قدر بینند، و در صدر نشینند، مقیاس سنج های سطوح مختلف اجتماعی نیز به سوی مثبت گرایش خواهند یافت، و بر عکس جایگزینی دیگر اقشار اجتماع نزد اهالی قدرت و بزرگان یک جامعه، به جای علم و عالم و هنر و هنرمند، نشانگر سقوط اجتماعی و جابجایی خسارت بار ارزش ها خواهد بود.
روزگارتان به کام استاتید و معلمان عزیز
"معلمی شغل شریفی است، که خصوصیات، کارایی و لیاقت
و آینده اشخاص را تعیین می کند، اگر مردم مرا به عنوان
یک معلم خوب به یاد آورند، این خود عظیم ترین
بزرگداشت برای من خواهد بود."
آقای عبدالکلام
(رییس جمهور فقید هند)
"اگر کشوری بخواهد از فساد رها شود، و به یک ملتی با اذهانی زیبا تبدیل شود،
بنده به قوت احساس می کنم که سه قشر اجتماعی کلیدی که می توانند این تفاوت را خلق کنند،
آنها پدر، مادر و معلم هستند."
عبدالکلام - رییس جمهور فقید هند
